koppijn en heel chagrijnig.

Nou dan maar geen foto.
Ben al zo chagrijnig doet die .....computer ook nog eens niet wat ik wil.
Ik heb koppijn.
Dan weer erg, dan weer minder.
Sinds dinsdag.
Besef opeens dat t ook kan zijn omdat ik de hele dag op hakken heb gelopen en gisteren weer veel heb lopen sjouwen en uitpakken en dan toch een ongewone houding aanneem.
Vandaag viel ik uit tegen mr. X, en ja, hij was irritant, maar ik schok er toch van.
Even was ik weer de heks die ik was in mijn vorige relatie.
Vijf keer sorry gezegd en hoe erg ik t vond, ja het is maar 1 zinnetje maar dat kan al meer dan genoeg zijn.
Gelukkig was het daarna weer leuk en liepen we(ik op hoge hakken) in een heeeel groot tuincentrum.

Waar ik heel veel moeite mee heb is dat de dagen voorbij vliegen en ik kan me niet herinneren dat t ooit zo snel ging.
Ik ben natuurlijk sinds het nieuwe jaar bezig met onze verhuizing en nu dus om alles uit te pakken enz en heb zoveel meer energie maar daardoor gaan de dagen wel veel sneller.
Doodeng vind ik t.
OOk heb ik gemerkt hoe ik op dwangmatige manier de dingen onder controle wil houden.
en van slag ben als t anders loopt dan ik in mijn hoofd heb.
Controle loslaten is heel eng.

Daarom wil ik alle dozen openmaken en uitzoeken en onthouden wat er allemaal inzit en waar de doos is.
Beetje belachelijk allemaal.
Dat ik al zoveel weggedaan heb mag een wonder heten, vooral de foto's.
tientallen fotoboeken heb ik, niet te tellen en daarnaast echt duizenden foto's.
Alles moest altijd vastgelegd worden, bang als ik was om t kwijt te raken.
nu vliegen en tientallen, misschien wel honderden foto's de vuilnisbak in en nog komen er dozen vol tevoorschijn.
Ik dacht echt niet zonder te kunnen maar er is dus een leven mogelijk zonder.

Lief zijn verleden zit zo een beetje in anderhalve doos, nou ja misschien 2 en half als je zijn CD's en LP's en wat foto's meetelt.
En een schuur vol gereedschap.

Schoonzus heeft weken geleden een ongeluk gehad bij het skieen.
Een grote wond op de knie die niet dichtgaat en de knie is ook niet goed.
Schoonzus is iemand die NOOIT zit en altijd met de paarden bezig is en dan nu dit.
Ik was helemaal van slag toen ik bij haar was, vond t zo erg en zo zielig terwijl zij er helemaal geen drama van maakt.
Broer  had en helemaal niet meer want die was erbij.
We hebben allemaal een bloedfobie en ziekenhuisfobie.
Bij mij is dat ondertussen redelijk onder controle maar toen ik hoorde hoe t gegaan was had ik zo met mijn broer te doen terwijl het dus allemala om schoonzus zou moeten gaan
Dat mens klaagt ook nooit.
Had een keer haar arm gebroken, broer en ik overstuur verschijnt er een foto van haar in t ziekenhuis waar ze breed lachend op staat.
Wij dus pissig op haar ;-).
Ik ben jaloers op die sterke mensen.
Ik voel me er een kneus bij.
Ik voel me sowieso vandaag een kneus.
Een chagrijnige kneus wel te verstaan.

Lief is gelukkig uit eten met een vriend en daarna naar de film.
Kan ik lekker alleen chagrijnig zijn.

fransachtig?

En zo brachten wij een groot gedeelte van de dag in overdekte woonboulevard waar we zo een beetje de enigen waren.
Wat een triest gezicht zei mr X.
Wat HEERLIJK riep ik.
we liepen en we liepen en keken ons gek.
Dronken koffie met een broodje en liepen en keken nog meer.
We vonden niets.
Het meest waren we kwijt aan parkeren.
Paarmaanden terug waren we ergens geweest waar wel redelijk leuke dingen waren en daar gingen we wer heen.
Kapot was ik.
Mr. X gelukkig ook.
Was ik tenminste niet zo een kneus die overal moe van is.
Als hij moe is betekent dat echt wel iets.
Bij die andere zaak dus wees mr. X het bovenstaande aan.
Euh????
Het was met de hand geverfd, krijtverf, hier en daar kaal, houten bovenkant van heel grillig out.
Niks dat volmaakte waar Lief zo van houd.
Ik dacht; het is brocante-achtig maar hield wijselijk mijn mond.
De laden schoven ook niet echt geweldig.
Ik zou het zo voorbij gelopen zijn, niet omdat ik het niet mooi vond maar ik zou toch geen kans maken.
Maar goed de wonderen zijn dus de wereld nog niet uit.
Hij wilde gelijk bestellen ik vond dat we moesten nadenken.
We waren moe.
De dame noteerde wel alles en ik hoefde alleen maar te bellen om akkoord te geven.
Vannacht overwoog ik alle voor en nadelen maar Lief had geen twijfels.
Dit moest het worden.
Gek dat ik dacht; dit zal zijn broer en schoonzus heel lelijk vinden maar zijn zus vindt t vast mooi.
Wat maakt t in hemelsnaam uit wat een ander ervan vindt.
Gelukkig hield ik mijn mond over zijn broer want ik flap er altijd van alles uit wat regelmatig heel dom is.
Het maakt me niets uit wat een ander ervan vind zei de Mr. X vanmorgen WIJ vinden het mooi.
Ik weet zeker dat hij aan zijn broer dacht.
Dus we bestelden en moeten nu zo een 3 weken wachten.
Yippie leuk man,.
Niet zo dat gelikte, burgelijke, maar heel apart.
en best gewaagd.
Het doet me natuurlijk denken aan  franse luiken hoewel t uit Indonesie komt.
Hij dacht meteen aan de serie "Stille Kracht" met pleunie Touw .
Speelde zich in Indonesie af vond ik wel knap dat hij de afkomst meteen wist.

Kapot was ik gisteravond en vandaag.
Koppijn ook.
Lag ik op bed TV te kijken stond vriendin I. voor de deur.
Kwam ze een kado brengen.
Nou ja zeg, zo leuk.
Ze had het boek over vogeltrekpad voor me gekocht.
Een wandeling van 400 km door NL.
Zij loopt t met haar man, verleden week begonnen, en ik had het erover gehad dat we als t zo uitkwam mee zouden lopen.
Onze mannen kunnen het ook prima met elkaar vinden.
Daarna verdween I. weer.
Het is o zo heerlijk om dicht bij iedereen te wonen hier omdat ze zomaar binnen lopen en t niet echt visite is.
Even een drankje, een praatje en hup weer verder.
man, man wat een geweldige beslissing om hier te komen wonen, maar dat had ik al gezegd geloof ik.;-)

Vandaag thuis allerlei dingen doen.
Mr. X zijn eigen dingen hier, en voor mij ook zat te doen.
Heerlijk.
Ondanks de koppijn.
Ik hoor mr. X zo nu en dan erg vloeken, dus dan moet er echt wel iets mis gaan want het is gelukkig niet zo een vloeker en Soop sleept al zijn spullen op haar matje.
Zo komt ze weer voorbij met potlood en dan weer stuk schuurpapier.

Ik ben iedere dag zo blij met jullie reacties en het meeleven en het neerzetten van waar jullie mee bezig zijn.
Heel erg bedankt daarvoor.
Liefs van mij


ps vinden jullie de kastjes ook fransachtig aan doen?
Het zijn er dus 2.
Een voor in de woonkamer en de ander in open keuken.
Het is dezelfde muur maar de open haar zit er tussen.

maandag

er gaat van alles op MP.
Dat hoort bij mijn nieuwe leven, dingen wegdoen.
Zo ook dit servies die ik zo mooi vind maar waar ik maar 5 borden van heb en het is nergens meer te krijgen. Heb veel moeite ervoor gedaan om meer dingen ervan te krijgen maar niet gelukt dus.
Jammer!.

OOit had ik een hele goede kledingsmaak.
Een heel eigen, heel frans en altijd op hoge hakken.
Altijd mooie kleding in de kast.
En opeens verdween die smaak, waarschijnlijk heel langzaam, ik koos ook voor dingen die lekker zaten, plattere schoenen enz.
En opeens had ik dus geen smaak meer.
Komt trouwens ook doordat ik erg aankwam van de medicijnen.
Ik vond t vreselijk maar zonder pillen geen leven mogelijk.
Toen kon t me dus ook niet meer schelen hoe ik eruit zag.
Ik was toch lelijk.

