woensdag 30 november 2016

gewoon

Een paar jaar geleden kocht ik dit beeld om te plaatsen op het graf van iemand uit onze groep die een einde aan haar leven maakte.
Twee weken later werd ze gevonden.
Duurde nog 2 weken voordat ze begraven werd.
Over kind noch kraai gesproken.
Ze had werkelijk niemand om voor te leven.
NIEMAND
Ergens was er een tante maar die had geen zin om te komen.
Wij organiseerden het een en ander zodat ze niet helemaal alleen in de grond werd gestopt.
Ze had ons toch, zei een vriendin die het meest voor haar gedaan had.
Oh ja zei ik, hoeveel uur in de week was er dan iemand van ons bij haar?
Het was een heel moeilijk mens en de een na de andere haakten af.
Van buiten een prachtige vrouw met rode lange krullen, mooi gezicht en lijf.
maar ze zat al veel te diep in de put om haar er nog uit te krijgen .
Trouwens ik was ook een van de afhakers.
Ik kon gewoon niet meer.
Het was alsof ze vanuit de diepte mijn hand vastpakte en me met al haar kracht mee wilde trekken.
Ik kon het niet en liet los.
Ik geloof ook niet dat ik me schuldig heb gevoeld en als dat zo was was dat niet terecht.
Ze heette Andrea.

------------------------------------------------------------

Vanmiddag was ik weer bij een ander meisje met rood haar.
Mijn BF.
Ze was doodziek van de chemo.
Als een lappen  pop lag ze op de bank.
Na een tijdje vroeg ze of ik weg wilde gaan, ze wilde niet dat ik haar zo zag.
Zo misselijk.
Soms ademt dat huis alleen nog maar kanker uit.
Ziekte, ellende, verdriet.
Dan valt er niets meer te praten, te kletsen, plannetjes te maken.
Nou ja een heel klein plannetje.
Als t morgen gaat even samen naar buiten.
Misschien (als t gaat) bij ons in de tuin op een bankje met dikke jas en dekentje.
En toch blijf ik geloven en hopen dat er betere tijden gaan komen.
Ik moet wel want ze heeft me gevraagd om nooit tegen haar te liegen.
En als ik er niet in geloof hoe kan ik dan eerlijk tegen haar zijn?

________________________________

Iemand van mijn groep wilde iets organiseren voor een ziek iemand.
Prima zei ik maar ik laat t helemaal aan jou over.
Dat was oke.
Totdat ze ieder een mailtje stuurde waarin stond dat ik het geld op zou halen, een kado zou kopen en brengen..
Toen ik vriendelijk terugschreef dat ik dat echt niet ging doen kreeg ik een vervelend bericht terug dat zij op krukken liep en dat als ik het niet zou doen ze het af zou blazen.
Ik raak daar altijd erg van slag van en heb dan de neiging om te gaan kruipen, zo van oh sorry dat je mij verkeerd begrepen heb, ik ben vast niet duidelijk genoeg geweest maar ik heb echt geen energie om t voor elkaar te maken.
Ik word dan boos op mezelf.
Ik haat dat automatisch onderdanig worden van mij.
IK doe alles verkeerd, zeg het niet duidelijk, nee niet de fout van ander.
Ik vergelijk mezelf met het gedrag van een hond, die alles doet om weer in de gunst te komen bij zijn baasje.
NU stop ik ermee.
Want ik loop ook op krukken en zit soms ook in een rolstoel, alleen zijn die bij mij onzichtbaar.
Die pech heb ik dan weer.
Als je (tijdelijk in haar geval) in een rolstoel zit wil ieder je wel helpen.
Ik word zelden geholpen.
Ze komen bij mij geen pan soep brengen als ik echt niet meer kan, doen niet even een boodschap als ik echt de deur niet uit kan van de stress.
Als ik zeg dat ik mijn moeder mis krijg ik geen aandacht want ja ik had haar toch al 16 jaar niet gezien?
Nee, de dood van HUN moeder dat was pas erg.

Ik hou meer van dieren dan van mensen zei ik tegen de jongedame met het hondje in haar boodschappenkar.
Ik ook zei zij.
meer hoefden we niet meer tegen elkaar te zeggen.
We begrepen elkaar.

---------------------------------------------------

Nu is het net of ik in een depressieve bui zit maar niets is minder waar.
Er gebeuren ook mooie dingen.
Na jaren geen kleine meisjes over de vloer komt er sinds kort eentje wekelijks over de vloer.
Nog heel verlegen en onzeker maar dat heeft tijd nodig.
Hey zei ze, heeft u een logeerkamer?
Mag ik dan een keer logeren?
Ik loop niet op de zaken vooruit maar misschien wordt dit weer een extra zonneschijntje in mijn leven.
Leuk als dat zo is maar geen man overboord als het niet zo is.
Ik merk en voel dat haar ouders mij vertrouwen en dat is een fijn gevoel.

Vandaag een heerlijke dag gehad met mijn Liefde.
Samen een traantje wegpinken in de bioscoop.
Heerlijk zo iemand naast je die de hele film je hand vasthoud .









maandag 28 november 2016

maandag



En ik dacht dat we leuke dingen gingen doen nu de heer des huizes thuis is.
Hij schrok zich rot toen ik erover begon gisteravond.
We keken de serie A.dam en e.v.a , jaaa zei ik laten we morgen naar Amsterdam gaan.
We zouden toch leuke dingen doen?
Heb ik nooit gezegd, loog hij, ik ga de trap afmaken.
Ik wou gistermiddag laat naar de bios maar opeens werd hij gek van de bios.
En hij wilde naar de bios.
Nee hoor nooit over gehad.

Enfin ik zit hier nu gewoon thuis.
Ook geen ramp maar toch een gemiste kans vind ik om iets anders te doen dan het normale.
En het is prachtig weer.

We hebben genoten van onze nieuwe TV.
Wat gaaf is dat zeg.
Die heerlijke bank in combi met die TV.
We waren gisteren in een uitgestorven vill.a a.rena
Niks wachten tot 2e kerstdag.
HEEEERLIJK die rust, orde en stilte daar.
Hadden nog een bon gekregen voor het geleden leed, 2 maal de verkeerde bank gekregen, en ik dacht ik klaag gewoon en we kregen een bon van 150 euro. Haha.
Ik leer nog eens wat van blogs van anderen.
We gingen die dus innen en zijn geslaagd.
Dingen die ik nooit zou kopen voor dat geld maar nu hebben we een mooie plaid, een mooie vaas en een rekje om bijv. mijn servies op te doen.

We wandelden met de Soop, we aten voor de open haard en lagen dus voor de TV.
Een ongelofelijk rijk gevoel.
Na een week ziekenhuis kwam BF weer thuis maar zaterdag werd me voor het eerst de toegang geweigerd door haar man.
Ze was te ziek en haar zus was bij haar.
Gisteren was ik weer meer dan welkom en ging t alweer beter.
Om het geheel nog erger te maken moet ze over 2 weken geopereerd worden.
en nu ieder dag 10 uur aan het infuus omdat ze ondervoed is.

Hoe vreemd het ook klinkt het is altijd fijn om bij haar te zijn.
Haar man was naar mr. X gegaan en  zij vermaakten zich prima, ze hingen de TV op.
Dronken een biertje en keken en luisterden naar muziek.
Wat er ook gebeurd zij blijft belangstelling voor mij en mijn leven houden.
Wat heb je gedaan? Wat heb je gekocht. Hoe gaat t met je?
Ik vind dat mooi.
Hoeveel mensen tonen werkelijk belangstelling?
Ik heb ooit gezegd; ik ga hier niet zitten klagen over de tandarts terwijl jij ......
Toen werd ze pissig.
Wil je dat NOOIT meer zeggen
En gelijk heeft ze.
Stel dat niemand meer iets verteld omdat zei ziek is.
Hoe eenzaam wordt je dan.
Dus ik vertel van alles, over het uit eten en hoe de sfeer daar was, over de nieuwe jas , met wie ik op stap was, over de buuv die ik niet meer weg kreeg.
Over een ander buuv, waar ik even moest oppassen die oprecht vroeg wat ze kon doen en dat ze niet durfde langs te gaan, bang om zich op te dringen, omdat ze daarvoor niet echt contact had.

Er kwam een tante voorbij, haar 2e moeder, die me hartelijk omhelsde en zei; jij hoort er echt bij.
Jeetje ik hoor zomaar ergens bij en ik wil dat zo graag.
Ik zette daar koffie en thee.
We maakte plannen voor als de chemo klaar is eind februari.
Met zn vieren in een stad in een hotel.
Plannen maken is leuk, dat betekent dat er een toekomst is.
Toch?








zaterdag 26 november 2016

zwijmelen op zaterdag zeg maar



Liedje komt uit de serie Adam en e.v.a.
Ik hou van nederlandse series (niet allemaal) en deze is een aanrader vind ik.
Speelt zich af in Amsterdam met klein en groot leed.
En plezier.
Tussen het verhaal van Adam en Eva zit er iedere aflevering een op zich staand verhaaltje doorheen verweven.
Zondag avond Npo 3.

