laatste dag

Geinig huissie zo met sneeuw.

Zo laatste dag van het jaar.
EIN-DE-LIJK!!!!

Mijn experiment  om er een leuke tijd van te maken is grandioos mislukt.
Zowel bij mij als bij mr X.
Het blijft gewoon voor mij een hele onrustige en nare tijd.
Het heeft vooral te maken met de onregelmatigheid bij mij denk ik.
Ik ben helemaal in de war.
Niets is hetzelfde en daar ben ik heel gevoelig voor.
Nog gevoeliger dan gedacht.

Ik wil dan ook gebruik maken van deze laatste dag van het jaar om voor het laatst te zeiken in 2017.
Ik voel me gestresst en angstig.
Ik weet ook dat dat straks weer over gaat maar zo voelt het even niet.

Vanavond komen meisje met rode haar en haar man bij ons eten.
Als we in snelle tijd close zijn geworden met iemand dan is het met hen.
We kunnen gewoon onszelf zijn.
We hebben elkaar al een week niet gezien dus heeeel veel bij te kletsen.
Mr. X gaat zo nog even naar de supermarkt voor de laatste kleine dingen en klaar.
Totaal geen reden voor angst en stress.
Maar ja vertel dat mijn hersenen en mijn lijf maar.

Voor morgen mezelf gedwongen om af te spreken om te gaan wandelen.
Ik kom veel te weinig buiten en kan me wel voornemen om de deur uit te gaan maar ik doe het niet.
Nu dus met I en E en moeten we wel.
Daar zullen we van opknappen.
Vervelen doen we ons niet hoor, mr. X is nog steeds bezig met bijkeuken en ik ben aan het freubelen.
Ik moet nog even mijn leukedingenagenda bijwerken en kan morgen aan een nieuwe beginnen.
Een jaar lang ieder dag zitten tekenen, plakken en schrijven.
Leuk man.

Ik heb zin in het nieuwe jaar.
Ga weer hard aan het werk met mezelf.
Hoe gek dat ook klinkt het blijft een interessant proces.
En zeker niet saai.
Ik denk dat ik het afgelopen jaar toch weer goed vooruit gegaan ben.


Eerst wil ik iedereen bedanken die iedere keer weer hier reageert en meeleeft.
Ik heb heel veel steun, aandacht en liefde van jullie gehad en dat helpt echt.
Dank je wel.

Ik wens die lieve Marja heel veel beterschap en extra geluk voor haar en haar man in 2018.
Ook Citroenvlinder die haar eigen gevecht levert en die ik zo goed (denk ik) begrijp.

Ik wens iedereen een heel gelukkig nieuwjaar.
Op vrede hoeven we niet te rekenen, ja sorry, ben nogal realistisch, maar we kunnen wel vrede in ons hart en eigen wereld creeeren.

Heel veel liefde, gezondheid en geluk in 2018.

Bonjour mes amies

Zo.
Daar was ik weer.
In een goed humeur dit keer.
De middag gedwongen er tussen uit heeft me goed gedaan.
Moest dierenvoer inslaan en allerlei kleine dingen regelen.
Zo liep ik een kapperzaak binnen om een afspraak te maken maar de kapster zaten elkaar verveeld aan te kijken dus ik vroeg of ze me meteen konden knippen.
Dat gebeurde en volgende week terug om te kleuren.
Klaar.

de psych; de EMDR psych (ik heb ook nog een gewone) gaf als huiswerk mee dat ik mijn vader, mijn moeder en de directrice van de franse school een brief  moest schrijven en alle boosheid moest laten gaan.
Ik twijfelde.
Nu niet meer.
Ik doe het niet.
Ik ben klaar met dat gegraaf en nog eens opgraven.
Het is begraven en klaar.
Ik wil werken aan waar ik last van heb in het dagelijkse leven.
Dus bijvoorbeeld dat hele onveilige gevoel als ik op vakantie ben.
Of dat ik geen verbinding voel met andere mensen.
Dat ik me iedere keer weer zo afsluit dat ik niet voel behalve angst en eenzaamheid.
Daar wil aan werken.
En geen dingen meer opgraven.

Ik heb die jaar sowieso weer heel veel losgelaten.
Ik voel geen haat meer.
Mocht ik kwaadheid op voelen komen naar wie dan ook uit het verleden dan kan ik dat zelf weer omdraaien naar iets anders dat wel positief is.