Nu zeggen mensen dat t om het innerlijk gaat, dat zal vast wel maar ik wil ook een leuk uiterlijk en waarom kan dat niet samengaan?.
Ik ben niet dik maar wel 5 a 6 kilo te zwaar.
Ik doe het ermee maar blij ben ik niet verre van dat.

Maar daar wou ik t niet over hebben.
Ik ben niet alles mijn smaak voor kleding kwijt maar ook om een huis in te richten.
Ik ben dolgelukkig met ons huis, laminaat ligt en t is hartstikke mooi maar t wil nog steeds niet...hoe moet ik t zeggen.... een apart huis worden.
Is ook niet t juiste woord...het heeft geen persoonlijkheid.
Nu zie ik dat bij veel mensen hoor dus is helemaal geen ramp en let wel het is geen klagen want ik ben dol op ons huis mochten jullie t nog niet weten.
Daarbij wil mr. X de woonkamer spierwit houden en ik vind t moeilijk om daar iets van te maken.
Vandaag, na veel overleg mocht er 1 muur donkerder en dat deed Lief maar de kleur was in mijn ogen veel te licht.
Ja probeer maar een keuze te maken van een stukje karton van paar cm.
Lief helemaal blij, ik niet .
Ik wil gewoon een muur met wat donkerder kleuren.

Ik verfde een kastje die mr. X afschuwlijk vond en ik mooi met krijtverf .
Hij is net klaar laatste plankje erin en in de was gezet.
Ik wil er spulletjes inzetten van mijn moeder en mijn franse grootmoeder.
En ja foto's volgen nog.
Ik vertelde al eerder dat mijn grootmoeder zo een vitrinekastje had met allerlei spulletjes erin en dat ik als kind helemaal prachtig vond.
Een glimmende ring, een oorbel, een steen, een zilveren doosje, een foto, een beeldje.
In mijn kinderogen alles met heel veel waarde en soms kreeg ik iets uit dat kastje.
En ik heb t nog.
Dus het gaat terug in mijn kastje samen met de gebroken horloge van mijn moeder, de oude ringen, een medaillon die ik verleden jaar daar terugvond op de grond en die ze ooit van mij gekregen had.
Allemaal troep voor een ander maar voor mij zo bijzonder.
Kan ik weer t kleine meisje zijn terwijl ik t in het kastje doet.
Het (niet mooie) glazen beeldje van 8 cm van een zeehond, ooit gekregen bij een bezoek van de dierentuin in Parijs van mijn oma en altijd bewaard gaar er zeker in.
Oh wat had ik graag het beeldje van de olifant gekregen maar die was 1 franc duurder dus die durfde ik niet te kiezen en koos voor de zeehond van 2 francs.
Ik was 14 jaar.
Oh ik geniet nu al bij t idee om alles weer door mijn handen te laten gaan en t een plekje te geven.

Vandaag maakte ik mijn maandagwandeling met mr. X.
Ik liet hem plekjes zien waar hij nog nooit geweest was.
Tja en dan de zon, de hele grote oude bomen en overal de bloesem, dan kun je je wel voorstellen dat ik leuk was.
Terugwandelen langs t grote meer waar hij zo dol op is.
Op terras, bij "ons"restaurant aan t water.
Soop was weer de perfecte hond en heeft heel veel losgelopen.
Daarna nog even een kijkje op de piepkleine vrijmarkt van t dorp.
Kocht mr. X na veel afdingen van mij een prachtige B.a.tavus fiets met alles erop en eraan.
Bleken de verkopers zakenrelatie van hem te zijn.
Kocht nog bloemen, 1 boek en een DVD die al jaren op mijn lijst stond; Kauwboy.
De bloemen wilde ik helemaal niet, vond ze te duur en ik hoefde ze niet maar de jongen die ze verkocht was erg opdringerig en voordat ik t wist had ik ze.
Zo blijkt weer eens dat brutale mensen/kinderen toch veel bereiken.
Hoe jammer t dan ook is, maar t gaf me geen goed gevoel.
Ik had me laten overrompelen.
Nee, geen drama maar wel een teken dat t me nog steeds overkomt.
Kijk soms kom je iets van een kind omdat hij zo lief of schattig is dan voelt t heel anders.

Lief blij met de fiets en ik ook.
We hadden 2 damesfietsen, we fietsen nooit, of zelden maar mr. X weigerde om op damesfiets te fietsen.
Nou ja zeg.
Wat een onzin.
Nu hij een fiets met een stang ertussen heeft is ie dus een mannetje?
Enfin een vriendin zocht een damesfiets en ze heeft weinig te besteden dus die kon ik blij maken met het vrouwtjesfiets.
Zo was iedereen blij.

We gaan morgen naar een woonboulevard.
Ik hoop dat de ouders van kinderen die vakantie hebben niet op hetzelfde idee komen of naar een ander boulevard gaan .
Zegt Lief opeens; we moeten wel een bank kopen waar je helemala op kan liggen.
Euh? sinds wanneer lig jij op de bank?
Echt dames ik zie mijn vent nooit op de bank liggen, in die 13 jaar misschien 5 keer ofzo.
Ik heb er zelfs foto's van gemaakt zo uitzonderlijk was dat.
Ik lig nu op de bank!
Ik stond van mijn stoel om te gaan kijken, Zat om t hoekie, en wilde t echt zien.
Ligt die schat onder een roze dekentje.
Wel een roze dekentje maar geen fiets zonder stang?
Ik vroeg wel aan de verkoper of hij niet een mandje had om Soop achterop te doen.
Ik ga ECHT niet met de hond achterop fietsen, zei mijn Lief heel stoer tegen zijn zakenrelatie.
Hij spuugde net niet op de grond om zijn woorden kracht bij te zetten.

Ik zat dus vanmiddag op dat terras in de zon, uitkijkend over het water met een capucino, mijn Lief en onze Soop en ik dacht man, wat ben ik gelukkig.


Ik hoop dat voor jou ook de dag mooi verlopen is.

radijsjes etc.

Ik heb hele lekkere radijsjes uit mijn kas.
Het is net 23 uur geweest en ik kom net uit de kas.
Lekker in de grond zitten poeren, stekjes in potten gedaan, opgeruimd, ruimte gecreeerd.
Ik ben benieuwd of ik t vol ga houden dat gedoe met zaadjes en zo.
Alles is nog nieuw dus leuk, maar blijft t ook zo?
Je moet wel lang wachten hoor.
Maar goed ik ben nieuwsgierig naar hoe het me zal vergaan.
Gelukkig ben ik niet bang voor insecten want er loopt wel t een en ander daar.
Waar menig huisvrouw gillend van weg zou lopen denk ik vertederd ach kijk een pissebed, of een oorwurm, en hier en daar een spin, mier.

Vanmorgen maakte ik een boottocht met nog 9 dames van mijn cluppie.
We werden verwelkomt met koffie en warme appeltaart, ik ging voor de bijl, maar die was lekker zeg en daarna dus een vrij grote overdekte boot voor ons alleen.
Het was leuk, prachtig weer, heerlijke koffie maar toch had ik geen lekker gevoel.
en ik weet niet waarom.
Ik denk altijd na over waarom ik bepaalde gevoelens heb.
Misschien was t gewoon de suiker in de lekkere appeltaart.
Of het niet of amper slapen.
Gek word ik ervan.
Ooit heel lang geleden maakte ik iets naars mee in een relatie en vanaf die tijd heb ik nooit meer goed kunnen slapen.
En de nachtmerries zijn ook weer lekker terug.
Dus ja dat ik snel ge-iriteerd ben maar erger nog me ook zo ga gedragen das niet leuk.
Voor mezelf dan he.
Ik zit in mijn egoistische periode dus kan mij t schelen.

Thuis was r veel te heet.
Buiten dan.
Nou ja in de kas.
En ik wilde in de kas bezig zijn.
De 2 katten lagen echt zo slap daar dat t wel 2 lege vellen leken.
Ja die hadden t wel naar hun zin.

Lief heeft nu 11 dagen vrij.
Yippie.
Echt he, ik vind t yippie maar je zal zien dat ik over een paar dagen begin te zeiken dat ie thuis is.
Morgen gaat ie verder met t laminaat en moet hij 2 wedstrijden tennissen.
Zondag hebben we een feessie.
Verder geen echte plannen geloof ik al dacht ik aan een meubelboulevaardje  

Het weer wordt niet zo goed dus hoop ik dat ik eindelijk alle dozen kan uitpakken en opruimen.

Fijn weekend dames.

blonde plukken in prachtig haar

de zolder.


