Σε ένα όνειρο...
Ήμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι...όλα ήταν τόσο όμορφα...και ήμασταν μαζί...η χαρά μου,τόσο μεγάλη!Κράτησες στα χέρια σου εκείνο το αρκουδάκι,που στην κοιλίτσα του γράφει 'I love you'...στα χέρια σου φαινόταν τόσο μικρό...οι λέξεις βγήκαν από το στόμα μου χωρίς να το σκεφτώ...τελείως ξαφνικά...
-Δες τι γράφει!
-Σ'αγαπώ...
-Ναι,σ'αγαπώ!
Μετά δεν είχε τέλος...μόνο μια καινούρια αρχή μαζί σου...-Σ'αγαπώ...
-Ναι,σ'αγαπώ!
Η πραγματικότητα..στο κοντινό παρελθόν...
Ήμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι...όλα ήταν τόσο όμορφα...και ήμασταν μαζί...η χαρά μου,τόσο μεγάλη!Κράτησες στα χέρια σου εκείνο το αρκουδάκι,που στην κοιλίτσα του γράφει 'I love you'...στα χέρια σου φαινόταν τόσο μικρό...οι λέξεις βγήκαν από το στόμα μου χωρίς να το σκεφτώ...τελείως ξαφνικά...
-Δες τι γράφει!
Σιωπή..............................................................................................................................................-Θέλω να το κάψω αυτό το αρκουδάκι!
Αχ,τι πόνος είναι αυτός...όχι δεν θα κλάψω μπροστά του...όχι!Η δικιά μου σιωπή.............................................................
Καταρχάς γεια σου, τι όμορο μπλόγκ <3 <3 <3
ReplyDeleteΑχ.... έχω κάψει εγώ αρκουδάκια άστα να πάνε, το καλύτερο είναι όμως μικρές μπουνίτσες βοηθάει... πφφφφ
ααχ το 'χω περάσει αυτό με έναν τεράστιο αρκούδο που τώρα κάνει παρέα στα υπόλοιπα σκουπίδια της χωματερής ....
ReplyDeleteΚαι ύστερα τι κατάλαβα ;
Τα συναισθήματα αργούν να αλλάξουν ....
" σιωπή "!
σιωπή, πολύτιμη
ReplyDelete