Ik wil ook beter over mezelf gaan denken.
Ik ben wel leuk, intelligent, lief, zorgzaam en zeker de moeite waard.
Het is natuurlijk belachelijk dat als je na een hele tijd een app krijgt van iemand dat je eerste gedachte is dat ze het naar de verkeerde heeft gestuurd en ze mij niet bedoelt.
Ik wil me op mijn gemak voelen bij andere mensen.
Hoop werk maar ik heb er zin in.
Iedere jaar weer vooruitgaan op wat voor manier dan ook.
____________

2017; ik heb veel leuke dingen meegemaakt.
Vaak gewoon thuis bij de open haard met mijn Lief, of in de tuin.
Ook heel vaak met meisje met het rode haar
In theater, musea, bioscoop de dingen zeer intens beleefd met haar naar me.
Met haar voel ik me wel verbonden.
Niet altijd maar wel vaak.
En dat is zeer bijzonder.
Ze is ook altijd blij om mij te zien.
2017 begon met een weekendje naar Leeuwarden om een expositie te zien van haar favoriete schilder.
Ze zat nog midden in de chemo.
Heel ontspannen was het weekend dan ook niet maar het is gelukt.
Twee keer gingen mr. X Soop en ik naar de Moezel.
En waren we verliefd op de omgeving.
Keken onze ogen uit.
Er gebeurde ook mindere dingen maar ook dat is begraven en goed zo.
______________

En dan 2018.
Een heel nieuw jaar voor de boeg.
Ik heb er zin in.
Wat gaan we meemaken?
Wie gaan we ontmoeten.
Ga ik bereiken wat ik wil.
Mijn voornemens lijstje ligt al klaar maar er kan nog meer bij.
Er staan dingen die MOETEN zoals 2 kronen, maar ook veel leuke dingen op.
En zeker geen belachelijke eisen.
Las van de week over iemand die ooit een bucket list had.
Je weet wel, naar de Chinese muur, Taj Mahal, noorderlicht zien.
Alles viel vreselijk tegen want ja je rekent niet op voedselvergiftiging, overstromingen, sneeuwstormen, ruzies en weet ik veel wat.
Mijn eisen zijn niet zo groot, hoef er geen lening voor af te sluiten en mochten we een sneeuwstorm in Zuid-Limburg krijgen zijn we zo weer thuis.
Ik heb de mazzel dat ik zelden geloof dat het gras groener is bij een ander.
Het is bij ons al behoorlijk groen.

stom

Koffie helpt echt om je beter te voelen, maar daarna moet ik het toch zelf doen.
Ik voel me rot, alleen, onbegrepen
Oh ja en boos.
Gewoon op van alles en nog wat.
Nou ja op de mensen om me heen.
Die doen allemaal stom.
ALLEMAAL!!!
Daarom wil ik ze niet zien of spreken.
Niemand begrijpt mij.
Zo dat is eruit.

Ik heb de afgelopen veel te weinig gedaan.
Ik genoot gisteren van mij stille dag, ruimde van alles op, sopte en zoog.
Goed gevoel.
Zou vandaag weer verder willen gaan maar ik weet dat het dan mis gaat.
Ik MOET de deur uit.
Het liefst ga ik winkels kijken.
Ik ga in mijn hoofd mijn vriendinnen af die misschien thuis zijn maar kan het niet opbrengen om er werkelijk iets mee te doen.
Ja iedereen is stom.

Goed winkels kijken.
Heb ik iets nodig?
NEE!!!
Nou zeg ik mag toch wel kijken.
Van zelfs iets klein kopen kan ik blij worden maar 5 kleine dingen zijn ook weer een groot bedrag en ik vind het wel weer genoeg.
Geld uitgeven aan de bios of ergens koffie drinken daar heb ik nooit moeten mee maar dingen kopen is in mijn hoofd iets anders.

Ik zou naar de kringloop kunnen want ik heb een oud boek nodig voor mijn creativiteit maar ik vind de mensen die daar lopen stom.


De zon schijnt, jippie.
Ik heb een auto voor de deur die mij zo naar een winkelcentrum kan rijden.
Ik heb een hond die zo met me naar het bos wil.
Er is heus wel iemand in de buurt die met mij mee wil wandelen.
Er zullen heus wel meer vriendinnen zijn die het zat zijn deze dagen.
Of misschien zijn zij wel nuttig wel.
Stom hoor.