Ik ging naar de KRINGLOOP (zit al dagen te oefenen om dat woord en TUINCENTRUM niet meer te vergeten, kwam er ook in 1 keer uit.)
Daarna naar de kapper voor blondje plukkies.
Ik heb geen vaste kapper.
Ik hou van goedkoop en maak geen drama als t eens niet goed gedaan is behalve als ik zeg, klein stukje eraf en en ze halen er 10 cm af.
Dan gaat t niet om die 10 cm maar dat er niet naar me geluisterd wordt.
Zijn er trouwens kappers die luisteren?
Nieuwe kapper dus en na 7 minuten dacht ik; deze NOOIT meer.
Mèn wat zat dat mens te lullen en ik kreeg er geen woord tussen.
Ik weet nu alles over haar, haar vorige baas, haar schoenouders, ouders, en de hele buurt waar ze woont waar de rechterbuurman het doet met de buurvrouw links.
Nou hoef ik hier niet bang voor te zijn dat mijn Lief t doet met een buurvrouw.
Of ik ben veel jonger of veel slanker.
Ik werd dus echt gek van dat mens he.
maar t haar is wel leuk.
Lekker natuurlijk.
Ik hou niet van onnatuurlijk haar.
Zoals vrouwen van over de 50 met pikzwart haar
Trouwens ook jonge meiden met pikzwart haar.
Niemand heeft van zichzelf pikzwart haar.
Of geelblond.
Of aubergine.
Voor wie t nog niet weet ik ben dol op mijn eigen haar.
Ik vind dat ik ermee geboft heb.
Er zit een slag in, het is dik en gezond en ik ben van nature een brunette en laat ik dat nou heel leuk vinden.
Voor de rest ben ik zo goed als nergens tevreden over maar mijn haar.......

Met een overvol hoofd verliet ik de zaak.
ik wou dat er een plek was voor als je zin hebt om te gillen.
Gewoon omdat je daar zin in hebt.
Altijd beter dan een steen door een bushokje te gooien .
Niet dat ik dat ooit gedaan heb maar dat lijkt me heerlijk af en toe.

Ik heb een vriendin die ik heeeeel erg bewonder omdat zij gewoon zegt als iets haar niet aanstaat.
Gewoon, midden in je gezicht.
Vindt je het heel erg om je mond te houden zou zij dan gezegd hebben tegen de kapster, ik word gek van je.

Daarna reed ik naar vriendin wiens moeder vanmorgen dan eindelijk overleden is.
De lijdensweg was vreselijk en mensonterend.
Gisteravond kreeg ik t bericht dat t nu bijna het einde was maar die had ik vaker gehoord maar vanmorgen vroeg dus echt.
Zelfs ik voelde me opgelucht al kende ik de lieverd alleen maar van heel veel verhalen.
Onderweg bleef ik maar twijfelen; zit vriendin wel op mij te wachten, stel dat ik stoor, stel dit, stel dat.
Zelf zou je mij dus absoluut geen plezier gedaan hebben om zo voor mijn deur te staan toen mijn ouders overleden. Integendeel zelfs.
Maar vriendin was blij en ik ook blij dat ik haar lekker kon beetpakken.
Ze vliegt er morgen naartoe.
(bijna al mijn vriendinnen zijn buitenlanders)

toen was ik weer thuis waar mr. X gisteren begonnen is met laminaat leggen.
Mijn arme schaap (klinkt zo lekker mannelijk) kwam gisteren half hysterisch binnen van zijn werk.
Hij vertelde dat hij geen vrij nam volgende week want dat kon echt niet. TE DRUK.
Ik deed mijn mond open maar deed m snel weer dicht.
Ik denk dat hij ook een plek nodig heeft waar hij af en toe kan gillen al zou hij zeggen;
dat hoort niet.
Daarom ging hij laminaat leggen, want dat hoort wel en het geeft hem rust.
Omdat de TV, niks blijft mij bespaard, het weer eens niet deed stond stiefdochter voor de deur.
Zoals eerder gezegd; die kan dus echt alles wat een beetje man ook kan en nog veel meer, maakte de Tv in 3 seconden, adviseerde haar vader om niet daar te beginnen met leggen maar daar en ze bleek weer ontuitstaanbaar gelijk te hebben, hielp haar pa op weg en weg was ze weer.

Ik zit hier nog aan de koffie.
Heb zelfs mijn hakken en beha nog aan.
Die gaan zometeen echt lekker uit en ik ga de kas in en de tuin in.

Kijk die tafel gaat er echt uit hoor.
Ik wil zelf kleine tafel plaatsen, heb ik nu al en dat werkt perfect.
Deze ruimte gebruikt ik gewoon niet. Ja, troep eronder .
En in de winter kunnen de beestjes daar lekker in in.
( de konijnen, cavia's en kippen)

Zo ik ga me omkleden en nog even in de spiegel kijken naar de blonde plukken in mijn prachtige haar.

insectenhotel

De kippies bij de houtblokken.
Die liggen, het hout dus, zo een 25 jaar daar.
Mr. X wil t opstoken in de open haard en er is al heel wat gegaan maar ik wil t absoluut niet want t is een insectenhotel.
Natuurlijk vind iedereen mij maf maar he, dat maakt me niet uit.
Beter maf dan meeloper.
Dat de kipjes en de vogels genieten van de heerlijk hapjes vind ik wat anders.
Dat is de natuur.
In de fik steken niet.
Het krioelt er van de beestjes.
Heel vaak, meestal, snap ik de mensen niet, maakt niet uit hoor.
Stel dat er geen bijen meer zijn, en daar gaat t slecht mee, dan is leven op aarde niet meer mogelijk.
En terijl iedereen zich druk maakt en een mening heeft over de oorlogen en t gevaar war constant door mensen op de loer ligt, maak ik me zorgen om de bijen.

Zagen we tijdens het wandelen ganzenkoppels met hun kroost; leuk hoor maar er izjn er veel te veel, ze geven zoveel overlast.
En ik zeg; er zijn teveel mensen en daarom te weinig plek voor de natuur.

Gisteren sprong, nou ja stapte heel houterig, op de fiets en fietste langs t water naar mijn cursus.
Ik zag ganzen, schapen en mijn ozo geliefde koeien waarvan 2 heel lief met elkaar aan het koeienknuffelen waren .
En ik woon hier zomaar he.

Als ik de straat oversteek zijn er ook van die grote, dikke, leuke, grapiige ganzen.
Vieze beesten zegt mr. X, maken zo een troep en vallen aan.
Ooit gelezen in de krant dat ganzen een oude mevrouw in elkaar sloeg?
of een oud stel gewelddadig overviel en de hond doodschopte (zag gisteren in een flits op TV)
een tegel gooide in gezicht van 13 jarig meisje?

Ze zijn leuk "mijn" ganzen.
en de waterhoentjes die zo hard werken om hun kroost groot te brengen.
Die weten wat een allerbelangrijkst is in het leven.
Je kroost begeleiden en beschermen voor het gevaar.

Bij het watertje hier vlakbij gaan er prachtige grote bomen omgehakt worden.
"Gevaarlijke" bomen wel te verstaan.
Je kent ze wel.
Staan daar misschien honderd jaar en opeens worden ze gevaarlijk en moeten ze weg.
Dat er een paar maanden later weer een woonwijk gebouwd word is natuurlijk puur toeval.

Weg vieze vogels die vanuit bomen schijten op de stoepen èn zoveel herrie maken, weg agressieve ganzen en weg gevaarlijke bomen.
en ik denk, heel stiekum, ga maar lekker zo door mens, de natuur wint t toch wel van ons.


Gisteren een salade gemaakt van (o.a.) eigen teelt radijsjes en de kleine eitjes van mijn kippies.\
De rest groeit lekker in de kas.
Ik poer lekker in de grond, lig letterlijk op mijn knieeen en ellebogen onder toezicht van de katten en Soop.
Moet daarna wel alles wel baricaderen want he geen lekkerder kattebak dan zo'n plek waar de grond lekker omgewoeld is.
 Heb weer veel nieuwe moestuintjes van de supermarkt gezaaid.
Hoewel ik ruimte te kort ga komen heb ik besloten om alle kruiden in hangpotten te verspenen.
De vorige eigenaar heeft van alles laten liggen en gelukkig heb ik niet alles weggedaan.
In de kas in aan de ene kant een rabat.
Had ik nooit van gehoord maar dat is zo een lange tafel, de andere kant gebruik in dus op alles te planten.
De rabat wil ik er absoluut uit hebben maar heb echt de hulp nodig van mr. X en die wordt heel erg chagrijnig als ik erover begin omdat hij het druk zat heeft met andere dingen.
De bende moet dan ook afgevoerd worden dus veel werk.
Dus voorlopig ruimte gebrek, nou ja bijna want de meloenen en courgettes zijn ook bijna klaar om gepland te worden.
maar genieten is het wel hoor.
maar dat hadden jullie vast al begrepen.
Zo en nu ga ik mezelf en Soop vastbinden aan een boom die op de dodenlijst staat.
Zoals in de film van Gooische Vrouwen (1e film).
Kan mr. X zich lekker schamen terwijl ik geniet van de ganzen die voorbij komen zwemmen.

verhaal voor t slapen gaan

Nog zo een vogel die we niet hadden op vorig adres; kraai.
Ik ben gek op die grote zwarte vogels.
Deze was ook zoals al zijn soortgenoten heel brutaal.

