Symfonia grozy

 Witam Serdecznie!

Pewnego dnia natrafiłam na utwór o nazwie the main theme of Petit Cossette. Yuki Kajiura skomponowała go dla anime Le Portrait de Petit Cossette (2004). Słuchając tej kompozycji zawsze wyobrażałam sobie niebo przesłonięte bardzo ciemnymi chmurami oraz szalejący sztorm. I o tym postanowiłam napisać niniejszy wiersz. 

Zapraszam do czytania!

symfonia grozy 

z prognozy pogody wynikało coś innego

wieczorem miał być piękny zachód słońca

tymczasem odprężający spacer po plaży przerodził się w koszmar

bowiem nadciągnęło coś groźnego

znikąd wynurzyły się grube ołowiane chmury

i bębniąc donośnie przesłoniły zaróżowione niebo 

pod nawałą ich ciemności wszystko wokół uległo przemianie

zwiastując nadejście czegoś groźnego

wiatr w oddechu ukryty / the wind hidden in the breath

Witam Serdecznie!

Poniższy wiersz powstawał na przełomie marca i kwietnia. Stał się niczym nieskrępowaną refleksją na temat oddechu i wiatru. Zapraszam do zapoznania się zarówno z polską, jak i angielską wersją utworu!

Życzę dużo zdrowia, siły i cierpliwości! 

Oraz tego, aby nadchodzące święta Wielkiej Nocy były mimo wszystko radosne!

wiatr w oddechu ukryty 

biorę głęboki wdech 

i wydobywam z siebie wiatr 

niepodobny do żadnego innego 

a jednocześnie 

tak bardzo w dźwiękach swoich 

i pragnieniu wolności 

przypominający 

tego niczym nieskrępowanego wędrowca 

przemykającego między drzewami 

wprawiającego w ruch liście 

i częstującego świeżością 

napotkanych 

[ english version below ]

Jeźdźcy burzy

Witam serdecznie!

     Wczoraj wieczorem przyszło mi do głowy, że skoro tak lubię piosenkę Riders on the storm zespołu the Doors, to mogłabym się nią zainspirować. Tak się składa, że akurat pora zrobiła się deszczowa. I tak się jeszcze składa, że ostatnio brak mi weny i jej szukam. Nawet nie potrafię się wziąć za utwory z serii spotkanie ze sztuką.

dźwięki burzy

krople 
wylewają się z chmur 

spadają powoli stopniowo 

coraz szybciej 

coraz więcej ich 

uderzają w szyby 

wydobywają dźwięki 

tak delikatne 

tak ciche 

Jakie wiatr refleksje przywiał?

Doodle, wynikły z fascynacji piosenką Robbiego Williamsa

i kadrami w japońskiej mandze :)

No właśnie, jakie wiatr refleksje przywiał w pewien grudniowy poranek, gdy mocno szarpał ludźmi, gałęziami i innym wszystkim dokoła? Ano takie:

Kaszkiet mógłby ulecieć

dobrze że głowa mocno 

osadzona została na szyi

że mocno trzyma się

- znaczy to że wiatr 

jej nie porwie gdy groźnie 

będzie szarpał wszystkim wokół

jedynie kaszkiet mógłby 

z głowy ulecieć gdzieś

daleko bądź blisko

a czy daleko czy blisko

zależy od tego 

czy kaszkiet da się lubić 

czy tylko zawadza

Miłego dnia!

Edycja postu: 10 II 2024.