Kregen gisteren leuk nieuws.
Het toilet wordt 1 maand eerder dan verwacht aangepakt.
Dus ik kan tegels gaan kijken.
Nee, bah. Stom.
We krijgen dus wel een nieuw toilet en dat is dan wel weer leuk.
Zin in.

Ik ga me zo optutten, wandelen met hond en daarna moet ze maar mee naar winkelcentrum.
Ik slaap al tijden bijna niet en dat is ook behoorlijk stom.
Dus snel de deur uit.
Boterham mee zodat ik niets hoef te kopen.

Oh ja mr. X is ook stom.
Heel stom.
Ben eigenlijk de enige die het niet is op deze wereld.

het is feest

Zagen we gisteren eindelijk de blauwe lucht en een zonnetje.

Jeetje wat was dat lang gelden besefte ik me opeens.

En ja zonder regen geen regenboog zullen we maar denken.

Ik heb nog steeds geen last van het weer maar ja het is nu weer grauw en donker en na de zon van gisteren valt het wel tegen.

Waar ik dus definitief niet tegen kan en me niet meer tegen hoef te verzetten zijn die kerstdagen.

Het blijft gewoon een probleem.

Mr. X benoemde het goed; het zijn je schuldig voelen dagen.

Geen  idée waarom hij dat ook heeft maar zo voelt hij het ook.

maar......het is weer voorbij.

Yippie het is feest.

Niet dat ik me feestelijk voel.

Ik slaap al tijden amper en werd weer 2 keer gillend wakker van een nachtmerrie.

Zit hier nu best chagrijnig achter mijn computer.

Gelukkig smaakt de koffie goed.

Een paar weken gelden liet ik een ring van mijn moeder vergroten zodat ik het zou kunnen dragen.

De juwelier vroeg mij of ik wist wat voor steen het was.

Nou ooit geweten, nu niet meer maar volgens haar is het een hele dure steen.

HEEL duur zei ze nog.

Mijn ouders hadden niets van waarde.

Ik weet nog waar zij die ring gekocht heeft, heel lang geleden bij een pandjesbaas.

Het ging daar om de waarde van het goud en niet van de steen.

Het nichtje van mr. X was hier zaterdag en zit sinds een paar jaar in die handel.

Ik liet haar die ring zien en zij zei dat het heel goed mogelijk was dat de juwelier gelijk had maar ze had geen vergrootglas bij zich, maar zei ze als het echt is dan is het inderdaad veel waard.

Ik ben er niet zo mee bezig maar ga het toch uit laten zoeken.

Zou wel heel  "grappig" zijn.

En een beetje fantaseren is best leuk.

Dat is net als met loten kopen, wat zou ik doen als ik een leuk bedrag win.

Jaren geleden kregen we een soort ruzie omdat mr. X wel heel erg gul ging uitdelen met zijn miljoenen en ik dat grote onzin vond. haha

Erg he.

Ik wil ook wel uitdelen maar aan mensen die het echt nodig hebben.

En net als bekende Nederlanders wil ik dan ook in de krant.

Loterij winnares geeft geld weg aan arme kinderen.

Naam en foto van mij erbij.

Groot op voorpagina.

 met mr. X naast me die me heel verliefd aankijkt.

Zoiets.

Oh ja die ring.

Leuke opdracht om te doen.

Laten taxeren.

En tegels uitzoeken voor het nieuwe toilet.

(krijgen in maart een nieuwe)

Sparen voor Parijs.

Dat Parijs blijft maar in mijn hoofd.

Ik zou het wel tegen iedereen willen vertellen maar volgens mij heb ik dat al gedaan.

Moet weer leren om hele dagen op hoge hakken te lopen. ;-)

En dan draag ik natuurlijk mijn hele dure ring dat snap je wel.

Goed de koffie is bijna op.

Humeurtje is wat beter.

Heb geen afspraken of geen verplichtingen dus kan alle kanten op.

mon dieu

(foto van internet)


Mon Dieu.
Nog 1 dag te gaan.
Ik doe supergoed mijn best en doe alleen maar dingen die ik en X leuk vinden maar de zwaarte van die dagen zit er toch hoor.

