Γιατί;

Γιατί;Γιατί;Γιατί...;Δεν αντέχω άλλο...Γιατί να μου λείπεις ακόμα...;Γιατί να υπάρχουν στιγμές που νιώθω ακόμα ότι σε έχω ανάγκη...;Αυτή τη στιγμή σε έχω ανάγκη...Άσε με να ονειρεύομαι...άσε με να ονειρευτώ απόψε...να σε ονειρευτώ...γιατί μόνο έτσι μπορώ να σε έχω κοντά μου...σε παρακαλώ...επισκέψου με απόψε...δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα...ούτε να κάνεις κάτι...απλά άσε με να σε κοιτώ...να σε χαζεύω...άσε με να κλέψω ένα φιλί απο τα χείλι σου...και χάρισε μου μια μεγάλη αγκαλιά...και μετά το πρωί μπορείς να φύγεις...εγώ θα είμαι ευχαριστημένη...έτσι και αλλιώς ποτέ δεν έμεινες δίπλα μου για πολύ καιρό...πάντα έφευγες μετά απο λίγο...το έχω ανάγκη σε παρακαλώ...!!!

Δεν νιώθω τίποτα...δεν αισθάνομαι...γιατί το έκανες αυτό...;γιατί κατέστρεψες όλα όσα ένιωθα...;γιατί....;αυτό ήταν το μόνο που είχα...το μόνο ωραίο που γέμιζε την ψυχή μου...κάτι μοναδικό...τόσο ξεχωριστό...και εσύ το εξαφάνισες...γιατί μου το έκανες αυτό...

Τι πέτυχες...;Είσαι ευχαριστημένος...;!Μακάρι να ήξερα...!!!

A falling star fell from your heart and landed in my eyes!

Σιωπή

Δεν μιλάμε πια...!!!

Τέλος

Δεν μπορώ να κοροιδεύω άλλο τον εαυτό μου...δεν μπορώ να προσπαθώ να τον πίσω για κάτι που δεν ισχύει...

Μου λείπεις...ναι,η αλήθεια είναι αυτή...Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι...μπορώ αλλά δεν ξέρω αν πραγματικά το θέλω...δεν θέλω να απογοητευτώ ξανά...με πονάει που το τέλος έχει γραφτεί πλέον το ξέρω...Δεν υπάρχει καμία ελπίδα...

Μακάρι να μπορούσα να τα σβήσω όλα...να μην τα είχα ζήσει ποτέ....ίσως τότε είχα την ελπίδα ότι θα σε γνώριζα πολύ πιο μετά υπο άλλες συνθήκες και όλα θα ήταν τέλεια όπως πρώτα όπως εκείνη την πρώτη εβδομάδα...21 Αυγούστου ήταν...

Είχες έρθει να με πάρεις με το αμάξι...φορούσες μια γαλάζια μπλούζα και ένα ανοιχτόχρωμο τζιν...Ήμουν τόσο αγχωμένη...θυμάμαι να παίζω συνέχεια με τα βραχιόλια που είχα στο χέρι μου και εσύ να με σταματάς...όλα ήταν τόσο ωραία...και εκείνο το πρώτο μας φιλί...γιατί να τα θυμάμαι όλα αυτά,γιατί...

Ποτέ δεν θα γίνουν τα πράγματα όπως τα ονειρευόμουν...κουράστηκα την κοροιδία όλων σας...δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος εκει έξω που ξέρει τι πάει να πει αγάπη...

Τον πόνο θα σκορπίσω...τον ίδιο πόνο που με έκανες εσύ να νιώσω...αυτό θα κάνω...!!!
Μια στιγμή να'μαι εγώ αναπνοή στη ζωή σου μια στιγμή...!!!

Λυπάμαι

Λυπάμαι που ποτέ δεν θα καταλάβεις όσα ένιωθα...
Λυπάμαι για όσα δεν ζήσαμε μαζί και όσα δεν πρόκειται να ζήσουμε ποτέ...
Λυπάμαι που κάποτε πίστεψα σε εσένα...
Λυπάμαι για το χαμένο χρόνο...
Λυπάμαι που τελειώσαμε έτσι...
Λυπάμαι που ούτε για μια στιγμή δεν ένιωσες το παραμικρό για εμένα...
Λυπάμαι που ήθελες τόσο πολύ να εξαφανιστώ...
Λυπάμαι που δεν θα το μετανιώσεις ποτέ...γιατί είσαι πολύ περήφανος για να το κάνεις...

Λυπάμαι...λυπάμαι...λυπάμαι για όλα!!!