De heer des huizes heeft een paar dagen vrij om even op adem te komen.
We vierden het gisteren met een etentje in ons ondertussen favoriete plek.
Het was er supervol en er kwamen de hele tijd mensen even gedag zeggen en een praatje maken.
Heel vele bekenden van mr. X van de tennisclub.

We hebben gisteren onze TV besteld (zwarte zaterdag of zoiets nooit eerder van gehoord) en die komt vandaag.
De beugel om het op te hangen is net bezorgd.
Lief zou vandaag aan de trap beginnen, schuren en schilderen maar voorlopig hoor ik hem alleen maar stofzuigen en dweilen.
Nou ik stoor hem niet dat snappen jullie wel.
Hoezo schuldgevoel?

Waren we gisteren net thuis kreeg ik app van een buuv of ik even een uurtje op kon passen.
Hup daar ging ik.
De oudste was nog op dus het was gezellig.
En hoe vreemd het ook klinkt voor sommige mensen ik vind dat  familie, vrienden, buren eenmaal in je leven zijn en dat je er iets mee moet.
Een andere buuv kwam gisteren wortelloof brengen voor de beestjes en zat er na 2 uur nog.
Kijk dan baal ik wel een beetje.
Ik schoot ook weer in mijn rol als luisteraar en pffff wat hebben sommige mensen een oninteressant leven maar ze is lief en eenzaam dus ja.
En mr. X vindt dat ik aardig moet zijn.
Ja hij boft maar, hij zit de hele dag op zijn werk. ;-)


En dom, dom, dom, doordat ik meedoe aan een loterij schijn ik recht te hebben op een pasje waarmee ik naar veel musea gratis mag.
Zag reclame op Tv en belde op hoe dat zat.
Bleek ik nog steeds op het adres ingeschreven te staan waar ik 10 jaar geleden woonde.
Misschien heb ik een paar keer een ton gewonnen
Nou ja in ieder geval een kookboek en theedoeken en dus die kaart.
Ik mag nu ook gratis naar het museum in Leeuwarden en nog een paar waar ik al lange tijd heen wil maar steeds uitstel.
Ik zal nu vaker naar Amsterdam gaan ook al iets wat we ons iedere keer voornemen maar niet doen.
Ik was helemaal blij.
Jammer dat ik het nog niet heb want dan zouden we deze week al kunnen gaan maar ach......

Wat een prachtig weer.
Koud en zonnig.
Kip Mathilde scharrelt lekker door de tuin.
Man is nu met meubels aan het schuiven hoor ik.
Ik zit om het hoekje dus zie niets, hoor en ruik alleen maar (schoonmaakmiddel)
Best lastig zo een ideale man, ik heb zelden iets om te klagen terwijl we met een groep vrouwen bij elkaar zitten en zij allemaal wel IETS hebben zit ik stilletjes in een hoekje.
En Mocht ik iets zeggen dan is het meteen; jij hebt niets om over te klagen met die vent van jou, dus mond houden.
Snik, ik wil ook een man om over te klagen.
Even vragen of de koffie al klaar is.


Fijn weekend.




vrijdag 25 november 2016

bijna weekend


Heel langzaam, of is het snel, komt de kerst dichterbij.
Ik las dat het verleden jaar allemaal best leuk was en mee viel maar t lukt me niet om mijn gedachten te veranderen.
Leuk is kaarten krijgen, de versieringen en kadootjes krijgen.
Ja sorry maar ik hou van kadootjes.
Mijn lievelingsparfum is meer dan op, Dvd's die ik graag wil en nu mag vragen.
(liefst 2ehands.)
En we hebben besloten een andere TV te kopen.
Het excuus is dat ik zo graag films kijk maar dat t voor mij steeds moeilijker wordt om naar de bios te gaan.
Ik kan er gewoon niet tegen dat je een prachtige en emotionele film zit te kijken en naast, achter en voor je popcorn vretende mensen.
Dat geluid de hele tijd..........
Oh en dan die telefoons die overal oplichten want er moet ge-appt worden of misschien wel gefacebookt.
We zijn tegenwoordig o zo belangrijk dat iedereen wil weten waar je bent.
Zo interessant.
En ik word er dus constant door afgeleid en gestoord van.
En hoewel ik graag zou willen dat die mensen zich aan mij aan gaan passen, dus verboden te vreten en je telefoon aan te raken ben ik bang dat ik degene ben die moet veranderen.
Een ding tegelijk doen kan niet meer in deze maatschappij.
Dus ik dacht; wat als we na onze heerlijke bank met kussentjes en dekentjes en Soop op schoot nu eens een grotere TV kopen en onze eigen bioscoop maken?
(het is trouwens wel de bedoeling dat we deze week 1 of 2 keer naar de bios gaan)
(niet in het weekend trouwens want dat is niet te doen)

Mr. X heeft weer een paar dagen vrij.
Uit pure noodzaak trouwens want hij trekt het bijna niet meer wat de stress betreft.
Even een paar dagen bijkomen.
We zouden naar een prachtige expositie gaan in museum in Leeuwarden.
Heel eerlijk gezegd verheugde ik me er erg op, zeker nu het mooi weer blijkt te worden.
Totdat ik het BF vertelde die in het ziekenhuis lag en zij vertelde dat het haar favoriete schilder is en dat ze o zo graag erheen zou willen.
Toen vond ik dat ze mee moest, op wat voor manier dan ook.
Het is wel anderhalf uur rijden vanaf hier maar ik dacht als je een week lang iedere dag 10 uur in een ziekenhuis kan doorbrengen kan je vast ook met aanpassingen naar dat museum.
Dus we wachten tot ze zich op een dag goed genoeg voelt.
X zei meteen, ik neem desnoods vrij (is dat niet geweldig?)
En nu hopen dat er voor februari (tot dan duurt het) een dag komt dat ze zich goed genoeg voelt.
Heel eerlijk?
Ik geloof er niet in dat t gaat lukken maar wie weet.
Er zonder haar heengaan, dat zou ik nu niet meer leuk vinden.
Ze wil zoooooo graag.

Enfin we krijgen mooi weer, koud maar zon en we zien wel wat we gaan doen.
We doen trouwens tussendoor onze eigen dingen.


Ik wens je een fijn weekend toe.




donderdag 24 november 2016

vandaag

foto van internet.
Mijn cavia's doen dit soort dingen niet.



De informatie over mijn grootouders blijven maar binnenkomen.
Wat ongelofelijk is dit zeg.
Dat je  zoveel jaar na hun dood en de dood van mijn eigen ouders en je denkt dat niemand je ooit meer iets kan vertellen, wat trouwens ook goed was geweest, je hel verhalen hoort.
Broer heeft gisteren met petekind van mijn grootouders gesproken .
Ook zij had vele verhalen en bevestigd de verhalen die over hen zijn verschenen.
En natuurlijk wist zij ook meer te vertellen over het privé leven.
Lot ik weet niet of ik het verhaal hier ga vertellen, alles moet even een plek krijgen.

Broer vroeg (via wattsapp)  zou tante F. ons iets kunnen vertellen
Ik stuurde terug; oeps helemaal vergeten te vertellen; die is al 15 jaar dood.
Tja een beetje lachen mag toch wel?

Hoewel mijn hoofd overvol is is het niet onprettig.
De verhalen van mijn moeder die we niet altijd serieus namen blijken toch waar te zijn.
---------------------------------------------

Omdat de heer des huizes, de hoofdbewoner, de baas, de serie wilde zien keek ik mee.
M.enten.
Eigenlijk moet ik dit soort dingen niet doen.
Ik heb al ergens in mij een soort mensen haat omdat ik weet hoe erg ze kunnen zijn en dit wordt alleen maar bevestigd.
Zo eng dat zulke mensen echt bestaan en nog gewoon een leuk en lekker leventje hebben gehad.
Het is wel goed gedaan, de tijd weergegeven en zo.

--------------------------------------------

Vandaag een hele stille dag .
Was gisteren ook nog eens heel druk omdat ik veel moest doen, net als de dag ervoor.
De mondhygienist heb ik helemaal niet als pijnlijk of vervelend ervaren al was dat de eerste keer.
Volgens X en zijn broer was het o zo erg maar misschien is de ene behandeling de ander niet.
De zon schijnt, de temperatuur is goed.
Mijn humeur ook wel eigenlijk.

We gaan er weer een leuke dag van maken.




woensdag 23 november 2016

woensdag?