Gisteren kerstdiner gehad bij de kinderen van.
Dochter had ongelofelijk haar best gedaan, zeker voor mij die geen vlees wil eten.
Tafel mooi gedekt, de borden mooi opgemaakt, zo grappig omdat ik dat niet achter haar zocht.
We kregen kadootjes waar we blij mee waren.
Ze hebben sinds kort een hond en ik kreeg gewoon tranen in de ogen als ik naar het beest keek.
Ze is zo lief en zo mooi, ben helemaal verliefd.
Sofietje gedroeg zich volmaakt zoals gewoonlijk en wilde natuurlijk NIETS met ander hond te maken hebben.
Enfin klinkt allemaal als heel geslaagd.
Maar.......
Mr. X begon er zelf over vanmorgen bij het ontbijt, die voelde ook aan alle kanten dat het niet klopt.
Wordt misschien vervolgd.
Of niet.

Vandaag was de sterfdag van mijn vader.
Ik weet niet eens hoe lang geleden het is.
Vijf jaar?
Ik wil die dag niet belangrijk maken maar je ontkomt er toch niet aan.
Brrrr.

Ik bracht de dag met potloden, schaar, verf, stiften, krijt door.
Ik print dingen uit van het pinterest en ga dat natekenen.
Mr. X was bezig in zijn schuurtje.
Na ene lang en gezellig ontbijt gingen we onze eigen ding doen.

En toch blijft deze dagen/periode zwaar
Mensen die er niet meer zijn.
Omdat ze overleden zijn, geen contact meer of gewoon omdat het niet anders kan.

Ik heb gewoon zin in 2 januari.
Verder gaan met mijn goede voornemens, de therapie, de nieuwe plannen.
Dichter naar de lichtere dagen.

Kreeg vanmorgen een appje van Deborah.
Deborah kwam ik 2 jaar geleden tegen vlak voor de kerst op een parkeerplaats.
We zijn ooit een tijdje met elkaar om gegaan.
Het is een schatje.
We moeten gauw afspreken.....
Je kent het vast wel die uitspraken die je op het moment zelf heel erg meent.
In de app stond; zullen we nu eens afspreken?
Het eerste wat ik dacht was; ze heeft vast de app naar de verkeerde gestuurd.
Het blijft maar in mijn achterhoofd dat het niet kan dat iemand met mij af wil spreken.
Pas na een half uur dacht ik dat ze natuurlijk wel mij bedoelde.
Ik vond het leuk om van haar te horen want het is een schatje.
Ben heel benieuwd hoe het met hen gaat.

Mr. X begon om 20 uur dat hij naar bed wilde.
Om half 10 ging hij dan, want ja voor mij zo ongezellig.
Ik voel dat hij ook een dipje heeft.
Of is het een dip?

Ik hoop dat jij een geweldige 1e kerstdag hebt gehad.
Met veel lachen en gezelligheid.
Op wat voor manier dan ook.

Morgen komt schoonvadertje hier op de koffie.
En verder zien we wel.
Een wandeling zou heel erg goed zijn maar of ik dat ga doen?

beetje spannend

(wie weet van wie dit schilderij is?)

Zo, geen ontkomen meer aan.
Bijna kerst.
Ik blijf het een beetje eng vinden.
Vandaag naar stiefdochter en ik heb er best zin in.
Ze hebben sinds kort een hond, stiefzoon een leuke vriendin die psychologie studeert, dat vermeld ik erbij omdat ik dol ben op alles wat daarmee te maken heeft, daarbij lijkt ze me heel leuk.
Mr. X doet wel een beetje debiel, iedere keer als het om zijn kinderen gaat en dat geeft mij dan wel weer stress.
Er mag ABSOLUUT niets mis gaan.
Stiefdochter gaf me verleden jaar al aan dat ik niet zo gespannen moest doen.
Bleek dus dat we verkeerd merk bier in huis hadden, daar kreeg haar partner hoofdpijn van.
X en ik in de stress maar zij zei; dan drinkt ie maar cola.
Ja, zo is het toch!!!!
Mensen kinderen wat een problemen hier in onze maatschappij.

Wilde gisteren even wat boodschappen doen en daar liep ieder toch geirriteerd en gestresst rond.
Ik niet hoor want ik hoefde niet perse te kopen wat ik wilde had ook woensdag gekund.
Enfin het blijft een rare tijd.

Gistermiddag kwam mooieschoonzus (na een appie) langs met een van haar mooie dochters die in buitenland woont langs.
Erg gezellig.
Na 4 uur was ik te moe om te vragen of ze bleven eten dus brachten we samen de avond door en aten samen bij de open haard.

