Kur-de-balans!

Jak mam wolną chwilę w Warszawie,  to idę jak po sznurku do Muzeum Narodowego.  Między jednym spotkaniem w redakcji a drugim,  dwie wolne godzinki, no to myk- poszłam popasać oko . Zaszłam do Galerii Wzornictwa Polskiego, oglądałam w nabożnym podziwie tkaniny, meble ceramikę, zabawki.  Cmokam, cykam foty, WTEM! w jednej z podświetlanych szuflad mój >>>projekt dla endo koszulka kur-de-balans.

Wzrusz!
I kompletna niespodzianka.

poniższe 5 fot ze strony Muzeum Narodowego, daję na wabia, bo bardzo warto tę kolekcję zobaczyć:

na ciemnej ścianie projektowanie dla najmłodszych:

a w jednej z podświetlanych szuflad endo:

 tu mój kur-de-balansik nieostry i w ogóle ale sami rozumiecie- rączka mi z emocji drżała

Próbowałam w domu znaleźć oryginał, zwłaszcza że w katalogu podpisany jest pod moim projektem kto inny:(, ale tego akurat ptaszeczka nie znalazłam.

jest za to taki koleżka z kolekcji zimowej:

do której mieliśmy wyfarbowane takie oto cud wełenki:

 projekty zimowych sukienek:

 żałowałam że rozmiarówka wełnianych rzeczy była tylko dziecięca

 za to ta szaro- różowa kolekcja na wiosnę- lato była w pełnej rozmiarówce. Spotkałam na ulicy bardzo ponurą nastolatkę w tym oto T-shircie:

więcej wasiuczego endo >>>TU

A to projekt batystowej cienkiej chusteczki na głowę.Po złożeniu na pół, 

napis miał widnieć nad czółkiem cherubina.

A jak już jesteśmy przy SKARBACH, to do środy 13 marca można co dzień głosować na książkę Wojciecha Widłaka "Pan Kuleczka Skarby" w konkursie czytelników przecinek i kropka

Jak zostać Kopciuszkiem?

Jak zostać Kopciuszkiem? Najlepiej będąc bałaganiarą.  Szukając czegoś Zupełnie, Ale To Zupełnie Innego, kopiąc w stosach, kłębach, zwojach, hałdach można potknąć się o zapomniany kartonik, z ciuszkami endo.

O mamo - jak ja lubiłam tę zabawę! Wybór tonacji kolorystycznej, tematu przewodniego, tkanin, fasonów, wzorów, dodatków. I jakie zabawki- grubaśne wzorniki materiałów, wachlarzowate próbniki  pantonowskich  farb, wielgaśne bele bawełny, sztruksu, gigantyczne wrzeciona z wyfarbowaną specjalnie dla nas włóczką. Powiadam Wam- żywioł i ekstaza!
Projekty koszulek,  billboardów, wszywek, metek, bimbadeł, >>>kalendarza.

Napotkanie na ulicy człowieka odzianego w "mój " ciuch wystrzeliwało mnie wewnętrznie z radości w orbitę okołoziemską. Niespodziewane natknięcie się na billboard ,  w dalekiej Polsce sprawiało, że serce robiło fikołka, mostek i przewrót w tył.
Tych wzorów- różnych- różnistych: sukienek, tiszertów, bluz, bandanek, torebek, kostiumów kąpielowych zaprojektowałam w ciągu kilku lat ok.200. A z każdego wzoru dostawałam egzemplarze autorskie- więc sami rozumiecie w tym czasie byłam bardzo fajną ciocią. Mniej lub bardziej przyszywaną.
W kartonie kop-ciuszkowym  zostało mi   kilka  przypadkowych ciuszków.
W roli modeli zaprzyjaźniony kwiat młodzieży:

z kieszonką był też taki motyw:

i kilka projektów na tiszerty , które mam tylko w wersji papierowej:

to był hit:o)

więc chodź pomaluj mi świat, na żółto i na nieeeebieeeesko...

Świat się kończy! Wracam ci ja do domu, a tam moja nowa torba i moje stare krzesło strzelają sobie słit focie! Krygują się, robią dzióbki i pozują na ściance.
O tempora. O mores. O, zdjęcie:

Torba powstała z moherowego swetra, który kupiłam w sklepie typu kop-ciuszek za złotych polskich dwanaście. Fason zdradzał, że poprzednim właścicielem był ani chybi człowiek Michelina, ale fakturze i kolorom nie mogłam się oprzeć. Uprałam, naszkicowałam wzór, poniosłam do krawcowej. Boję się bowiem maszyny do szycia. Welurowa podszewka (też recyklingowa)  ma kieszonkę. W sam raz na kilo kartofelków,  komórkę i ołówki.

Kieszonka jest archiwalna, endowa. Doszywana  była do bawełnianych bluz i sukienek sztruksowych.. Kolekcja Zima-1905 czy jakoś tak.

A tu medal >>>w uznaniu zasług 

dla Bebeluszka!

endo

Wietrzenia elektronicznych szuflad ciąg dalszy.
Motywy wydrukowane sitem na bawełnie, zostały przepikowane-
stąd ich z lekka przestrzenne walory.