Wat een prachtige foto's.
Van internet.
Ik ben sowieso dol op ieder die rood haar heeft.
Een tik overgehouden toen ik als jong meisje 2 keer achter elkaar verkering had met een roodharige en ze allebei zo leuk en lief waren.
Met een ervan ben ik nu dus al 14 jaar en het bleek waar te zijn, roodharigen zijn zo leuk.

BF is er ook een.
een roodharige krullebol.
net als haar 2 zussen.
Een hoop rood haar bij elkaar.

Hoewel mijn kop weer overvol is heb ik niet zoveel tijd om het hier te legen.
Moet naar de mondhygieniste.
Heb nog geen stress ,
Dat komt daar wel.

Broer is door toeval, nou ja hij zocht er wel naar, op een paar artikelen gekomen over mijn grootvader.
Dat was een bekende franse arts en zijn dood is altijd een mysterie geweest.
Nu was er een journalist uit zijn woonplaats van toendertijd aan het zoeken gegaan naar het verhaal en heeft vele antwoorden gevonden.
Broer heeft contact gehad met hem (gisteren) en andere mensen die opa gekend hebben.
Kreeg net een bericht dat hij net het petekind van hem had gesproken.
Ik vraag maar even niet wat die vertelde want echt het is allemaal zoveel info dat ik het vorige even moet laten bezinken.

Het is zo ongelofelijk raar.
Dat je na zoveel jaar en wat vage verhalen wat er gebeurt was nu de puzzel in elkaar valt.
Zelf mijn moeder wist niet precies hoe het zat.
Ik heb altijd willen weten wat er gebeurd was.
Ik wist niet dat mijn broer dat ook had maar die is er dus opeens helemaal ingedoken.
Het is echt heel spannend en bijzonder.
Na zoveel jaar, zoveel informatie te krijgen.
en eindelijk de waarheid.


Jeetje wat is mijn hoofd vol.
Niet alleen daarvan hoor.
Er is geen plek voor de gewone dingen als boodschappen, opruimen, nou ja dagelijkse dingen.
Alles staat op papiertjes.
Als ik straks in die stoel ligt met mond open zal dat allemaal verdwijnen en kan ik alleen daar aan denken dat is wel even lekker.

Gisteren weer een heerlijke ochtend omringd door 2 katten, 3 hondjes en leuke dames op onze klei ochtend.
Wat is dat toch iedere keer weer prettig.

Hoewel BF, het meisje met het rode haar, een week uitstel wilde is ze toch weer de hele week in het ziekenhuis voor chemo.
Er was WEER slecht nieuws.
Het houd gewoon niet op.


ik moet me nu haasten.
fijne dag.








maandag 21 november 2016

maandag


Gebroken voel ik me.
Nou ja beetje overdreven want t gaat alweer wat beter.
Half gebroken zeg maar.
Amper geslapen.
Vanavond maar een half wonderpilletje.
(lor.azepam)
Die doet zijn werk altijd goed.
Even ontspannen en een paar uur achter elkaar pitten.
Het blijft raar dat als iets het niet goed doet in je lichaam wat eigenlijk vanzelfsprekend zou moeten zijn, het leven best wel zuur wordt.
Of een gedeelte van je leven.

Hoewel ik echt niet in de mood ben voel ik in de verte toch  een geluksgevoel opkomen.
Ten eerste, het is droog, niet koud en de deur naar de tuin kan open.
De koffie smaakt weer heerlijk.
Oh en geen wind.
Wind is wel een dingetje hoor.
Zeker als je; als de dijken breken kijkt.
Zaten we allebei in een fauteuil voor de open haard TV te kijken.
In mijn boot kunnen 10 mensen zei X, wie zou jij dan meenemen?
Jeetje, dat valt niet mee zeg.
Hoewel; eigenlijk wel.
Dus ik noemde wat mensen op die hier ook nog eens in de buurt wonen.
Nou zegt X mijn familie gaat eerst.
Ik pissig.
Nou als schoonzusdienooitlacht meegaat spring ik vanzelf overboord is er weer een plek vrij voor JOUW familie.
Ik mocht wel van elk dier een mannetje en vrouwtje meenemen.
Ja dan kan ik die schoonzus misschien wel verdragen.

Hoewel ik deel 3 heel slecht vond, je gaat wel nadenken.
Zo wil ik opeens een hele goede grote zaklantaarn in huis.
HEBJEDIENOGNIET??? vroeg de schoonzus met snerpende stem.
Ik heel timide; nou ik heb wel zaklantaarns maar hele kleine.
MAAR we hebben wel een boot, HA en die hebben jullie weer niet.
Ja wat heb je aan een zaklantaarn als de dijken breken? Nou?
Nou maar hopen dat t niet gebeurd want dan zit ik met haar op een boot.

De maandagstilte is zo lekker.
Geen verwarming en geen muziek.
Deur wagenwijd open, kip zal zo wel op bezoek komen.


ik wens je een fijne week toe.

zondag 20 november 2016

bijna maandag



Even het hoofd leegmaken.
Sinds het neefje hier geweest is blijf ik maar piekeren over wat als het gezin waaruit ik kom allemaal dezelfde stoornis heeft?
Wat als ze voor mijn ouders onmogelijk was om kinderen fatsoenlijk op te voeden?
En is het daarom dat mijn broer precies dezelfde fouten heeft gemaakt?
Ja leuk kinderen op de wereld zetten maar he, wat moet je er daarna mee?
Oh verzorgen? Hoe moet dat dan?
Nee, geen zit in, ik zit liever in mijn eigen wereld.
Ze hebben toch kleding en eten?
Wat moet je er nog meer mee?

Op de foto hierboven staan de ouders van mijn moeder.
Rechts, tweede rij de dame met hoed en de kale man.
Mijn broer heeft op het net een heel verhaal gevonden over mijn grootvader waar ook deze foto was.
Hij vond t nodig om mij de informatie te sturen, misschien best aardig maar jeeses wanneer komt er een einde aan dat familie gedoe.
Ik wil het verhaal hier niet delen, heb er weleens over geschreven en is al ingewikkeld genoeg.
Nu hebben we dus nieuwe informatie, zoveel jaren na zijn dood.
Het hele weekend bleef ook dat in mijn hoofd hangen.

Het weekend was nat en waaierig.
En rustig.
Bij het meisje met het rode haar geweest, mijn bf.
Later kwam mr. X er ook bij en ze was zo blij om hem te zien.
Vandaag belde mooieschoonzus of we nog naar papaatje gingen .
Zij is bezig met chemocrème en was behoorlijk beroerd.
Als wij niet gingen zou zij op de fiets gaan en anders of we haar op konden halen.
We zouden niet gaan maar ja om geen schuldgevoel te hebben omdat zij dan door het slechte weer erheen zou gaan gingen wij ook.
Ik pakte nog even snel wat damesbladen bij elkaar zodat ze wat te lezen had.
We ruilen altijd met elkaar.

Schoonpapa was zoals gewoonlijk in opperbeste stemming.
Die man is NOOIT chagrijnig, ongelofelijk.
Soop stal weer de show.
Schoonzusdienooitlacht was ook iets minder chagrijnig dan gewoonlijk.
Maar ik vertelde maar niet dat mr. X binnenkort weer 4 dagen vrij is, dat we een andere TV gaan kopen of dat ik voor 50 euro een winterjas heb gekocht, of dat we weer eens uit eten gaan.
AL-LE-MAAL verboden onderwerpen.

Ik las op FB dat mijn broer en zijn  2e gezin een maand gelden zijn verhuist naar een tijdelijk adres.
Handig die FB.

Kreeg een leuke uitnodiging om naar een ballet te gaan, vroeg of mooieschoonzus ook meewilde en regelde een extra kaartje.
Regelde zelf 2 leuke (hoop ik) ochtenden.
Eentje met eigen cluppie, nog even bij elkaar komen in de maand december voor wie wil en kan en met de dames van de dinsdag naar een hele mooie tuincentrum de kerstsfeer proeven en natuurlijk koffiedrinken.
Met mijn eigen man, wie kent hem niet, wil ik deze week naar de bioscoop.

Wat ook erg leuk was was dat er een buurvrouw voor de deur stond met haar oudste dochter omdat ze iets wilden vragen.
Het meisje is 7 jaar en vroeg of ze op dinsdagen met Soop mocht wandelen.
Zoals jullie misschien wel weten ben ik gek op kleine meisjes dus ik vind het hartstikke leuk.
Ik wilde haar graag vragen of ze hier wilde komen knutselen maar ze heeft nog een broertje en zusje en om nou met 3 kinderen hier te zitten........
Het jongetje is erg lastig.
Ik druk me zacht uit.
Die meiden kan ik makkelijk handelen maar ik kan het echt niet over mijn hart krijgen om alleen hem niet te vragen.
maar ik wil ook niet gek worden.
Misschien kan ik zo een band met haar opbouwen.
Ze komen hier wel vaker hoor en ze zijn leuk zolang moeder er niet bij is.
Zoals heel veel kids.