Tijdens de maandagochtendwandeling kwamen we van alles tegen
Veel jonge kroost van ganzen, eenden, meerkoeten.
En de bomen zijn zo mooi.
Overal in bloei
Zo een 5 kwartier lopen we en vandaag dronken we koffie op het ondertussen voor mij overbekende terras.
Soop was ook van de party en wat loopt ze toch goed op die kleine pootjes van haar.
Oh het was trouwens koffie met warme appeltaart.
Ja streng verboden voor mij maar af en toe doe ik het dan toch zo een in de maand denk ik, iets met suiker.
Eerlijk gezegd was t de zonde niet waard maar goed ........

In het weekend hard gewerkt, zowel lichamelijk als geestelijk.
Vele dozen uitgepakt en alles een plek gegeven.
En honderden foto's weggegooid.
wow wat heerlijk.
Weg verleden.
Dagboeken liggen klaar om verbrand te worden in de open haard.
Handig zo een open haard, en nee niet in die dagboeken lopen neuzen.
Het leven was kut en hoeft niet bevestigd te worden door mijn  schrijfsels.
En ik blijf maar dozen wegbrengen naar de ....ik kan nooit op het woord komen...zo irritant nou ja komt wel weer waar je je bende naartoe brengt ....jeweetwel. recycle winkel zeg maar.
Dat woord en tuincentrum kan ik nooit onthouden.

Wel besef ik door de foto's wat een geweldige tijd ik heb gehad met de kids van mijn broer.
Ik wilde die foto's niet zien omdat ik dacht dat ik er down van zou worden maar t tegendeel is waar.
Vooral foto's van het jongste nichtje die dol was op mr X en ik ze iedere keer fotografeerde, dan waren ze samen een schilderij aan t maken, dan weer aan t fietsen, hand in hand aan t wandelen, tegen elkaar aan TV aan t kijken, hij leerde haar schaken , zij epileerde zijn wenkbrauwen, nou ja je zien dat ze zich zo op haar gemak voelt bij hem en dat bewijst weer eens hoe leuk die vent van mij wel niet is.
Die kleine kroop dan s avonds tussen ons in in bed alsof t de normaalste zaak van de wereld was.
Tuurlijk gaan dit soort foto's niet weg.
Jammer dat de jongedame nu opeens bijna 18 jaar is maar is t toeval dat ze nu ook een roodharig vriendje heeft? Of denk ze ook net als ik dat alle roodharigen jongens/mannen heel erg leuk zijn?

Concert gingen we ook naar Vive la France.
Was leuk.
Nou ja ik had er erg veel zin in maar jammer genoeg kwam ik voor de voorstelling iemand tegen waardoor het plezier er wel weer af was.
Ik zit daar heel erg mee eigenlijk.
Ik wil me niet rot voelen door dit soort ontmoetingen maar weet niet hoe ik dat aan moet pakken.
Het verhaal is zo gecompliceerd eigenlijk.
Of misschien ook niet.
Weet ik veel.

Gisteren weer aan het werk.
Het is gewoon zo fijn om in je eigen huis bezig te zijn.
Lief maakte de Ikejakast af.

5 op een rij tot t plafond en toen konden we onze kleding gaan opruimen.
Gelijk de zomerkleding opgehangen en man het is 1 en al kleur bij mij.
Gelukkig weeg ik net zoveel als verleden jaar dus ik pas er nog gewoon in neem ik aan.
Aan de andere kant niet gelukkig want ik had best gewild dat alles te groot was.
Dat zal t dus niet zijn.
Mr. X is wel 6  kilo afgevallen.
Tja t leven is nooit eerlijk.



Soop toont hier t laminaat die er gister uitgegaan is en de twee deuren die op foto redelijk lijken maar dat beslist niet zijn, ze worden vervangen en de zwarte randen worden wit.
Soop gaat zodra ik lippenstift opdoe bij de deur zitten want die weet o jee ze gaat de deur uit en ze mag me niet vergeten.


Ik kan oprecht zeggen dat ik me niet kan herinneren, omdat het nooit eerder is gebeurd, dat ik zo lang achter elkaar gelukkig was.
Ik geniet me suf, ik heb 10 keer meer energie dan ooit, ik pieker bijna niet en ik zie alleen maar mooie dingen.
Slapen doe ik nog steeds niet maar ik heb tenminste leuke dingen om aan te denken als ik wakker lig.

Wel te rusten

egoisme

in de kas. de moestuintjes van AH een paar weken geleden, nu al heel wat groter.
Wyb vindt t net als Vlam heerlijk in de kas.

Hoewel er nog veel te doen is hier weigert mr. X hulp.
Dan moet ie het terugdoen en dat wil hij niet.
En zo worden we steeds meer.
Ieder moet zijn eigen problemen oplossen zegt hij.
Wat gek is het toch dat we steeds meer zo gaan denken eigenlijk.
Het komt ook doordat ieder geld heeft om dingen te kopen of iets door een vakman te laten doen.
Ook heeft niemand meer tijd in het weekend of s avonds.
Ieder is blij als ie een avond rustig op de bank kan zitten.
Lief vertelde dat hij zo een 20 jaar geleden met andere collega's een collega ging helpen in Brabant die een oud huis had gekocht.
Iedere zaterdag zaten ze daar.
Best gezellig maar toen t huis af was verkocht hij het huis voor een hele goede prijs.
Trap je er dan nog een keer in?
Hij heeft er dus nooit gewoond.

Oei krijg ik net een berichtje van Lief of ik vanavond kan helpen de kasten in elkaar te zetten.
Getver.
Was t nog maar vroeger dan kon iemand anders helpen.;-)
Zelf word ik trouwens ook steeds egoistischer.
Ik heb niet meer de gedachte dat ik iemand moet helpen want ja o zo zielig.
Ik heb al heel lang gemerkt dat t spreekwoord, shit hoe ging die al weer zoiets als je zal oogsten wat je zaait, voor geen meter klopt.
Een psych zei eens ja maar Hélène jij hebt op een kale rots gezaaid
Het punt is dat je nooit weet dat t een kale rots is.
maar kaal was ie zeker.
er is echt niets op gegroeid.
Ik heb t geaccepteert maar af en toe doet het behoorlijk pijn.

Toch kan je gelukkig zijn en pijn hebben bedacht ik gisteren.
En wennen aan het egoisme van mensen al blijft t een raar iets.
Mooie schoonzus was hier even om de slaapkamers te zien en ik zei; als je zin hebt om een keer uit je werk ofzo te komen eten, je bent welkom.
Hoezo? vroeg ze.
Jeetje zei ik er zit niets achter gewoon omdat we het gezellig vinden dus je hoeft niet bang te zijn dat je opeens met een kwast of ander stuk gereedschap in je handen staat hoor. Kun je niet gewoon iemand vragen zonder dat er iets achter zit???
Als ik je hulp nodig heb dan vraag ik dat gewoon en lok ik je niet met eten.

Echt ik blijf de mens maar een raar wezen vinden.

Vanmorgen kreeg ik een leuke verrassing in de tuin, zo een groen papegaaivogelachtige.
Moet even opzoeken hoe ze heten.
Ze zitten een paar honderd meter verderop en hoopte dat ze mijn tuin zouden vinden maar dat t zo snel zou gaan.......
De groenten en zo in de kas gaan goed.
Ik ga er vandaag weer eens goed aandacht aan besteden.
Dan heb ik heel veel planten gekocht voor in de bakken aan de voorkant dus dat is ook een heerlijk klusje.
Dozen uitpakken op de zolder staat ook op het program en ook dat is leuk.
Boodschappen doen daar en tegen blijft moeilijk voor mij.
Ik denk dat t met mijn stoornis te maken heeft.
Al die keuzes.
Ik verlang naar een supermarkt die maar 2 soorten boter, jam, enz heeft.
Ik raak ongelofelijk in de war iedere keer weer en dan vergeet ik van alles.
Sowieso iedere dag iets verzinnen om te eten.
pfffff.
Ik ga nu zo snel mogelijk voordat de scholen uitgaan dan hoop ik dat t niet zo druk is.
Je moet om 8 uur in de morgen gaan raadde iemand me zondag aan.
Tja..........
Dus snel boodschappen doen en dan de leuke dingen, op mijn knieen en ellebogen in de kas met Soop en de katten.


fijn weekend.