Ik wens ieder die dat wil een hele fijne kerst toe.
Een supergoede tip van mij vind ik dat je ze vooral moet doorbrengen zoals jij wil.
Geeft zoveel rust.
Ik hoorde een paar keer zeggen, ook op TV, verontschuldigend, we gaan gewoon fonduen hoor.
Nou en?
Als dat leuk en lekker is, waarom zou je dan oesters en kreeft eten.
Oesters zijn zo goor. haha.
Vanavond ga ik alvast zeggen; goh wat leuk hier, volgend weer bij jou.
Zo ben ik gelijk klaar voor 2018.

Balletvoorstelling in december willen ik en die vriendin er ook in houden.
En ja wat we dan oud en nieuw 2018/19 gaan doen weet ik nog niet.

Maak er bijzondere dagen van op jouw manier.

advies voor 2018

Zo weer een prachtige avond erbij.
Zwanenmeer.
Al heel wat keren gezien in mijn leven maar is niet erg.
Voor sommige dingen maakt het niet uit.
Dat kan je blijven zien en steeds dezelfde emotie ervaren.

Tuurlijk was meisje met het rode haar er bij.
En nog een dierbaar iemand met haar dochter van 12 die nog nooit naar een ballet was geweest.
Die iemand, daar ben ik vaker mee naar ballet geweest en het wordt al een beetje traditie.
Genieten dus.
Er zaten wat piepjonge meisje met rode wangetjes van de slaap na de voorstelling.
Er was ook een echt orkest.
Nou ja blij dat ik het weer gedaan heb.
De zwanen en de prins dansen nog steeds door in mijn hoofd.

Vul je hoofd met mooie gedachten zei ik eens tegen de mr. X toen we in Zuid-Limburg aan het wandelen waren en we net weer gehoord hadden van een aanslag ergens en hij er maar niet over uitgepraat raken.
Vol haat en kwaadheid.
STOP HIERMEE zei ik,
Kijk om je heen.
Ik weet nog precies de plek waar we stonden.
Het was er prachtig.
Ik was eindelijk de schaapskudde tegengekomen die ik graag wilde zien na al die jaren en we werden omringd door koeien bij het riviertje de Gulp.
Dan wil ik niet mijn hoofd vullen of laten vullen met haat.

Ik denk nog regelmatig aan dat moment.
Ik besefte kort geleden toen mijn depressie waar geen eind aan kwam opeens weg was, kan de dag zo opnoemen, dat heel veel boosheid en haat weg was.
Als ik het soms op voel komen dan kan ik het zo weer weg duwen.
Ik haat niet meer.
Het is waar wat ze zeggen, het heeft totaal geen nut.
Het geeft rust en kracht.
De mensen waar het om gaat hebben ook geen macht meer over je.

Kwam laatst de moeder van het neefje en het nichtje tegen.
Zij die de mooie kleren die ik voor het nichtje kocht waste op 80 graden waardoor ze natuurlijk niet meer te dragen waren.
Of die keren, of al die keren, dat ik vroeg of het neefje, met grootste schat op mijn verjaardag mocht komen.
Nee zei het neefje nadat hij het aan zijn moeder gevraagd had want mama wil naar de Efteling met ons.
Een week later vroeg ik dan hoe het was geweest aan het jongetje van 6 jaar.
We zijn niet gegaan want mama had toch geen zin.
Ik heb tientallen van die voorbeelden.
Maar wat was het makkelijk om de kinderen te dumpen bij mij als ze weer een vlam had en wel wat anders te doen had dan naar de Efteling te gaan.
Ze is trouwens nooit met haar kinderen daar geweest hoor.
Zij gingen met ons.
Ik heb daardoor prachtige herinneringen en foto's.
Nee, ik haat haar niet meer om het leed wat ze ook haar kinderen heeft aangedaan.
Het heeft totaal geen zin meer.
Als het neefje dingen over haar verteld over die tijd laat ik hem vertellen maar zal nooit olie op het vuur gooien.
Het is al erg genoeg dat je als kind zo goed zag hoe ze was.

Ik vind het in ieder geval een heerlijke gedachte dat ik niet meer haat.
Hoe kun je beter het jaar beginnen?
Hoe bevrijd ben je dan.