Hun moeder is verpleegster en ik vroeg of als er ooit iets was we een beroep op haar konden doen.
Tja een slimme meid is op alles voorbereid.
Ooit meegemaakt dat mr. X van de trap viel en bewusteloos was, nu weet ik wat ik moet doen; keihard naar de buuv.

Ik hou zo van de mentaliteit van deze buurt.
Mensen komen je gewoon vragen als ze iets willen of nodig hebben.
Buurmannen komen spontaan langs bij mr. X als hij aan zijn brommer aan het sleutelen is, gewoon even een praatje maken.

Nu ga ik mijn Soop uitlaten.





zaterdag 19 november 2016

na regen


Gisteren vroeg opstaan en een druk daggie.
Nee, nee, lees gerust verder, het was leuk.

Eerst een geweldige massage van de beste masseur die ik ken.
Ik ga nooit meer naar een ander.
Om de hoek woont er een dierbare blogster dus daar ook even gebruik van gemaakt.
Daarna op bezoek bij een vriendin met gebroken ribben.
Getver dat lijkt mij zo eng.
Zij maakt er niet zo een probleem van.
Koffie gedronken, gekletst met nog 2 dames van de dinsdag ochtend.
Daarna naar het grote winkelcentrum.
Alleen.
Ik hou van alleen winkelen.
De enige met wie ik af en toe ga ik mr.X  maar ik merk dat alleen toch het beste is.
Ik kan me dan precies concentreren op wat ik wil en nodig heb.
Met hem erbij is wel heel gezellig maar in mijn kop is het dan veel onrustiger.
Even uitgebreid in een eko winkel gekeken en ja het is inderdaad wel erg prijzig allemaal.
maar ik ben weer op de hoogte.
Een jas waar ik al tijden mij oog op had laten vallen, maar die zowel mooie schoonzus als Lief vonden dat ie mij wel heel vaal maakte, was in de uitverkoop; 40% korting.
Er waren er nog 2.
Ik paste hem weer, en hij was zo zacht en zo licht en zo warm.
Een dame paste de andere en we vonden beiden dan de sluiting met drukkers niet goed was.
Zij was zo brutaal om korting te vragen en zo kregen we er 10% bovenop.
Ik laat er wel een andere sluiting op maken.
Ik blij met mijn goedkope, vaalmakende , vegetarische bontjas.
Oh hij zit zoooo lekker.

We hebben niets staan in het weekend.
X is al op pad voor zijn brommer om een onderdeel om te ruilen, vraag me niet welk, hij zei t wel maar weet ik veel wat t is.
Het regent WEER.
En morgen nog erger geloof ik.

Ik ga zo even bij mijn BF langs.
Ze heeft gisteren weer allerlei onderzoeken gehad om te zien of ze volgende week weer aan de chemo kan.
Hoewel ik er anders mee omga dan kortgeleden, heel anders, draag ik haar steeds met me mee.
Het is een donkere schaduw.
Nooit eerder maakte ik het proces van zo dichtbij mee.
Het is zo indrukwekkend.
Ik weet niet of dat het juiste woord is, weet even geen ander.
Hoe de man altijd overeind staat en alle praktische dingen regelt als een rots in de branding.
Dat gevecht van haar, die vreselijke nachten.
Zag vannacht weer t licht branden maar zeg tegen mezelf, misschien is ze alleen even plassen.
Ik probeer me niet meer gek te laten maken door mijn eigen gedachten want anders kan ik er niet voor haar zijn.
Ik pas goed op mezelf en ben blij dat het me lukt.
Ik kijk er trouwens wel naar uit om haar te zien zo meteen.

Ik ga me maar vast omkleden en snel er naar toe.


fijn weekend.
En denk eraan; na regen komt zonneschijn, of iets dergelijks.



donderdag 17 november 2016

merde


Nou als je schilderij ziet op mijn blog; berg je dan maar.
Zo voel ik me.
Volgens mij  begin ik vervroegd aan mijn december depressie.
Ik wil in bed liggen, ogen dicht, dekens over mij heen.
Ik sleep 50 kilo extra met me mee.
Zit gewoon op mijn rug geplakt.
Het enige wat me tegenhoud om in dat bed te kruipen is dat ik me daarna nog ellendiger voel.
Ik, die toch altijd opschept dat ik geen last heb van het weer, word nu al gek van die regen.
Ik doe niet eens de, hoe heten die dunnen gordijnen, op in de serre iets wat ik altijd als eerste doe.
Hup gordijnen open, zich op tuin en de beestjes, de vogels die meepikken van het voer.
Nu staat er alleen maar een kip met natte kop naar binnen te loeren en die laat ik uit medelij dan binnen.

En ik maar denken dat het met BF goed ging.
NIET dus.
De arme schat.
Wat een gevecht en wat een hel en ik weet uit verhalen dat het nog veel erger kan worden.
Ze denkt aan plan B.
Plan B. is gewoon lekker doodgaan en rust hebben.
En ik begrijp haar.
Ik ga ook niet zeggen; denk aan je man en aan je kinderen en je zussen.
Nee, ik laat haar praten.
Het is haar gevoel op dat moment.
Ook als ze kwaad is op man, dokters, alles laat ik haar gewoon gaan.
Ik kan wel zeggen ja maar moet je kijken wat die man allemaal voor je doet.
Nee.
Die man is op dat moment een lul omdat hij iets verkeerd gezegd heeft of gedaan.
Ik weet uit eigen ervaring hoe dat is als jij gewoon je frustraties kwijt wil en boos wil zijn of wanhopig en dat mensen dan zeggen ja maar er zijn nog zoveel mooie dingen.......
Kus me reet.
Als je zo ziek bent zal het jou aan je reet roesten dan de zon weleens schijnt, dat je vent voor je kookt en dat je zussen zo bezorgd zijn.

Ja hoor begint hier die kl... zon opeens te schijnen.
Nu hoeft t al niet meer.
Waar was je vanmorgen toen ik je nodig had om mijn bed uit te komen?



Stond er politie voor de deur gisteren.
Gelukkig had ik hun busje zien staan 20 minuten ervoor dus wist ik dat ze niet kwamen vertellen dat er iets is met mijn X., mijn hart, mijn leven.
NEEHEE er was geklaagd over mijn en de auto van 2 buren.
Ik parkeer af en toe voor de deur, de andere twee doen dat al zo een 30 jaar.
Nu waren er klachten gekomen, zoveeeeeel, niet te tellen als ik die mannen mocht geloven.
Tja.
Als ik t weer zou doen zou ik een boete van 100 euro krijgen en ze zouden er streng op toezien.
Eerst wilde ik Soop op ze af sturen, dat zou ze leren, maar Soop had geen zin om te bijten.
Blaffen vindt ze al zo een gedoe.
Ik moest eigenlijk gewoon glimlachen.
Kun je je voorstellen al zo een 30 jaar wordt er hier geparkeerd en opeens komen ze erachter dat t verboden is.
Gelukkig weten ze niet dat ik Soop altijd los laat lopen als ik haar uitlaat en dat ik soms haar shit niet terug kan vinden en het gewoon maar laat liggen.
Nou dan kwam ik wel in de gevangenis denk ik.
En op de voorpagina van de T.leg.aaf
en ik zou een real life soap krijgen en een BNer worden.
Zou wel een beetje saai zijn want ik zuip niet, laat nooit zomaar mijn tieten zien, behalve aan de borstendokter dan, spreek netjes nederlands, ben op mijn manier redelijk intelligent.
Zeg wel te vaak K.. maar schaam me daarna best wel rot.
Oh en ik gebruik geen bo.tox of iets wat er op lijkt.
Zou best wel willen hoor maar durf gewoon niet.


Morgen ga ik weer eens naar mijn GOEDE masseur.
Eentje waarvan je echt merkt dat je geweest bent en die mij van mijn koppijn af kan helpen.
Daarna op ziekenbezoek bij een dierbaar iemand die aan de andere kant van de wereld 40 graden koorts kreeg op de 3 dag van haar vakantie, viel en haar ribben brak.
Getver als ik dit zo schrijf voel ik het in mijn eigen lijf.


Verder maar even kijken wat ik aan die opkomende depressie ga doen.
Toegeven of toch proberen te verzetten zolang het kan.
Ik denk weleens kreeg ik maar (een klein) griepje dan kon ik gewoon in bed blijven liggen en hoefde ik even niets meer.
Maar goed ik ga maar gewoon met die 50 kilo extra naar buiten en mezelf over straat slepen.

Moet opeens lachen.
Je kan zeggen wat je wil maar ik kan wel goed dramatiseren.





woensdag 16 november 2016

mooie dag?

