Temat śpiewania przerobiono więc w medialnym światku w programach typu " Jak oni śpiewają". Efekty tych zmagań były różne i co do jakości mocno dyskusyjne.
Później była moda na tańce, gotowanie, a teraz nastąpiła faza szycia, projektowania i wypuszczania niejednokrotnie w świat badziewia totalnego. Wszyscy szyją, wszyscy maszyny kupują, a niektórzy prześcigają się w inwestowaniu w wymyślne technologicznie machinerie wysokiej klasy, za niemałe pieniądze w przekonaniu, że ów sprzęt za nich robotę zrobi i mówiąc krótko: samo się uszyje... Co do jakości i sensu wywalania pieniędzy na naszpikowane elektroniką drogie badziewia mam bardzo konkretne zdanie i od cudów techniki wolę prosty sprzęt. Samo nic się nie zrobi. Przy tej robocie czynnik ludzki jest najważniejszy i jeśli ambicje ma i chęć do starannej pracy, to żadna cudowna machineria potrzebna mu nie jest.
Ja ciągle pracuję nad moją techniką szycia. Stale szukam w swoich pracach co by tu podciągnąć jakościowo. Nie lubię półśrodków, łatwych rozwiązań i niedoróbek. Diabeł tkwi w szczegółach. Na nich więc skupiam się intensywnie...
To koncentrowanie się na szczegółach daje dobre efekty, ale ma jeden podstawowy minus... pożera maaaaaasę czasu ;) Dla mnie jednak jest cholernie szczęścionośnym wypełniaczem codzienności.
Znów ta moja radosna dłubanina zabrała mi dzień cały i nocy pół... Mam nadzieję, że Wy przynajmniej grzecznie już śpicie ;)
Słodkich snów Kochani!
Wasza A.