DDD en SG

Wybertje leert Soop (Sofie) hoe je in een boom moet klimmen.


Nooit gedacht dat ik ooit het te druk zou krijgen.
De dagen vliegen voorbij.
Ik heb zo een hekel ana mensen die zeggen als je vragat hoe t gaat; druk druk druk.
Kreeg van de week een wattsapp van iemand die 10 jaar geleden nog geen NL sprak, op de vraag hoe t gaat schreef ze; druk, druk, druk.
Nou als dat intregeren is.

Ik heb t druk met leuke dingen hoor.
dus aub geen medelijden omdat ik t druk druk druk heb. ;-)
Zo dronk ik gisteren op een terras, aan t water in de zon, uitzicht op de haven vol mooie bootjes, op loopafstand van ons huis met I. uitgebreid koffie en daarna een lunch.
Soop was mee en gedroeg zich als de volmaakte hond.
Wat een schatje is het toch, al vinden we haar steeds vaker op de eettafel als we smorgens beneden komen.
Mr. X vindt dat ongelofelijk onhygienisch en spreek mij erop aan en ik denk alleen, o wat grappig.
Iemand die ik ken heeft een labrador die hetzelfde doet dus ik ben blij dat ik geen labrador heb.
Ja die zijn pas onhygienisch.

Gisteren gingen we ons officieel bij de buren voorstellen.
De dame was al bij ons binnen geweest en ik wist al ondertussen de leeftijden en de namen van de kleinkinderen want ja zo zijn wij vrouwen maar de buurman nooit gezien.
Geen vrolijk man had mr. X al gezegd.
We dachten even kopje koffie te drinken en weer weg te gaan want ja we wilden niet storen maar we moesten na de koffie ook nog wat drinken.
Aan de tuin had ik al gemerkt dat t supernette mensen waren.
Beetje eng eigenlijk vind ik mensen die hun gras kammen.
Nou ja dat heet verticuteren geloof ik maar het is hetzelfde als kammen toch?
Wel heel aardig.
Schrok een beetje van t feit dat de buurt bij elkaar op verjaardag komt.
Oeps.
Ik moet er niet aan denken.
Ruzie met je buren is niet leuk maar op verjaardagen moeten komen ook niet.
Enfin we zien t wel.

Schuldgevoel; ik blijf me maar over alles schuldig voelen.
Loop ik in een tuincentrum met een paar plantjes in mijn karretje zit ik me daar schuldig te voelen.
Geen idee waarom want mr X vindt t prima die zei zelfs koop een paar tomatenplantjes voor in je kas dat is leuk.
Ik zeg dan tegen mezelf koop t en voel je er blij mee of koop t niet maar oprotten met dat schuldgevoel.
Het is dus heel erg en zit me behoorlijk dwars want t slaat nergens op.
O en ik liep daar terwijl t huis best een opruimbeurt had mogen krijgen.
Nou de troep ligt er nog hoor dus ik kan zo aan de gang.
Dat is toch iets waar ik vanaf moet want ik maak me het leven wel zuurder dan nodig.

De dinsdagavond was ik ook al om 22 uur thuis, ging wat wegbrengen en bleef daar hangen en toen was t opeens zo laat.
Weer balen want er stonden andere dingen op mijn lijstje en zo leuk was t daar niet.
maar vooral het is teveel voor me en kreeg ik een kleine inzinking en was ik te moet om te koken gisteren.
Dat werd pizza dus he, alle reden weer voor mijn SG (schuldgevoel)

maar.......
vannacht sliep ik heel goed.
de zon schijnt.
de koffie smaakt heerlijk.
ik heb geen afspraken vandaag.
de kippetjes maken van die lieve kleine geluidjes, zo gezellig. Ik heb een ren voor hun hok gemaakt zodat ze meer ruimte hebben. en ik geen SG meer heb
mijn moestuintjes groeien hartstikke goed.
ik planten moet gaan kopen van mr. X voor in de grote bak voor.
ik ongelofelijk blij ben dat we hier wonen.
nou ik ga want ik heb t druk, druk, druk.

maandag

De slaapkamer en Vlam in de kas.

Tja wat moet ik vertellen?
Het was een druk weekend.
Beetje te druk voor mij maar ja mijn nieuwe IK kan best veel aan.
Ging ik tussendoor uurtje naar bed werd er 3 keer aan de deur gebeld.
Drie verschillende mensen.
Ik vond best en bleef liggen

s"Morgens kregen we schoonpapa op de koffie en de lunch.
We wandelden door de buurt en schoonpapa genoot
Ook van de 2 gebakjes bij de koffie.

Die deelde hij met Sofietje.
Tja ik ga hem niet zeggen dat t niet mag.
maar t zit me niet lekker, zeker toen we nog naar een verjaardag gingen en mooieschoonzus , ja maar ze is zo lief, haar ook van alles toestopte, zij kreeg wel op de donder van mij al maakte dat niet veel indruk.
Het is nu wel zo dat Soop bij iedereen bedelt behalve bij ons.

Moet ik zeggen dat t me irriteert dat er bij de verjaardag weer eens geen rekening werd gehouden met mij?
Ik (vr)eet geen vlees.
Ik vind mezelf niet zo heel moeilijk, ik drink water of thee of koffie maar ja ieder bleef eten, voor mij was er niets, en ook de hapjes waren voorzien van (goedkoop) vlees.

Was trouwens wel prettig dat we erheen konden lopen, kon ik zoveel drinken als ik wou.;-)
Nou ja tegenvoordig is het heeeeeeel erg moeilijk om rekening te houden met een ander dus he waarom geen broodjes met kaas?
Het gaat niet eens om alleen mezelf hoor gewoon om dat hele egoisme.

Zaterdag ging ik dus toch met vriendin die ALTIJD te laat is naar de lentefair en t was erg gezellig
Ze was trouwens op tijd.
Vraag me niet hoe dat kan.
Daarna bracht ik haar thuis en bleef ik nog een tijdje hangen .

Vandaag wandelde ik met twee vriendinnen 5 kwartier en dronken we koffie bij een van hen.
Hoop gezelligheid.
Daarna hier de zolder op om te ruimen.
Iedere keer haalt Lief dozen uit de opslag en ik loop iedere doos na.
Stel dat het om 150 dozen gaat zijn er 120 van mij.
Ik met mijn bewaarmanie.
Ik probeer me te laten inspireren door blogs over opruimen.
Vandaag knalde ik heel veel foto's weg.
Heel moeilijk voor mij maar ja hup.
Het ging allemaal om oudste dochter van mijn broer.
Ik wil haar niet eens meer nichtje noemen.
Hup baby foto's tot en met 3 jaar geleden.
Haar moeder en haar hond erbij.
Foto's van dode huisdieren moeten er ook aan geloven.
Ik word er verdrietig van.
Weg verleden.
Zoveel mogelijk.
Lekker hoor.
Ik heb duizenden foto's he, dus al gooi ik er nog zoveel weg ik zal altijd de albums nog hebben met al het dierenspul, het nichtje, toen het nog het nichtje was, al de cavia's, hamster Simon die zo dramatisch aan zijn eind kwam ,en ga zo maar even door, zelfs de huisdieren van mijn grootmoeder.
Nou ja ook heel veel van mensen hoor en dan vooral van de 2 nichtjes en het neefje.

Spulletjes naar de kringloop, vuilnisbak en MP.

Ik blijf me maar blij en zelfs gelukkig voelen door de verhuizing, terwijl er nog zoveel te doen is, mr. X constant bezig is of op pad, dingen afbreken of tegenvallen of weet ik veel wat.
Lief heeft eigenlijk nergens tijd voor en dat vind ik jammer maar we zeggen iedere dag tegen elkaar; wat boffen we.

Ik heb t ook druk, ja op mijn manier dat wel, ik heb geen gezin, carriere, ik sport niet 3 keer in de week en ik hoef niet bijgeschoold te worden maar ik heb wel overal spierpijn van t sjouwen en doen, proberen alles bij te houden in het huishouden, zorgen dat mr. X goed en gezond eet, ik loop veel omdat het volgens de psych heeeeel erg goed voor me is.
Dat zei ze verleden jaar tenminste.;-)

Zo en nu weer naar buiten met Soop en dan naar bed en morgen gezond weer op.

schuldgevoelig.