Πλέω στα ανοιχτά...

Αγάπη μου γλυκιά για νέο λιμάνι άνοιξα πανιά...!Εγώ τις διαταγές σου εκτελώ...με πονάει δεν λέω αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...!

Έφυγα από το λιμάνι που είχα αράξει τόσο καιρό...δεν ήθελα να σαλπάρω...εσύ με ώθησες να το κάνω...εσύ μου είπες να φύγω μακρυά και εγώ αυτό κάνω...δεν ξέρω τι με κρατούσε τόσο καιρό εδώ...πονάει σου λέω...αλλά πίστεψε με θα το αντέξω...το αντέχω...δεν θα ξαναγυρίσω όμως ΠΟΤΕ...!!!Αποφάσισες και ψήφισες...!!!

Διχασμένες σκέψεις,αισθήματα...

Θυμάμαι να με φιλάς στον ώμο...να με αγκαλιάζεις τόσο σφιχτά...και άλλες φορές νιώθω τόσο ωραιά...ενώ άλλες πάλι σιχαίνομαι....εμένα...εσένα...τα πάντα...!!!

Δεν ξέρω για πόσο καιρό θα πλέω στα ανοιχτά...δεν ξέρω πόσο σύντομα θα βρω το λιμάνι που αναζητώ...αυτό που θα μου παρέχει ασφάλεια...και θα μου δίνει ένα λόγο...τον ένα και μοναδικό για να αράξω μια και καλή εκει...την ΑΓΑΠΗ...!!!

Δεν ξέρω γιατί το έκανες αυτό...γιατί επέμενες τόσο να εξαφανιστώ...αλλά σίγουρα ποτέ δεν θα το μάθω...!!Αυτά που σου είπα εγώ δεν είχαν μάλλον καμία σημασία για εσένα αφου τα αγνόησες...Ελπίζω να είσαι καλά και κάποτε να βρείς αυτό που αναζητάς...!!!

Για εμένα κάποτε σήμαινες πολλά...!!

Ένας καλός ηθοποιός

Είμα ήρεμη...κι όμως μπορώ ακόμα να γελάω...μπορώ ακόμα να απασχολήσω για λίγο τον εαυτό μου και να ξεχαστώ για λίγα λεπτά...για λίγες ώρες...ώρες ανακούφισης που ο πόνος υποχωρεί...και όλα φαίνονται σαν παρελθόν...δεν είναι όμως...βρίσκονται στην άκρη του μυαλού και περιμένουν μια νέα αφορμή...για να κάνουν την εμφάνιση τους και να με οδηγήσουν πάλι στην άκρη του γκρεμού...!!!

Η αλήθεια όμως είναι ότι με τρομάζει αυτή η ηρεμία...η δήθεν αδιαφορία μου...ότι ό,τι ήταν να γίνει έγινε...

Αυτή όμως είναι που με κάνει να σκέφτομαι πιο λογικά...να αποφεύγω πράξεις...που ίσως θα οδηγήσουν σε εντάσεις και νέες στιγμές απελπισίας...σε πράξεις και λόγια που ύστερα θα μετανιώσω...και δεν θα μπορώ να διορθώσω...

Βρήκα την ευκαιρία επιτέλους και σου μίλησα...δεν ξέρω πως άντεξα να μην αποκαλύψω την απογοήτευσή μου...την ανάγκη που έχω για να σε δω...την ένταση που ένιωθα όλες αυτές τις μέρες...Αρκέστηκα σε ένα απλό 'Γειά!Τι κάνεις;'....Η απάντηση σου...ένα ψέμα...δυο λέξεις που δεν θα πιστέψω...που η εικόνα τους δεν φεύγει απο το μυαλό μου...και ηχούν συνεχώς στα αυτιά μου...!'ΕΣΕΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ'...!Πόση ακόμα υποκρισία μπορείς να δείξεις...γιατί λες πράγματα που δεν ισχύουν...γιατί δεν το δείχνεις...με ένα μήνυμα...με ένα τηλεφώνημα...με πράξεις τέλος πάντων...!