 Het geredde egeltje
 slorpte meteen een eitje leeg zo een honger had hij
 Zelfie van Mathilde met konijn Georgina die een vluchtroute aan het maken is.
vluchtroute



Ik kan maar moeilijk wennen aan het weer.
Heb ik volgens nooit zo een last van.
Nu wel.
Plotseling die kou en de regen.

Het voelt allemaal niet zo goed in het hoofd.
Chaos en malen.
Dat overgevoelig zijn, daar word ik gek van.
Dat sloopt me af en toe.
De heer des huizes heeft  een vreselijk humeurtje.
Alles wat ik zeg is fout.
Kennen jullie dat?

De computer staat in de serre.
Een heerlijk plekje.
Af en toe komt de zon door.
Zo is het in het echte leven ook.
Af en toe regen en kou maar dan weer zon.

Ik ben een beetje in paniek want ik moet verschillende dingen doen en het is echt niet veel, een ander zou dat zo doen, sterker nog al gedaan hebben, maar ik raak er door van slag.
Ik moet ze zo even op papier zetten dan kan ik afstrepen en is het ook overzichtelijk.
Dat geeft rust.
Eigenlijk zou ik die dingen eerst MOETEN doen voordat ik hier aan de koffie ga.
maar het lukt me niet die gewoonte te doorbreken.
Vele dingen die ik moet doen spelen zich buiten af.
Naar apotheek, groenteboer, rekening betalen bij fysio, de hokken schoonmaken, dierenwinkel.
Dan kan Soop lekker mee.
Voel nu al opluchting door het neer te zetten.

Ik ga beginnen met de dingen die in huis moeten gebeuren.
Dat al geeft me afleiding en rust.
Als alles gedaan is ga ik bij BF langs.
We hebben elkaar al bijna een week niet gezien.
Dat komt ook omdat ze zich beter voelt
Dan neem ik een beetje afstand en is ze regelmatig op pad.
Maar ik mis haar wel dus na de verplichtingen haar even opzoeken om bij te kletsen.
ipv wattsapp.
Ik blijf me verbazen dat zij WEL kan luisteren en zoveel andere gezonde mensen NIET.
Die ratelen maar door over weet ik veel wat.
En mijn kop is al zo vol.

Goed ik ga er een leuke dag van maken.
Lopen in de zon of regen, wat maakt t uit.
Ik kan lopen, ik kan naar de winkel, ik kan me een massage permitteren, en een kroon (in mijn mond)
Ik heb een geweldige vent en dito huis en hondje.
en kip.
Ik heb vriendinnen, ik kan iedere dinsdag naar de cursus boetseren wat iedere keer weer heel bijzonder is zo met elkaar omringd door beesten ( 3 hondjes, 2 katten) Iedere week weer een feestje.

Dus hup schop onder die reet, koffie opdrinken en aan het werk.

Maak er een mooie dag van



maandag 14 november 2016

series waar ik erg van geniet en onrust door de maan






Ik zou graag meer Tv kijken maar er is zo weinig moois of leuk.
of goed.
Behalve deze 3 series.
Op vrijdagavond op belgie  Victoria.
Oh wat is ze mooi, wat een prachtige decors en jurken.

Als de d.ijken breken.
Wat een beklemmende serie.
Heb je het gezien?
Stel dat de dijken breken wat gebeurt er dan allemaal.
In Belgie is iedereen geevacueerd in NL vonden ze het niet nodig.

Adam en e.v.a.
op zondagavond npo3
Wat een lieve serie.
Ontroerend, geestig, verdrietig.
Had het nog nooit gezien tot een paar maanden geleden alles werd herhaald, lekker laat dus kon ik kijken.
Nu de laatste reeks.
Iedere keer weer denk ik; waarom gaan we niet vaker naar Amsterdam?
Ik woon er vlakbij en er is zoveel te zien en mee te maken.
Laatste en enige keer dit jaar was avondje concertgebouw.
Nou ja ik weet ook wel waarom ik niet zo vaak ga; het krioelt daar zo.
Toch op de lijst zetten voor 2017.

Het krioelt trouwens ook in mijn hoofd.
Komt t door de maan?
Die we niet te zien zullen krijgen volgens mij.

Ik heb gisteren het kleine egeltje meegenomen naar huis.
Hij liep overdags te struinen en werd aangevallen door een kraai.
Zo zielig.
Ik ga hem eten en de arme schat stikte van de honger.
Ik gaf hem een vers eitje van mijn kip en even later was die helemaal leeg.
Banaan en kattenbrokken gingen er ook in.
Even, nou ja best lang, speelde ik met het idee om hem los te laten in onze tuin en hem bij te voeren, maar ik belde toch de dierenambulance.
Beloof me dat je heel groot wordt en veel slakken eet.
Dat beloofde hij.

Over TV kijken gesproken, ik kijk NOOIT naar natuurfilms.
Velen denken dat omdat ik van dieren hou dat wel zal doen maar ik vind het horror.
Zo zielig die hertjes die opgegeten worden en ja als ze niet opgegeten worden gaan de welpjes dood en dat is ook weer erg dus het loopt voor mij nooit goed af.

Zag ooit een stukje waarin een leeuw of iets wat erop lijkt achter een klein varkentje aanzat en ik gilde;
NEEEEEE niet het babietje pakken en toen ging hij achter de moeder van de biggetjes aan en toen gilde ik; NEEEEE niet de moeder.
Nou ja ergste film ooit. haha.
Zoals mr. X geen porno mag kijken van mij mag ik dus geen natuurfilms kijken van hem.
En nee ik heb niet gedronken, het komt door de maan.

Ik ga de Soop maar uitlaten.
Mr. X moet op de oneven dagen, ik op de even.
Soms, heel soms is het niet leuk om een hond te hebben.





bah maandag

Nog maar 1 kip. Mathilde

Hey bah het is maandag.
De maandag waar ik tegenop zag omdat ik van vandaag naar de tandarts moet voor een kroon.
Ik bleef bij deze tandarts omdat hij zelf de kronen maakte, hoefde je niet te happen en het was in 2 uur geklaard.
Hij doet het nu niet meer dus, getver, ik moet wel happen en dat haat ik.
Ik vind het doodeng.\
Dus deze maandag is echt geen leuke maandag.
Ik baal ook dat t weer zoveel geld gaat kosten.
Weg poen.
En niemand die er wat van ziet.
Zo Hélène wat zie jij er goed uit, nieuwe kroon?

Ik had vreselijke nachtmerries, probeerde wakker te blijven maar zodra ik weer in slaap viel begon het weer.
En ja hoor nog steeds de koppijn op de achtergrond en die zal in de loop van de dag erger worden vanwege de spanning.

Ik kan moeilijk wennen aan de kou.
Het is best onverwachts gekomen en ik moet er gewoon aan wennen.
Ik wil zo min mogelijk naar buiten.
Daar denkt Soop niet zo over.
Ik kan ook niet van de buitenbeestjes genieten.
Het gaat allemaal wel beter worden maar voorlopig brrrrr.

En toch waren er veel leuke dingen.
Eten bij de open haard.
Uitgebreid ontbijten.
Rustig aan doen en veel rusten.
Op de bank samen TV kijken.
Leuk feestje op zaterdagavond bij vriendin I.
Wandelen met de Soop en mr. X en verderop een bakkie cappucino.
Lekker in damesbladen lezen.
Ik maakte een heerlijke banaan/dadel/noten cake.

Maar toch zit t niet goed in het hoofd.
Dat gepieker de hele tijd.
Veel en veel minder dan 2 jaar geleden dat moet ik wel toegeven.
In heel veel dingen mijn rust gevonden.
Voor wie het vergeten was:
ik HAAT de maand december.
Er zijn mensen die aftellen naar de feestdagen, ik tel af naar 2e week januari .
HEEEEEERLIJK.

Ieder jaar valt die maand uiteindelijk wel mee en probeer ik daaraan te denken maar het is voor mij een ramp.
Ik HAAT ook die onrust.
Drukke winkels met in mijn ogen hysterische mensen, rare openingstijden, op vreemde dagen vrij, niets klopt in mijn kop.
Niemand bereikbaar want o die zijn allemaal leuk de kerst aan het vieren (of naar de woonboulevard.)

En ieder jaar valt t allemaal best mee.
Geloof ik.
Ga toch zo maar eens teruglezen hoe verleden jaar was.