Soop. Iedere dag een beetje gekker op ons beessie.
Gisteren een lange wandeling gemaakt door de buurt.
Zoveel mooier dan onze oude buurt, hier en daar een praatje makend, oude kennis gesproken van toen we naar de plaatselijke disco gingen.
Ik denk dat ik t ook een beetje romantiseer allemaal hoor want ik kwam hier wekelijks en heb t nooit een mooi dorp gevonden maar nu zie ik opeens overal mooie plekjes, huizen, bomen, tuinen, watertjes, padjes.
Soop vindt t allemaal best.
Dat is t mooie van een hond, die is altijd blij als ie maar aandacht en eten krijgt.
En een wandeling.

Gisteravond kreeg ik veel pijn in mijn schouder, even overbelast.
Vanmorgen werd ik wakker of ik onder een trein gelegen had.
Stijf en pijn man.
Vandaag dus even niets tillen of gekke dingen doen.
Alleen het hoognodige.

En dan komt het he, het schuldgevoel.
Hij doet al zoveel en wat ik dan op me genomen heb lukt me niet eens.
Er is een ongelofelijke stapel strijk, van hem, en ik heb aan een vriendin gevraagd of zij het wil doen.
Graag want ze wil heel graag een centje bijverdienen en met 3 kleine kinderen en een man in buitenland is dat een ideale manier.
Waarom voel ik me dan schuldig?
een beetje vrouw hoort de overhemden van haar man te doen.
Wat zal vriendin J. daarvan vinden als ze het hoort.

Het kippenhok dat ik nieuw gekocht heb blijkt veel te klein voor de kippen.
Ik voel me daat heel rot onder.
De meisjes kunnen niet meer in de kas vanwege de hitte en ik wilde ook die  plek gebruiken voor zaadjes en zitten nu in te klein hok.
Ik voelde me gisteravond de hele avond er vervelend over.

Voel ik me gelukkig voel ik me daar schuldig over, voel ik me rot......je raad t al. Ook.
Dat eerste tegenover mensen die het minder hebben dat laatste tegenover mr. X.

Kijk als iemand mij dit zou vertellen zou ik zeggen nou ja denken; mens stel je toch niet zo aan.
Geniet van je leven kijk hoeveel je hebt om blij over te zijn.
Is toch ook zo .

Moet opeens ook weer om mezelf lachen, gelukkig zie ik ook overal de lol van in hoor en hoe blij ik moet zijn.

Het weekend; vanavond en morgen is de man bij zijn bootje.
Ik ga morgen als t weer goed is op de fiets naar een voorjaarsfair waar ik verleden jaar ook was maar nu woon ik er niet ver vandaan.
Dacht er even over na om vriendin te vragen om mee te gaan maar ja, ik vermaak me prima in mijn uppie en de vriendin is altijd veel te laat en ik heb geen zin om te wachten.
Wat is het toch heerlijk dat ik alles alleen kan doen en daar ook van geniet.

Ik blijf t ongelofelijk vinden dat ik hier woon.
De poezen, mijn grootste zorg vermaken zich ook prima, zijn nog niet doodgereden, mijn angst omdat de weg best druk is vlakbij.
Ze vinden in de kas liggen veel te lekker in de hitte.
Zo en nu sorry zeggen tegen mijn kippen en ze laten weten dat ze snel een groter hok krijgen.
hoef ik me niet meer schuldig te voelen ;-)

fijn weekend dames en ik weet dat alle vrouwen schuldgevoelens hebben.
Helemaal niet nodig.
Hebben de mannen ook niet.
Vroeg eens aan Lief voel jij je ook zo schuldig als je ziek bent?
Euh, schuldig???? hoe bedoel je?




5 minuten later; krijg ik berichtje van de vriendin die altijd te laat is of we ergens een bakkie kunnen gaan doen nu.
Ik schrijf terug dat ik niet kan.
zij; a wat jammer.

ik voel me schuldig. Hellup.

af en toe een regendag

Hebben we ook nog in de tuin, een put.
Als kind was ik al bang voor putten, zal wel een verhaal gehoord of gelezen hebben over een kind die in een put was gevallen.
Hij vangt wel t regenwater op maar neemt ook veel plek in,.

De laatste tijd blijf ik de hele dag slepen en doen.
Gisteren maakt ik schoon, alles wat maar schoon wilde worden.
Ik stond op mijn tenen, op 1 been, ging op mijn knieen, sjouwde dozen naar boven die normaal veel te zwaar zijn.
En mijn hoofdpijn werd steeds erger.
Toen ik even ging zitten wist ik het opeens waarom ik als een tornado door het huis, de kas en de tuin ga;
ik MOET dingen regelen na het overlijden van mijn moeder en had dat al lang moeten doen maar zolang ik bezig ben heb ik er geen tijd voor.
Zo kun je dus jezelf in de maling nemen.
te druk he.
Had al lang gedaan moeten worden en broer wordt erg ongeduldig en ik lieg ook tegen hem dat ik ermee bezig ben en dat geeft een hoop stress.

Ik heb dat met veel dingen hoor dus het heeft niet met het overlijden van mijn moeder te maken.
Gisteravond dacht ik en NU ga ik mailen, maar eerst vaatwasser uitruimen, hond uitlaten, oh even dat over Gerard Joling kijken, liggen de kippen wel in hun nieuwe nachthok........
Uiteindelijk ging er mail de deur uit.
Zo makkelijk en niet eens 10 minuten bezig geweest.
Ondertussen wat de hoofdpijn bijna niet meer te doen.
Goed vanmorgen meteen mail terug gehad en ik ga straks, ja echt,  ermee aan de gang.
Wat een drama als je zo bent.
Ik word echt gestresst als ik er aan denk dat ik echt aan de gang moet.
Van alles bij elkaar zoeken, weet precies waar t ligt en copieren en opsturen.
Voor mezelf klinkt t alsof ik 10 dagen bezig moet zijn.


Hoewel t niet zo voelt zal de verhuizing misschien toch meer doen dat ik zelf denk.
Mr. X is constant bezig met klussen en sinds gisteren kwam daar zijn boot bij want die moet van de jachthaven voor een bepaalde datum het water in anders krijg je een boete, dan heeft hij nog oude afspraken staan zoals vanavond een concert en regelmatig een tenniswedstrijd en krijgt schoonpapa zijn welverdiende aandacht.
Nu dramatiseer ik vast maar mijn maatje heeft andere prioriteiten.
Heel logisch en ik vermaak me prima maar het is wel onrustig.
Ik maak me ook iedere keer zorgen om hem.
en tussen ons gezegd he dames, het is niet bepaald een zonnetje op dit moment.
Nou ja het is allemaal nog niet genoeg om 1 of ander TV programma in te schakelen maar toch ;-)

Ik reed gisteren een kliko ondersteboven.
Hij vond t wel een grappig verhaal maar ik zei dat het net zo goed een mens had kunnen zijn.
Welnee zei hij, die kan toch opzij stappen.
Ja maar wat als t een hond was geweest met 2 pootjes? Dan was ie wel dood geweest.
Enfin geen schade aan achterkant auto of aan de kliko.

Even als laatst;
mr. X hield me in zijn armen en zei; iedere dag met jou is een vakantiedag.....
aaahhh lief he
maar hij was nog niet klaar
maar af en toe zit er wel een regendag tussen.


geniet van de zon

weg met het verleden

De vorige bewoner had af en toe afwijkende ideeen.
Ik heb me voorgenomen om volgend jaar of zo toch de bult uit de tuin te halen.
Ondertussen komt er van alles op en ik ben benieuwd wat t allemaal is.

Iedere dag neem ik me voor om 1 uur eerder uit bed te stappen want ik kom gewoon uren te kort.
maar vanmorgen lag het bed weer zo heerlijk.
Ik dacht ook ik stop met de weblog dat scheelt ook weer tijd maar gelukkig kan ik t niet.
Er blijft nog zat dingen over om over te zeiken en waar kan ik t beter doen dan hier.
Trouwens ik zou heel veel mensen missen .
maar ja om iedere dag maar te zeggen dat ik zo gelukkig ben ik ook zo saaaaai maar ik bof want de negatieve dingen blijven toch aan mij trekken.
nachtmerrietje hier, hoofdpijntje daar, ruzietje met mr. X en ga zo maar door.

