Αυτό το τραγούδι άκουγα το πρωί του Σαββάτου http://www.youtube.com/watch?v=o98U0_Ke-7w&feature=related όταν ξαφνικά θυμήθηκα κάτι από αυτά που λέγαμε την Πέμπτη που βρεθήκαμε!
Με ρώτησες αν μου λείπει κάτι από τη ζωή μου...και εγώ προσπαθούσα να αποφύγω να απαντήσω...ένα απλό ΄δεν ξέρω' για να μην πω αυτό που πραγματικά ήθελα να πω...εσύ λείπεις από τη ζωή μου μπουμπούνα...ΕΣΥ!
Γιατί δεν μπορείς να το καταλάβεις,γιατί;
Και εντάξει το ξέρω ότι κάνω γκάφες...τη μια λες ότι είμαι μικρή και την άλλη ότι είμαι αρκετά μεγάλη για να καταλάβω κάποια πράγματα...εγώ όμως αγαπάω σαν μικρό παιδί...και δεν εκφράζω αυτά που νιώθω σαν μια μεγάλη γυναίκα!
Το Σάββατο το βράδυ σε πήρα τηλέφωνο γιατί ήθελα να ακούσω τη φωνή σου...αυτός ήταν ο λόγος...και σου είπα ψέματα...δεν παίρνω κανέναν άλλο τηλέφωνο τέτοια ώρα...εγώ εσένα ήθελα να ακούσω... Δεν το έκανα με κακό σκοπό...αλλά για άλλη μια φορά εσύ έχεις φύγει μπροστά και εγώ έχω μείνει πάλι πίσω να περιμένω!
Από το ακουστικό ακουγόταν ο ήχος της ανάσας του...κοιμόταν...τον άκουγε να κοιμάται...μακάρι να ήταν δίπλα του σκέφτηκε...να τρύπωνε στην αγκαλιά του,να του χάριζε ένα φιλί...πως κοιμάται άραγε...και τι βλέπει στα όνειρα του...μακάρι να ήξερε!Ησυχία...μόνο η ανάσα του ακουγόταν...είχε βάλει το αυτί της όσο πιο κοντά μπορούσε στο ακουστικό...αποφάσισε ότι ίσως έπρεπε να το κλείσει...να τον αφήσει να συνεχίσει τον ύπνο του...και να κοιμηθεί και η ίδια με την ελπίδα ότι ίσως τον συναντήσει στα όνειρα της...μα πριν κλείσει λίγες λέξεις βγήκαν από το στόμα της...τις ψιθύρισε τόσο σιγά...για να μην τις ακούσεις...ή γιατί φοβόταν ότι θα τις ακούσεις...!!!
΄΄Καληνύχτα,Αλέξη!Σ' αγαπώ πολύ!΄΄