Ένας ηθοποιός είσαι...παίζεις πολύ καλά τον ρόλο σου...!!Δεν δείχνεις συναισθήματα και δεν είσαι ποτέ ξεκάθαρος...τα λόγια σου μια άλυτη εξίσωση...δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβουν από πίσω τους...είναι κάτι το αφηρημένο...που ο κάθε θεατής μπορεί να δώσει την δικιά του ερμηνεία...!Ξέρεις πότε να κάνεις την εμφάνιση σου στην σκηνή...την πιο κατάλληλη στιγμή...παίζεις τον ρόλο σου...πείθεις τους θεατές για την αγνότητα των προθέσεων σου..τους μαγεύεις με την ερμηνεία σου...και όταν τελειώσει ο ρόλος και έχεις πετύχει τον στόχο σου...αποφασίζεις εσύ ο ίδιος πότε θα πέσει η αυλαία...άλλοτε πιο νωρίς άλλοτε πιο αργά...!!!

Αnd the Oscar goes to...!!!

Μου λείπεις πολύ...τόσο πολύ...τρελένομαι που δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου...

Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω...στο σχολείο,στο φροντιστήριο...έχω συνέχεια ξεσπάσματα...τι μπορεί να κάνεις τώρα...με ποιά μπορεί να είσαι...ένα μήνυμα σου περιμένω...

είπα να βάλω στην άκρη τον εγωισμό μου και να σου μιλήσω...μα εσύ δεν είσαι εδώ....

Είναι στιγμές που λέω θα περάσει...αλλά μετά βουρκώνω και πάλι...

Μόνο όταν καταφέρω να σου μιλήσω θα ηρεμήσω επιτέλους...

How can I live if you are not here?

Λάθος μου

Δεν είμαι καλά...Πονάω και εσύ δεν το καταλαβαίνεις...πονάω όσο δεν μπορείς να φανταστείς...δεν μπορώ να ηρεμήσω...να ησυχάσω...δεν ξέρω τι να κάνω....που να πάω...θέλω να ξεφύγω...

Έκανα το λάθος...απομακρύνθηκα...δεν ξέρω γιατί το έκανα...δεν ξέρω τι περίμενα...ίσως ότι θα το αποτρέψεις...αλλά εσύ δεν έκανες τίποτα...δεν κάνεις τίποτα...και δεν μπορώ να βάλω κάτω τον εγωισμό μου...δεν θέλω να κατάλαβεις ότι μετάνιωσα....γιατί ναι...μετάνιωσα...!

Τόσα όνειρα ότι θα σε δω...ότι θα είμαι επιτέλους μαζί σου...χάθηκαν όλα στον αέρα...κατάλαβα όμως πόσο νοιάζεσαι και εσύ...καθόλου...γιατί ίσως το προσπαθούσες...εσύ όμως μένεις άπραγος...τι θες να σου πω;

Ότι θέλω απεγνωσμένα να σε δω...ότι θέλω τρελά να σε φιλήσω...ναι ρε ναι...!Θέλω αυτά και πολλά παραπάνω...αλλά...!!!Ζω με το όνειρο...με την ελπίδα...που φουντώνει το πρωί και σβήνει αργά αργά όλη την ημέρα και με βασανίζει...με πονάει...και όταν έρχεται το βράδυ και πεθαίνει...πεθαίνω και εγώ μαζί της σιγά σιγά...σπάω και δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου...

Τι ήθελα να κάνω...τι ήθελα να δείξω με αυτή την συμπεριφόρα...έδειξα τόση αδιαφορία...ότι δεν νοιάζομαι καθόλου...ενώ εγώ καίγομαι κάθε μέρα μέσα μου....

Μακάρι να γύριζα το χρόνο πίσω...δεν καταλαβαίνεις ρεεεε....δεν μπορείς να καταλάβεις...τόσους μήνες δεν μπορώ να ησυχάσω...τη μια στιγμή είσαι εδώ και την άλλη εξαφανίζεσαι...

Θα φύγεις πάλι την Τρίτη και εγώ δεν θα σε δω...και θυμάμαι πόσο είχα χαρεί τότε που μου είχες πει ότι θα είχες άδεια για 8 μέρες...και έκανα σχέδια...και σε είχα ρωτήσει εγώ ποσες μέρες θα σε δώ...'πόσες θες' μου είπες...απάντησα δεν ξέρω...γιατί ντρεπόμουν να πω και τις 8...δεν ήθελα να φανώ υπερβολική και δείξω τίποτα παραπάνω...

Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω...και φοβάμαι κιόλας τόσο πολύ να σου μιλήσω...!!!

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...!!!

1η Μαίου

Καλή Πρωτομαγιά...!

Ας ελπίζουμε ότι ίσως αυτός ο μήνας μας φέρει ό,τι δεν μας έφεραν οι προηγούμενοι...!!!

Καλό κουράγιο σε εμάς τους μαθητές που απο αύριο αρχίζουν και πάλι τα βάσανα μας...! :P