Gisteren gooide ik heel veel verleden in de vuilnisbak en in de open haard.
Heerlijk was dat.
foto's weg, dagboeken weg, brieven weg.
Ik ben een ongelofelijk "vasthouder"van het verleden en waarom?
Als t allemaal zo leuk was geweest zou ik t begrijpen maar nu?
Dus hup loslaten.
Kon ik tijdens t inpakken niets weg doen, nu met het uitpakken ben ik stukken makkelijker.
weg, weg, weg,

Niks blijft zingt Angela Groothuizen in een liedje.
En zo is het.
Wat moet ik met tekening van kinderen die al lang uit mijn leven zijn of die nu als volwassenen toch niet zo leuk zijn.
Zou ik hen een plezier ermee doen met oude foto's, briefjes en tekeningen?
nee, nee, nee.
dus weg.

Heeeeeel veel brieven van mijn beste vriendinnetje ooit in Frankrijk.
Oh wat was ik gek op haar.
En wat schreven we elkaar veel, zo een beetje iedere week.
Ik las wat dingen terug.
Enveloppen met hartjes en bloemen en lieve teksten erop.
Uitgeknipte plaatjes van franse zangers waar we gek op waren.
Ze was het buurmeisje van mijn grootvader en ik heb heel wat vakantie met haar doorgebracht.
Nee, die gaan niet weg.
Cathy is een te mooie herinnering.
Zou je haar niet opsporen via internet vroeg mr. X
Nee, joh dat hoeft niet, het is goed zo.

Ik heb t vaker gehad dat ik mensen uit het verleden miste en weer contact zocht maar dat bracht niets op.
integendeel.
Mijn grote franse liefde van toen ik 14 jaar was, ook daar in Frankrijk, oh wat was hij knap met zwarte krullen en knalblauwe ogen en o wat waren zijn brieven  mooi en romantisch, hij kwam uit Parijs maar was omdat hij onhandelbaar was naar een tante in dat piepkleine dorpje gestuurd want ja daar waren nou niet bepaald veel verleidingen.
Nou ja op mij dan he.
s Avonds mocht hij de deur niet uit en dan, waagde hij zijn leven of niet, door uit het raam te klimmen om bij me te zijn.
Oh wat was ie stoer.
En hij had al sex gehad he, zo stoer was ie.
(niet met mij)
We lagen in de weilanden in het hoge gras te zoenen en te kletsen of in het hooi.

Enfin tientallen jaren later stond hij voor mij deur.
Ik was in de dertig.
Hij was kleiner dan ik, tattoo" s , leren broek.
Alles wat ik dus niet leuk vond aan een man.
En volgens mij vond hij mij ook nogal truttig in mijn mantelpakje en hoge hakken.
Oh shit besef nu opeens waarom hij zo klein was.
Die hakken van mij van bijna 10 centimeter.
Nou ja, ik vond zijn stoere uiterlijk en houding toch niets.
maar ook die brieven heb ik nog tussen de brieven van Cathy.

Ik ga maar eens mijn huiskamer en keuken in orde maken.
Zo leuk is mijn leven nou ook weer niet. ;-)


fijne dag en vergeet niet naar buiten te gaan voor het zonlicht.
Al is t maar half uurtje.
Zeer gezond.

maandag?

En ik maar denken dat t maandag is.
Pasen, het is weer voorbij.
Ieder jaar weer neem ik me voor om er iets aan te doen maar ieder jaar weer doe ik er niets aan.
en nu denk ik; volgend jaar echt!!!
jaja.
The Passion kijken doe ik wel.
Beetje teleurgesteld iedere keer na die geweldige keer met René van Kooten als Jezus.
maar evengoed genoten.
En iedere keer weer denk ik; er is niets verandert.
Verraden en ik de steek gelaten door vrienden.

Enfin de paasdagen was best zwaar op sommige momenten
Voelde me op sommige momenten heerlijk om dan weer heel down te worden.
maar toch leuk gehad, zeker gistermiddag.
We gingen eerst naar een tuincentrum waar we nooit komen omdat ik van die kippen wilden kopen voor mijn verzameling en als een junk zo bang dat ze er na gisteren niet meer zouden zijn.
Vroeg nog wel een paar keer of ze niet in de uitverkoop kwamen maar ieder beweerde van niet en ik was te hebberig om ze te laten staan en nam er 8 mee.

De kast is goed vol, ook de laagste plank ondertussen en de nieuwe staan hier nog op tafel en het een en ander moet nog uit de dozen komen.(niet veel maar toch)
Ze zijn ook zo leuk.

Daarna zetten we de auto thuis neer en gingen we met onze Soop lopen naar HET restaurant aan het water voor een drankje en bleven we daar hangen en eten.
Heel vreemd maar daar zag ik mijn man weer veranderen in zijn oude ik.
Ik had niet eens echt gemerkt dat hij zo anders was geworden.
Zijn gezicht ontspande en we lagen weer in een deuk samen.
Thuis is het toch een ongeduldig en ja sorry, beetje chagrijn.
Hij moet en wil ook zoveel.
Hij kan niet gewoon lekker zitten en genieten, nee hij moet maar doorgaan.
maar we hadden en hele leuke middag/avond en maakten een lange wandeling terug.

Lot:
Soop is helemaal geen lastig hondje hoor.
Ze blaft zelden, luistert goed.
Nou ja, bijna goed.
En ja de trek de slaplantjes uit de kas maar dat is toch schattig? ;-)


Het weer; ik hoor veel mensen over het weer en ik ben een van de weinigen die er geen last van heeft, sterker nog ik ben verbaasd want voor mijn gevoel hebben we toch best veel zon gehad?
Nu bof ik natuurlijk met een kas en een serre waar je iedere zonnestraaltje pakt.
Ons vorig huis was erg donker en de tuin stond andersom dus nu heel weinig zon.

Ik heb mijn cursus boetseren afgezegd voor vandaag en ga heerlijk in huis aan de slag.
Ik heb koppijn en ik heb net een dagje Amsterdam afgezegd, een tijdje terug genoeg om me te hele dag rot te voelen maar he, ik ben anders.
Dat dagje Amsterdam had ik georganiseerd op verzoek en had t allemaal voor elkaar.
Toen de een na de ander af zei en ook nog de gids het af liet weten dacht; oke ik annuleer alles .
Ik vermaak me echt wel en heb nog zat te doen.

Wie zei ook alweer dat t leven zo moeilijk is?
o ja dat was ik.
;-)

dit was niet mijn dag

Wat zijn die schilderijen van haar toch mooi.

Het was niet zo een goed daggie.
Het blijft me verbazen hoe het negatieve maar aan mij blijft trekken.
Je zou toch denken dat als je twee kanten opkan te toch voor t positieve kiest.
Dat blijkt in mijn geval niet makkelijk te gaan.
Dan gaan de dagen hartstikke goed maar krijg ik s'nachts zulke nachtmerries dat ik barstende koppijn heb voor een paar dagen.
Dan merk ik weer hoe weinig kracht ik heb want dan komen de nare gedachten maar binnen komen.
Hoewel mijn vader al meer dan 14 maanden dood is blijf ie maar in mijn hoofd en leven.
Monster noem ik hem in gedachten.
Eer uw vader en moeder
jaja.
Beschadigd ben ik   en t zal ook nooit meer goedkomen maar ik kan t leefbaar maken voor mezelf.
Soms gaat t nog mis, zoals vanmiddag.

Hoewel we of nou ja de voornemens had om niet zoveel in het huis te doen zijn we toch steeds bezig.
Helemaal niet erg maar af en toe raak ik zo in de war dat ik niets meer kan doen.
Ik moet alles kleine dingen doen, ik zeg maar wat als de kattenkamer opruimen, een paar wasjes, foto's inplakken, hokken schoonmaken, hok schilderen, kamer opruimen, ruimte op zolder maken , dieren verzorgen.
Allemaal korte klusjes maar zoveel dat ik niet weet hoe te beginnen.
Het werkt nu eenmaal anders in mijn hoofd.
Ik kan ook nooit iets in 1 keer afmaken, het voelt het prettigst als ik de dingen door elkaar doe.
tja, heel raar.
Hoort niet, zou mr. X zeggen.
Dat zinnetje gebruikt hij nogal de laatste tijd en dat irriteert me.
Kan mij t schelen hoe t hoort.

Hij doet t precies volgens t boekje, ik niet.
Dat botst regelmatig maart aan de andere kant past het prima bij mij zoals hij is want als we allebei zo chaotisch waren zou t niet werken.

Ben t overzicht een beetje kwijt, chaos in mijn kop.