Zaterdag liet ik op t feestje een klein bommetje ontploffen.
Ik verzon het verhaal dat  een klein meisje  een witte piet zag en tegen haar moeder zei kijk man die is nog niet door de schoorsteen geweest want hij is nog schoon en ik zei tegen dat meisje; nee meisje het zit heel anders in elkaar, zwarte piet is de slaaf van sinterklaas en daarom is hij zwart.
Helemaal verzonnen, nooit gebeurd en ieder kent me het is mijn humor.
Twee vriendinnen, gaan al 40 jaar met elkaar om gingen me toch in discussie en het werd steeds erger.
Ik zei tegen de man van vriendin die HEEEL erg tegen de zwarte piet is, jeetje ze hebben ruzie gekregen.
Praat harder want ik versta je niet;

jeetje ik vertel je een geheim ik kan het toch  niet door de kamer schreeuwen;ja maar ik ben doof.
dus ik herhaal heel hard het verhaal.
Oh zegt ie, zwarte Piet., nou begin dan maar niet met haar over Trump.
Haha, was ik helemaal niet van plan.
Een kwartier later zaten de 2 vriendinnen nog te bakkeleien over Piet.

Ach ieder zijn MUG zou mijn moeder zeggen.





donderdag 10 november 2016

from the hak on the tak jumping

Konijn Ludo.

Al 5 dagen koppijn.
Soms is het weg en dan komt het weer terug.
Vanmiddag dook ik mijn bed in, totaal uitgeput.
Drukke dagen gehad maar wel leuk.

Kippetje Doutse lag dood in het slaaphok.
Dat is in korte tijd mijn derde diertje die naar de hemel is.
maar niet heus.
Ik vind dat iedere keer zo moeilijk./
Zo scharrelde ze rond, brutaal en vrolijk en volgende dag niet meer dus.
Zou ook en beetje eng zijn als ze dood rond scharrelde.

Verder had ik het natuurlijk veel te druk.
Ja eigen schuld dat weet ik ook wel maar aan de andere kant als er mensen om me heen om wat voor reden ook wat aandacht verdienen kan ik toch moeilijk vragen of ze even willen wachten met hun pootje te breken tot het mij uitkomt.
Dus ging ik vandaag naar een vriendin die op vakantie haar been heeft gebroken en in een rolstoel zat.
Ik blijf me verbazen hoe sommige mensen met hun ellende omgaan.
Ze maakte met een vriendin een droomreis, brak t pootje, maakte er toch een leuke reis van en zei niets tegen haar man en kinderen om ze niets ongerust te maken.
Pas thuis werd ze geopereerd en op schiphol kreeg de man te horen dat hij niets moest schrikken.
Ik hou van helden.
Ik kan van ze leren.

Andere lieve vriendin zou een maand aan andere kant van de wereld zitten en was binnen 5 dagen weer terug met hoge koorts en gebroken ribben.
Die maakt overal grapjes over en vertelt ook nog dat ze zo een mooi vogeltje in de tuin zag en ja oké ze heeft heel veel pijn.
Pffff, hoe doen die mensen dat?

Gistermiddag met BF op stap naar haar schoonzus en omdat ze zich zo goed voelde stelde ik voor om uit eten te gaan met onze mannen.
Tja na 3 maanden niets binnenhouden had ze wel trek in iets lekkers met vette patat.
Tja mijn vent kennen jullie die is altijd in voor dit soort onverwachte dingen, die van haar was wat minder enthousiast; ja maar ik heb net aardappelen geschild.
Nou doe maar in een pan met water die eten we morgen.
Ja maar de kip ligt er ook al uit.
Die stop je er dan weer in.
waarin weet ik dan ook niet maar soms is het leven zo eenvoudig.
Ik heb trouwens zelf een hekel aan onverwachte dingen hoor behalve als ik ze zelf verzin.

Het was heel gezellig met zn vieren.
Even was ze bang dat de man zou mokken maar die vermaakte zich prima.
Ja ook mannen kunnen mokken hoor.

Die van mij is vanavond naar een concert met een vriend.
Ik blijf t heerlijk vinden dat hij ook gewoon een leven heeft met zijn eigen interesses.
En eerlijk is eerlijk met mijn humeurtje is het wel zo veilig.

Las van de week dat kibbelen goed is voor je relatie.
Na 3 kwartier te hebben gekibbeld, want wat was hij chagrijnig, kroop ik tegen hem aan en zei;
wat hebben wij toch een goede relatie.
Tja het stond toch in de krant.
Hij moest weer lachen en zei wat ben jij toch een gek wijf.
HA hij kan niet zonder mij en dat weet ie.

Verder is het grote chaos in mijn kop.
Ik word er gek van.
Door het bezoek van het neefje en zijn manier van doen zijn er zoveel vragen gekomen.
Hij is de enige in de familie die officieel de etiket autisme opgeplakt kreeg.
Nu blijf ik maar nadenken of zijn vader, mijn broer het ook niet is en wat mijn ouders betreft?
Nu zijn er mensen die niet van etiketten houden maar ik hou er wel van.
Het verklaart een hele hoop van onze rare handelingen en gedachten.
Het zou verklaren waarom ze allen zulke beroerde ouders waren en waarom ze de dingen deden zoals ze deden.
ABSOLUUT geen excuus voor het leed dat ze gebracht hebben maar het zou het wel kunnen verklaren.
Het neefje had het erover dat hij en zijn vriendin wel kinderen wilden en ik ga daar niet over lopen piekeren want wie weet gebeurd het nooit en dat hoop ik eigenlijk ook.
Ik heb teveel verdriet en ellende gezien en meegemaakt dat gun ik geen enkel kind.

Ook MOET ik met 2 vriendinnen een gesprek aangaan, anders kan ik gewoon niet met ze verder.
Ik durf nooit voor mezelf op te komen.
Ik denk altijd dat de ander wel gelijk zal hebben dat ik een zeurpiet ben.
Zo ben ik eigenlijk woest op 1 van de 2.
Ik vertelde het al eerder dus hier de korte versie:
Ik wist al lange tijd dat BF weer erg ziek was maar wilde dat tegen niemand zeggen.
Vond dat ze dat zelf moest doen als ze daar behoefte aan had.
Uiteindelijk na maanden moest ik toch mijn verhaal kwijt en dacht dat bij goede vriendin te doen die ook op BF is gesteld.
Ik vertelde het, zij zei, oh wat erg en vertelde van een collega van haar, die ze hooguit 3 keer gezien had dat die een kleinkind van 11 had die kanker had en dat was zoooo erg.
Ik kan hier nu nog vloeken bij het typen.
Ik MOET het gewoon tegen haar zeggen want ik kan er niets meer mee.
Is niet de eerste keer hoor dat dit gebeurd, anders was ik er wel overheen gestapt.
Maar het is iedere keer hetzelfde.
Vriendin waar ik vanmiddag was zei tegen me dat ik erover moest beginnen want ze was zich er misschien helemaal niet van bewust dat ze het deed.
Moeilijke opdrachten dus.

Volgens mij weer een lang verhaal maar ach.........





woensdag 9 november 2016

mag ik even klagen.........


Mag ik even klagen......?
Gewoon omdat het zo oplucht.
Ik heb zo een hoofdpijn.
Sinds zaterdag.
Het was nogal wat dat het neefje weer in mijn leven stond.
En wat heerlijk dat t goed met hem ging en hij er zo goed uitzag.
Het leven is al zo moeilijk voor "gewone" mensen laat staan voor mensen die anders zijn.

Zondag gingen we naar schoonpapa waar zoals gewoonlijk mooieschoonzus , zwager en schoonzusdienooitlacht ook zijn.
Mensen kinderen wat een sfeer daar.
Ik ga voorlopig niet meer mee.
Die gasten zijn zo jaloers en bozig naar elkaar ik snap er niets van.
Het ging o.a. over een andere zus die een week met echtgenoot in Spanje zit en daar een filmpje van had gestuurd op de groepsapp.
Nou daar was de groepsapp niet voor, en ze was toch overspannen dus wat deed ze in Spanje, en ze moest zich niet zo aanstellen.
Natuurlijk weet ik dat ze over mij ook zo praten.
Ik wilde vertellen dat we zo heerlijk op een terras gezeten hadden na een wandeling, dat we zo boften met het weer.
Wat??? was je alweer vrij, maakt dat bedrijf van jullie wel winst eigenlijk???
Arme X die helemaal niet zo is   wist niets te zeggen.
Ik wel!!!.
Ik heb t even helemaal gehad.
Ik voel ook constant de jaloezie naar ons toe maar als ze nu al jaloers zijn op een zus die een week in Spanje zit weet ik wel zeker dat ik t altijd goed gevoeld hebben.
Want ja X en ik boffen maar met ons leven zonder zorgen.

Ach en die lieve schoonpapa die zat lekker met Soop op schoot en haar stiekem vol te proppen met appeltaart.
Dat is dan wel weer mooi, nou ja niet die appeltaart, maar dat hij zo blij is met het hondje.

Gisteren weer een heerlijke ochtend, omringd door beestjes bij onze boetseer juf.
Drie hondjes en de 2 katten mogen sinds kort er ook bij.
Tel daarbij koffie, ontspanning en gezellig kletsen met leuke vrouwen bij en dan weet je het wel.

