Μια πτήση...

Είναι ξημερώματα μιας μέρας του Ιουλίου του ΄10.Φοράω βιαστικά τα ρούχα που είχα ετοιμάσει από το απόγευμα και σέρνω τη βαλίτσα γεμάτη χαρά!Νιώθω πραγματικά τόσο χαρούμενη...φτάνουμε στο αεροδρόμιο και η αγωνία μου μεγαλώνει...πρώτη φορά πετάω με αεροπλάνο,πως θα είναι άραγε!Είμαι ακόμα παιδί!Θα περάσουμε τέλεια...θα δούμε τον παππού,θα πάμε στην πισίνα,θα κάνουμε βόλτα στο δάσος...Εγώ θα κάτσω δίπλα στο παράθυρο...θέλω να βλέπω πως φαίνονται τα πάντα από ψηλά!Με παίρνει ο ύπνος μα ξυπνάω με τον ήχο του κινητού μου που πέφτει κάτω από το κάθισμα...Κάποιος μιλάει στο μικρόφωνο και από τα ηχεία επαναλαμβάνονται συνεχώς δυο φράσεις!

'Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να αγαπούν!'
'Μην εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους!'

Γιατί δεν με προειδοποίησε κανείς;
Γιατί Θεε μου με έριξες από το αεροπλάνο ενώ δεν ξέρω να πετώ;

Πωλείται απλόχερα...αγάπη!

Πωλείται λίγη αγάπη...ή μαλλον χαρίζεται...γιατί δεν ζητάω πληρωμή ούτε ανταπόκριση...!
Θέλω απλά να μοιράσω λίγη από την αγάπη που έχω φυλαγμένη στη καρδιά μου!
Από εσένα δεν ζητάω τίποτα!
Όλα θα τα κάνω εγώ...
Εγώ θα σου κρατώ σφιχτά το χέρι!
Εγώ θα σε χαζεύω όταν κοιμάσαι!
Εγώ θα σε αγκαλιάζω και θα σου λέω πως όλα θα πάνε καλά!
Εγώ θα σου χαιδεύω το μάγουλο και θα σου λέω πόσο σε αγαπώ!
Κάποιες στιγμές ίσως χρειαστώ όμως τη συμμετοχή σου...
Μαζί θα κοιμόμαστε αγκαλιά!
Μαζί θα χορεύουμε σε ξέφρενους ρυθμούς!
Μαζί θα ακούμε μουσική και θα αφιερώνουμε τραγούδια ο ένας στον άλλο!
Μαζί θα κάνουμε τρέλες και θα μας κοιτάει ο κόσμος!
Μαζί θα γελάμε με τα αστεία που θα κάνει ο καθένας μας!
Μαζί θα φτιάξουμε ένα ρομαντικό δείπνο με κεριά!
Μαζί θα τρέχουμε στη βροχή μέχρι να γίνουμε μούσκεμα!
Μαζί θα κάνουμε έρωτα μέχρι το ξημέρωμα!
Μαζί θα εξαφανιστούμε μακριά για να μείνουμε μόνοι μας...οι δυο μας!
Θα κάνουμε τόσο πράγματα μαζί που τότε ίσως θελήσεις να μου χαρίσεις και εσύ λίγη από την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου!

Πως;!

Πώς θα μάθω να ζω με μια καρδιά γεμάτη πληγές;

Θα έρθει...

Θα έρθει...θα έρθει μια μέρα ο πρίγκιπας μου...
θα εμφανιστεί από το πουθενά...όταν κάθε ελπίδα μου θα έχει χαθεί...
Η θλίψη των ματιών μου θα τον γοητεύσει...
Είμαι σίγουρη ότι θα έρθει!
Θα με σηκώσει από το έδαφος...
Θα με βγάλει απο τη φυλακή μου...
Θα διώξει τον πόνο...
Θα με πάρει μακριά και θα φύγουμε!
Από τη πρώτη στιγμή θα νιώσει έτοιμος να με αγαπήσει...
με τα απαλά του χέρια θα σκουπίζει τα δάκρια μου...
με τα γλυκά φιλιά του θα επουλώσει κάθε μου πληγή...
θα με ελευθερώσει μια για πάντα!

Ο πρίγκιπας μου θα έρθει...θα γίνει ο αγαπημένος μου,ο σύντροφος μου,ο φίλος μου,ο προστάτης μου,το στήριγμα μου...ο ένας και μοναδικός έρωτας της ζωής μου!!!

Καλή σου τύχη...

Και αν ονειρεύομαι να έρθεις πάλι πίσω
ξέρω το όνειρο δε θα βγει αληθινό
γιατί προσπάθησα με λόγια να σε πείσω
μα εσύ δε βρήκες δρόμο για το γυρισμό

Γιατί ονειρεύεσαι ν' αρχίσεις κάτι άλλο
κι εγώ εμπόδιο ποτέ δε θα σταθώ
αυτό που ζήσαμε θεώρησα μεγάλο
αυτό που ζήσαμε θεώρησες μικρό
καλή σου τύχη

Και θα σε σκέφτομαι σαν κάτι μακρινό
σαν κάτι που έριξε ο αέρας στο κενό
Καλή σου τύχη στο καινούριο παραμύθι
καλή σου τύχη

Όμως να ξέρεις κατά βάθος έχεις λάθος
κι η τελευταία μου κουβέντα είν' αυτή
ξέρω σε γέμισαν τα όνειρα με άγχος
μα αν είν' αυτή η απόφαση σου τελική
καλή σου τύχη.

Και θα σε σκέφτομαι σαν κάτι μακρινό
σαν κάτι που έριξε ο αέρας στο κενό
Καλή σου τύχη στο καινούριο παραμύθι
καλή σου τύχη

Τι να θυμηθώ!

 Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο
Και μαντάτο απ' την Αθήνα
Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου
Που 'χω να τα δω ένα μήνα

Στ' άγρια σοκάκια της ψυχής
Ψάχνω μα δε σ' ανταμώνω
Α να κοιμηθώ να σ' ονειρευτώ
Που με ξέχασες και λιώνω

Ούτε που σαλεύει το νερό
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις
Πριν να σβήσουνε οι φάροι