Maar er gebeuren ook zovel leuke dingen hoor.
Zo kwam stiefdochter langs, legde wat kabels aan, sloot dingen aan en had ik opeens zowel beneden als boven TV.
Dat was dus wel even heel gaaf.
Nu we weer in bed slapen ipv op de grond, met uitzicht op het grote raam in een mooie grote slaapkamer geniet ik.
Vandaag hielp ik mr. X met een grote kast in elkaar te zetten die we bij het traumawarenhuis hebben gekocht.
Er moeten er nog 2 in elkaar gezet worden.
Wat een werk zeg.
Nou ja niet voor mij maar voor hem.

Heerlijk om te lezen dat er ook andere mensen zich kunnen irriteren aan kids van anderen.
Ik weet dat ik er net gevoeliger voor ben dan een ander maar ik sta er niet alleen in.
Pfff toch normaler dan ik dacht.

Het is middernacht geweest dus ga ik maar naar bed.
Morgen weer een kans.
Er zaten trouwens heel veel mooie momenten in de dag hoor.

traumaatje

Pluk on ice

Vandaag liep ik (bijna) mijn zoveelste Ikeja trauma op.
Wat een enge winkel is dat toch.
Eens nam mr. X me mee toen we pas een relatie hadden en ik me nog van mijn beste kant liet ja, ja leuk Liefje, op 2 kerstdag mee naar die winkel en een nieuw trauma was geboren.
Dat gekrieoel  en gegil van kinderen die overal met hun schoenen op klimmen en aan zitten en ik was mijn orientatiegevoel kwijt en raakte beetje in paniek maar ja toen liet ik dat nog niet merken.

Nu dacht ik o zo slim te zijn door te denken dat al die kinderen naar school zouden zijn en als we maar vroeg kwamen het ook niet zo druk zou zijn.
Mis, mis, mis.
Het ging al verkeerd bij de ingang.
Echt ik geneer me nu pas.
Een kind van een jaar of 10 vond t leuk om haar moeder en klein zusje te laten schrikken die vlak voor ons liepen, had zich verstopt en gaf een harde gil.
Ik ook; k..kind riep ik heel spontaan.
De moeder keek woest achterom en ik keek woest terug.
en de arme mr. X schaamde zich weer eens dood voor mij.
Gelukkig werd t geen ruzie tussen hem en mij.
Hij blijft maar vinden dat kinderen alles mogen en dat ik volwassen me maar MOET gedragen in elke situatie.
Soms vergeet ik dat weleens.
Nou ja best vaak.

Enfin het ergste hadden we achter de rug.
Blijf toch de verbazing dat ieder op vrije dag hun kids meeslepen naar iets wat ze al snel zat zijn.
Ga toch lekker wandelen in het bos of bak koekjes of maak mooie tekeningen ofzo.
Neehee, we gaan naar de winkels.
Enfin we moesten een kledingkast hebben en we slaagden.
Kocht nog zo een speelgoedratje voor mijn Soop  want de vorige is aardig gesloopt.
Ik weet niet wat die ratjes hebben maar iedere hond is er dol op.
Zo ook mijn Soop die dolblij was met haar kado, het bij de staart pakte en keihard door elkaar begon te schudden.
Koffie is trouwens wel heel lekker daar en goedkoop.
We moesten even met een catalogus uitzoeken hoe we de kasten wilden indelen, ieder zijn eigen gedeelte.

Nou ja ik barstte al van de koppijn  bij het wakker worden vanwege weer een nachtmerrie en ik knapte niet echt op maar ik was wel tevreden.
De dagen vliegen vreselijk voorbij.
Doodeng gewoon.
En als ik nou heeeeel veel deed zou ik t nog begrijpen maar na de warenhuis, schilderde ik het nieuwe kippenhok, nou ja ben ermee begonnen, klaagde af en toe over hoe erg de koppijn was, dronk koffie en toen wat t tijd om te koken.
Oh ja ik haalde ook nog medicijnen, een gieter en een deurmat die we niet nodig hadden.

Gisteren dronk ik koffie bij de vriendin met de grote tuin die hier 400 meter vandaan woont en kreeg van haar man slaplantjes en een baby vijgenboom.
Ze waren 6 weken naar de andere kant van de wereld en ik was blij om ze weer te zien.
Daarna ging ik in mijn eigen kas aan het werk.
Natuurlijk vergezeld door Soop en de katten .
Soop trok mijn plantjes er weer net zo snel weer uit maar uiteindelijk is het me gelukt.
De babyvijgenboom krijgt daar ook nog een plek.

Lief was dus vrij vandaag en is vanavond op stap met de weduwnaar.
Dat is dan weer een nadeeltje van het hier wonen want ja hij woont op zo een 300 meter hiervandaan maar gelukkig komt ie niet zo vaak en zeker niet om te helpen.

Twee nachten geleden voor t eerst weer in ons bed geslapen ipv een matras op de grond en hoewel ik t prima vond moet ik zeggen dat t een klein feestje is om weer een bed te hebben.
Heerlijk en o wat hoog.
en wat een mooie kamer
en morgen komt de kast
en ik ken mijn mr. X die gaat niet rusten voordat dat ding in elkaar zit.
en als hij toch bezig is mag ie tussendoor ook mijn Tv op de slaapkamer aansluiten want dat mis ik.
TV kijken beneden is nooit leuk vanwege die beesten van mij.
Zit ik gisteravond te genieten van The Passion, wil Soop de tuin in, even later Wyb naar de kattenbak in zijn kamer en Vlam heeft honger.
Ik kan me dan niet concentreren en bedenk naar welk asiel ik ze de volgende dag zal brengen.
Lijk me dus beter, lekker TV boven en zoals "vroeger" vanaf half elf op bed kijken en niets meer hoeven.

Kijk mijn vorige ik zou erg balen maar mijn nieuwe ik neemt de tegenslag heel moedig op.
Blijkt dat er een schroef van de WC boven is gebroken, was ik net zo blij dat ik s nachts niet meer een trap afhoefde MOET ik vannacht weer de trap af .


Lot, ik heb gekeken voor de vloerbedekking maar er is te weinig over.
sorry.


Zo ik ga mijn Soop even uitlaten.
Het is hier ook zoveel leuker om te lopen dan daar waar ik woonde.
ALLES is leuker en mooier hier. En beter.

oh nee daar heb je haar weer

Het hok wordt geinspecteerd door Wyb en Ludo.

Gisteren had ik een fijne ochtend bij het boetseren maar thuis was ik opeens bekaf, voelde mijn voeten heel pijnlijk en begon het piekeren.
Ik had gewoon niet de puf om iets te gaan doen om me af te leiden.
Kwam mr. X ook nog te vroeg thuis, trof me slapend op de band en het huis was niet opgeruimd.
Dan baal ik nog erger.
Val ik nog bijna tegen hem uit dat ie niet zo vroeg thuis moet komen iets wat natuurlijk nergens op slaat.

Ik slaap weer heel slecht en was erg in de war omdat ik veel moet doen maar niet weet hoe en waar ik moet beginnen.
Dus maar een wonderpilletje.
Vroeg opgestaan en hup meteen aan de gang.
Bleek ik, jippie afgevallen de zijn, de zon schijnt, de koffie smaakt lekker, voetjes doen weer normaal.
Alles wat gedaan moet worden staat op lijstje, sommige dingen kunnen gecombineerd worden, anderen kunnen eventueel wachten en de belangrijkste dingen moet ik maar mee beginnen.
"belangrijk": in de zin  van kattenkamer schoonmaken, boodschappen doen, papieren halen bij broer op de zaak.

Ik word iedere keer zo bang als ik mijn oude IK voel opkomen.
Dat mens is zo overgevoelig voor van alles en nog wat dat t leven weer zwaar word en over alles moet gepiekerd worden.
Moe is dat mens ook, totaal geen energie, alles is teveel, en het gepieker is slopend.
Dus weg met dat vreselijke mens.

Hmmm wat is koffie toch iedere dag weer een feestje zeg.
De slaapkamers zijn nu voorzien van donkerbruine vloerbedekking.
We slapen er al op matras maar vanavond komt stiefzoon met vriend helpen om de bedden naar boven te slepen want die zijn loodzwaar.

Gaan jullie nog iets leuks doen met de pasen?
Wij hebben geen plannen en zien wel hoe het loopt.
Wel is het verboden om zware klussen te doen en moet mr. X gaan genieten,
Hij gaat al een avondje naar de kroeg en ook een paar uur naar zijn bootje die waterklaar gemaakt moet worden.
Ik heb wel weer zin in een leuke wandeling met onze Soop en mr. X dus.
misschien ergens eten .
We zien t wel.


fijne dag.