Ondertussen was in mijn huis een vriendin de strijk aan het wegwerken.
Het was zoveel geworden dat er geen doorkomen meer aan was.
Zij was dolblij dat ik haar vroeg want ze kon wel een centje gebruiken.
Toen ik thuiskwam was ze weg en was alles gedaan.
Jippie.
Mr. X ook blij want het zijn zijn spullen en die arme man dacht dat ik het gedaan had.
Ik liet het maar zo.
Een leugentje om bestwil voelt ook niet echt lekker in deze relatie maar t schijnt hoe vaker je liegt hoe beter het je afgaat, dus ik ga oefenen. ;-)

Ik heb in vorige woonplaats een hele goede masseur maar ik koos voor de makkelijke weg en besloot naar hier te gaan.
Hopende dat de koppijn weg zou gaan.
NIET dus.
Ik boos op mezelf.
Zonde van mijn geld.
De goeie pakt iedere keer zo de juiste plekken en deze was hartstikke aardig maar zo soft.
En ik durf dan niets te zeggen.
Volgende keer dan maar een stuk rijden.

Vanmiddag leuke afspraak.
Eindelijk na maanden weer iets leuks doen met BF.
Ze wil me heel graag meenemen naar haar schoonzus die ik ooit zo een 30 jaar geleden ontmoet hebt.
 Omdat zij een leuke hobby heeft wilde ik graag mee.

Morgen ook weer een leuke afspraak.
Vrijdag is mr. X vrij.
ALWEEEEEEER??????
Ja, alweer.!

Ook leuk; ik was laatst met mooieschoonzus naar toneel en ik kreeg gisteren een mail van de schouwburg dat mensen geklaagd hadden over het geluid (geen last van gehad) en dat we daardoor vrijkaartjes kregen voor een andere voorstelling, we kunnen kiezen uit 3.

Er gebeuren dus veel leuke en positieve dingen in het leven.
Zo kwam ik gisteravond een klein egeltje tegen en moest ik die natuurlijk even aaien.
Heb jij geen moeder vroeg ik hem.
Nee zei hij, hij was groot genoeg om de wijde wereld in te trekken.

Ik ga even snel opruimen hier en dan pijnstillers kopen want het leven is vast veeel leuke zonder die kl... hoofdpijn.

fijne dag.





maandag 7 november 2016

je gelooft t niet


Nou ja zeg.
Je zal me niet geloven maar 3 uur nadat ik vorig stukje typte zat hij hier.
Heel erg bedankt voor de reacties.
Het deed me goed want ik was wel verdrietig op t moment dat ik het schreef.

Ik liep een potje chagrijnig te doen in de supermarkt, liep naar mijn auto zoals ik al zei, ik denk vaak dat het HEM is maar het is hem NOOIT tot zaterdag dus.
Pet op, capuchon eroverheen, lopend en turend op zijn telefoon, ik moest even door mijn knieen zakken om zijn gezicht te zien.
Ik zag dat hij ook blij was om mij te zien.
Natuurlijk kneep ik hem bijna fijn.
Ik sleurde hem mijn auto in naar mijn huis.
Mr. X en ik moesten even iets ophalen in Middenbeemster en hij wilde graag mee.
Een rit van bijna 1 uur waar hij echt geen 5 tellen zijn mond heeft gehouden.
Hij bleef ook bij ons eten.
Bleef honderduit vertellen.
Hij kan zich zo goed uitdrukken, praat zo mooi en netjes.
Geen grof woord kwam eruit.
Dat is dan weer anders dan zijn tante.

Hij vertelde dat hij vaak langs ons huis kwam.
Waarom kom je dan nooit?
Nou je hebt me toch nooit gevraagd?
Hij is autistisch.

Wat super was was dat mr. X zo leuk tegen hem deed en oprecht belangstellend naar hem luisterde en vragen stelde.
Hij zag er goed uit het neefje.
En ik vind hem zo knap.
Die foto is alweer een paar jaar oud.
Hij heeft zwart krullend haar, grote mooie ogen, prachtig gebit en huid.
Hij sport veel, eet gezond.
Geen alcohol, geen suiker, geen dierlijke producten.
Gaat in zijn uppie naar de kerk.
We dachten eerst dat t door zijn meisje kwam maar die geloofd in het boedhisme

Ik kan bijna niet geloven dat het zaterdag zo gelopen is.
En vooral dat alles zo vertrouwt was.
Het aanraken, zijn geur.
Ik heb hem behoorlijk geknuffeld dat snap je wel.
Vond ie niet steeds leuk maar he, moet ie maar vaker komen.
Ik nam zelf geen contact op in die bijna 21 maanden omdat ik echt niet meer tegen die problemen kon en vond dat het maar eens van zijn kant moest komen maar het gaat dus goed en dat zie je ook.
Ik ga niet zeggen dat ik me voor niets zorgen maakte want hij is het kind die ik niet wou baren omdat ik panisch was dat t dezelfde problemen zou hebben als ik.
Hij werd dus bij mijn broer en zijn ex geboren.
Bijna 24 jaar geleden.
En ik kan me het moment herinneren dat ik hem voor t eerst zag en verliefd werd.
Nooit eerder of later nog meegemaakt.


BF stuurde een app of ik haar ergens mee kan helpen.
komt helemaal niet uit, want ik heb een drukke week en veel opdrachten uit te voeren maar ik kan niet wachten om het haar te vertellen.
We gaan trouwens woensdag, EIN-DE-LIJK na maanden iets leuks doen samen.
Sinds afgelopen donderdag voelt ze zich eindelijk in staat om dat te doen.
Ik moet haar nu helpen met haar haar verven, een teken dat het veel beter gaat.
En tuurlijk zou ik makkelijk kunnen zeggen dat t niet uitkomt want zo belangrijk is dit niet.
Maar toch wel.
een teken dat ze zich goed voelt dat ze zich mooier wil maken.
Dus heel belangrijk.


fijne week.

shit helemaal vergeten te klagen. ;-)





zaterdag 5 november 2016

NOOIT



Ik ben dol op liedjes uit Disney tekenfilms.
Deze in het frans.
Ik schiet elke keer vol als ik het luister.
Muziek deblokkeert schijnbaar dingen.
En dan dat hondje....
Wie mij lang kent weet dat ik toch een kind heb gehad.
Het neefje.
Een eerste blik op hem en ik was verliefd.
Ik wist dat dit kind net geboren mij hard nodig zou hebben.
En ik heb me aan mijn belofte gehouden.
Ik was er altijd voor hem.
Een paar jaar terug, toen was het contact al veel en veel minder verscheen er dit filmpje op zijn FB.
Weet je nog tante, dit was toch jouw lievelingsliedje?
Hij was toen 20 jaar.
We hadden samen veel lievelingsliedjes, films, plekjes, grapjes.
Maar t gif die in onze familie stroomt, en trouwens ook bij zijn moeder en 2e vrouw van zijn vader, kreeg toch vat op hem.
Hij woont hier op loopafstand maar ik zie hem nooit.
En ik verzin duizend excuses voor zijn gedrag, gewoon omdat ik de waarheid niet wil zien, maar uiteindelijk zijn er geen excuses meer.
En ik moet mezelf beschermen.
Ik denk dat het een paar keer in de week is dat ik denk; hey dat is hem daar die daar loopt.
Het is hem nooit.
NOOIT!!!!!


donderdag 3 november 2016

geld.


Ludo en Georgina.
Jammer genoeg moest ik de cavia's weghalen en daar baal ik wel van.
Ze zitten nu in de kas op een ander heerlijk plekje maar de bedoeling was dat ze allemaal op 1 plek zouden verblijven.

Gisteren eens voor de "gein" onze vaste lasten op papier gezet en bij elkaar opgeteld.
Ik schrok me best wild.
Ik wist t allemaal wel maar nooit opgeteld.
En dan heb ik het niet eens over gekke dingen maar de gewone kosten die iedereen heeft.
Op een andere bladzijde de vaste kosten van de hobby's .
De boot
de dieren
mijn heerlijke boetseerochtenden.

Dan het uit eten, ergens koffiedrinken met vriendinnen, theater, kroeg en concerten voor de man.
Nou ja dat is allemaal terug te dringen natuurlijk.
De beestjes kosten aardig wat, vooral omdat er de laatste tijd nog dierenarts bezoek was.
Ze weg doen is geen optie, tot de dood ons scheidt is het hier, maar ik zou kunnen stoppen met aanvullen als er een doodgegaan is.

Nee die vaste lasten daar schrok ik me een hoedje van.
Wij hebben aparte rekeningen en dat bevalt prima.
Ik dacht echt dat we als we goed uitkeken veel geld zouden overhouden maar dat viel dus even tegen.
We kregen trouwens wel 400 euro terug van gaswaterlicht.

Het schatje heeft er een nieuwe hobby bij; een oude K.reidler.
Is volgens mij altijd goedkoper dan een minnares maar toch.
Hoeveel kost die boot in de maand vroeg ik.
De paniek was in zijn ogen te lezen.
DIE gaat NIET weg, daar heb ik zo voor moeten vechten.
Tja dat klopt.
Hij had het al jaren over een bootje maar gunde het zichzelf niet totdat ik zei; schat als je het geld hebt en het zo graag wil, doe het dan.
Wat een gevecht.
X is af en toe net een vrouw, hij kan zooo overdrijven.

Toch leuk om alles op een rijtje te zien.
Zo kunnen we kijken waar we op zouden kunnen bezuinigen als we nog willen.
We hebben trouwens vaker zo gezeten en soms deden we er iets aan, zelfs met blijvende gevolgen, maar dan dachten we weer dat we maar 1 keer leven, dat hoop ik tenminste, en lieten de teugels weer vieren.

Het punt is waarom ik geschrokken ben is dat dat al doen we een heel hoop dingen niet meer we echt niet zoveel opzij kunnen zetten als ik dacht, zodat hij eerder zou kunnen stoppen met werken wat hij trouwens een belachelijk plan vindt hoor.
Maar ja dat vond hij van verhuizen ook en kijk waar we nu wonen.
Dingen uitzoeken en berekenen kan altijd toch?

We staan NOOIT rood, kunnen zelfs wat opzij leggen en hebben een leuk bedrag op de bank.
Dus we doen het niet verkeerd.
Ons zul je niet zo gauw in het programma; dubbeltje op zijn kant zien.
ook weer jammer want ja die John W. is wel een schatje en ik zou best in zijn armen uit willen huilen.

________________________

Verder gaat het goed met mij.
Ik hou me goed aan mijn eigen regels.
Wel of niet geslapen; op dezelfde tijd opstaan.
Meer naar buiten.
Minimaal 3 dingen doen die op mijn lijstje staan (plus de normale dingen.)
meer bewegen
Dat betekent voor mij meer wandelen met de Soop en dansen in de huiskamer, zolder of maakt niet uit waar.
Niet meer obsessief bezig met BF.
Ook dat gaat  goed.
Ik kom er steeds veel maar heb niet meer het gevoel dat ik ieder moment beschikbaar moet zijn en niets ander meer wilde doen dan er voor haar zijn.
Wat zij dus absoluut niet van mij verwachtte hoor en wat ze zeker niet weet dat ik mezelf helemaal ziek gemaakt heb door dat te voelen en te denken.

En wat een bewondering voor haar man.
Die al anderhalf jaar ook in de mallemolen zit.
Hij blijft de rustheid zelve en doet wat er gedaan moet worden.
Klaagt nooit.

Ik geniet net als vele mensen van de herfst.







woensdag 2 november 2016

duimpje omhoog



Vader en zoon.
Wordt je lekker vrolijk van.


Pffff wat een drukke dagen, maar zo leuk.
Nu heerlijk genieten van het alleen zijn in mijn huis.
Geen muziek, deuren die steeds open en dicht gaan, pas de verwarming.
Schuifdeur naar de tuin open zodat kip even gedag kan komen zeggen
(IK WIL GEEN KIP IN HUIS!!!, nee tuurlijk niet schat dat in onhygienisch, dat weet ik zelfs. En vandaag, goedemorgen kip kom maar lekker binnen)

En zo was het alweer november.
Zomaar.
Over 1 maand de door mij gevreesde en gehate maand maar goed die kom ik ook vast door.
Eerst even genieten van deze.
Het is hier nog prachtig weer.

Ik blijf me erge zorgen maken om mijn vent wat zijn werk betreft.
Ik weet uit ervaring wat het is om finaal in te storten en ik ben zo bang dat het hem overkomt.
Een oplossing is met hem niet bespreekbaar.
Zo heeft hij bijna 3 weken aan vrije dagen en ik stelde voor dat hij tot het nieuwe jaar een dag minder ging werken. (gisteren)
Nou dat was ook een belachelijk voorstel.
Ook het voorstel om heel anders te gaan leven en zoveel mogelijk geld opzij te doen zodat hij eerder kan stoppen is niet bespreekbaar.
Het rare is dat er collega's zijn die de halve dag dingen voor zichzelf doen daar op kantoor en ik denk dan kunnen zij dan niet werk overnemen?
Oh hoe kan ik zoiets denken.
Ik snap gewoon niet dan anderen zich constant ziek kunnen melden of 3 weken achter elkaar vrij en hij niet eens een weekje.
Nou als ik dat zeg heb ik het helemaal gedaan.

Er is een frans (vrolijk) liedje van Michel Fugain en le big bazar die zeg dat het kerkhof vol ligt met onvervangbare mensen.
Les cimetieres sont plein de gens irremplacable.

Fakebook; eigenlijk heb ik de pest aan FB
En ja waarom ga ik er dan niet af?
Zo simpel kan het leven zijn soms.
Nou, omdat er soms iets bij staat wat ik graag wil weten en niet zou weten als ik het niet had.
Concerten, theater, iets over het neefje, waar mijn vriendinnen nou weer in welk land uithangen, iets me de dierenbescherming in de buurt.
Las dat het neefje zijn 3 zwemdiploma's heeft gehaald.
Het kind is 23 jaar.
Net als zijn tante met alles veel later dan anderen.
En hij is naar Brussel met een vriend waar ze een vreselijk concert bijwoonden.
Duivelsmuziek noemde ik dat altijd.
Nou hij houdt er nog steeds van.
En hij gaat heel veel naar de film.
Net als ik op zijn leeftijd.
Ik ging soms wel 3 keer in de week naar Amsterdam.
Is zo een beetje het enige wat ik van hem weet.
En toch wil ik t weten.

Fakebook; de regels:
Zorg dat je zoveel mogelijk vrienden hebt.
Maakt niet uit of je ze kent.
Plaats foto's, iedere keer weer als je ergens gaat eten, koffiedrinken.
Plaats lachende selfies.
Oh wat heb ik een lol.
Of kijk zwoel in de lens alsof je over 5 minuten sex gaat hebben met de buurman.
Maakt niet uit dat je al in de 60 bent, staat helemaal niet dom.
Plaats af en toe een vreselijke foto van een verdronken kind op t strand of iets in die richting.
Dan weet iedereen dat je buiten eten, lachen, reizen, zwoel kijken ook nog begaan bent met de rest van de wereld.
Probeer als er iets vreselijks gebeurt in buitenland of hier de eerste te zijn die dat nieuws plaatst.
Dan krijg je veel reacties als; dat meen je niet, wat vreselijk, wat een wereld.
Dat je even later weer een lachende selfie plaats vanuit een restaurant maakt helemaal niet uit.
Af en toe een foto of liever nog filmpje van heftig dierenleed ergens ver weg.
Dat je even later zelf aan de plofkip zit maakt ook niet uit.
Oh ook heel belangrijk; wees bevriend met een bekende nederlander.
of meer. Nog beter.
Lig je in ziekenhuis of je kind, plaats een foto, krijg je veel duimpjes omhoog.
Soms zij er mensen met 500 vrienden die een oproepje plaatsen;
wie kan mij over een maand op zaterdag helpen verhuizen, zit erg omhoog.
Dan krijg je ook best veel reacties maar allemaal;
oh net die dag kunnen ze niet.\ anders hadden ze het zeker gedaan maar ja pietje van 6 heeft belangrijke voetbalwedstrijd, of roosje gaat net die dag bij vriendinnetje logeren en die moet je wegbrengen, of ze hebben net die dag een begrafenis of griep of iets anders.
Duimpje omhoog.

Ik blijf de wereld/mensen maar raar vinden.
Ik zit me altijd vanaf de zijkant te verbazen vanaf mijn tribune (met wat andere mensen)
Er is nog iets wat ik kwijt wil.
Ik ga al 15 jaar met iemand om.
En ben in die tijd toch een paar goed  ziek geweest,
Depressies.
Kreeg heel weinig aandacht.
Nu heeft diegene zich helemaal op Bf gestort en belt ze haar iedere dag of gaat ze langs, brengt soep en zo.
Oké nu niet denken dat ik jaloers ben, dat is niet zo want als t zo was zou ik t toegeven maar t kwetst me wel want ze heeft voor mij nog nooit soep gemaakt.
Moet ik dan eerst kanker krijgen denk ik dan.
Dit is dus ook iets wat ik niet snap.
Misschien ben ik onredelijk.

Nou ja duimpje omhoog.

Ik ga beginnen met het huishouden en heb er veel zin in.
Ja echt.
Alles weer schoon en netjes en gezellig.'
En die soep maak ik zelf wel.
Ha! ik zal ze krijgen








He