Vul je hoofd met mooie gedachtes en vergeef.
Dat is mijn advies voor 2018.

kat, keuken, geld

Poes van een vriendin.
Ik heb best wel een grote wens.
Ik zou zo graag weer een kat willen.
Wat ik ook doe, het lukt me niet om de X over te halen.
En ik snap hem helemaal.
De vorige 2 van mij hebben zijn leven tot een hel gemaakt.
Is een beetje overdreven maar het ging wel die richting op.
Wat dacht je van pissen in zijn dure schoenen?
Wel uit de uitverkoop maar toch.
Dus snuffel ik maar aan de katten van onze juf op dinsdagmorgen.
Katten ruiken zo lekker.

Ik slaap al weken amper.
Paar uurtjes per nacht en dat niet eens achter elkaar.
Vanmorgen merkte ik dat mijn gedachten de verkeerde kant op gingen.
En dat mag natuurlijk niet.
Ik wil dat de decembermaand van 2017 de boeken in gaat als de eerste sinds jaren waar ik positief doorheen ben gegaan.
Het is al 30 jaar een drama ieder jaar dus stel wat een overwinning als het me lukt.
En als het lukt is het een teken dat ik het kan dus moet het volgend jaar weer lukken.

Kreeg allemaal appjes dat je bij de supermarkt voor 250 euro gratis boodschappen kon krijgen.
Kijk ik snap dat je erin trapt als het om 10 euro gaat maar hoe dom kun je zijn.
Nou ja misschien ben ik de domme hoor.
Ik zat toch al in mijn irritatiemodem bij het wakker worden dus dit maakte het er niet beter op.
Enfin zo lang we hebberig zijn zal dit soort dingen lukken en zullen er altijd mensen in trappen.

Verder ben ik een bofkont.
Ik kan straks zomaar weer naar mijn wondermasseur.
Ik kan het me gewoon veroorloven.
Wel heb ik er een avondje theater voor laten schieten.
Ik moest kiezen van mezelf.
Raak opeens ook een beetje in paniek omdat we de laatste dagen erg met de financieen bezig zijn.
Onder het mom; het is december, kadootjesmaand, vind ik dat we weer erg doorgeschoten zijn.
Dan nemen we alle vaste lasten weer door en jeetje wat een hoop geld allemaal.
Ik wilde januari tot armoedemaand uitroepen maar X wordt al gek bij de gedachten.
En hij heeft al 3 concerten op het programma staan, dus ja wat is armoe.
En ik een etentje.
Ik vind het wel leuk om af en toe een maand te vasten wat geld betreft.
Niet in februari want dan ben ik jarig en dan mag er weer gul gegeven worden.
Ik klaag niet he, want ik weet dat we het goed hebben, maar ik vind dat ik ook eens een beetje paniek mag hebben.
Ik wil ook zo veel.
Zo wil ik sparen voor een nieuwe keuken voor over 2 jaar ofzo.
Lijkt me zo leuk.

Maar het aller, allerliefst zou ik een kat willen.
Een hele zachte die lekker ruikt en die bij ons op bed mag slapen.
Nou die keuken gaat wel lukken.

Verder nog steeds geen last van het weer.
Vandaag de kortste dag en gaan we weer naar het licht toe.
Het is hier heel donker en mistig maar ik noem het mysterieus.

fijne dag

voornemens en zo

Om half 10 belden ze al aan en kon ik gelukkig net wegduiken.
Jehova's getuigen.
Ik sta ze altijd vriendelijk te woord hoor en ik vind ze heel aardig, nooit last van ze, maar ik heb er eerlijk gezegd geen zin meer in.
Ze weten dat ik niet geloof.
In mijn nieuwe leven ben ik allerlei dingen en mensen aan het verwijderen en zij staan nu ook op de lijst.
Ik kan er niets mee en zij ook niet met mij.
En echt om half 10 in de morgen wil je mij niet meemaken.
Tenzij we een afspraak hebben dan ben ik fris en fruitig en leuk.
Daar gaat heel wat voorbereidingen aan vooraf maar dan heb je ook wat.

Gisteren laatste boetseerochtend van het jaar en dan hebben we altijd een kadootje voor elkaar bij de kerstkaart.
Zo gezellig en spannend.
Het is meestal iets om in de boom te hangen, zelf gemaakt of gekocht, kaarshouders of iets in die richting.
Kreeg ook een kerstkaart in de bus met tekening van Sofietje van het buurmeisje van 7.
Ik vind het zo leuk.

Ik merk dat ik niet zo terugkijk op het jaar als andere jaren.
Wat was het leukste en minst leuke.
Bij het leukste kom ik toch iedere keer op de uitjes met meisje met het rode haar.
Op een of andere manier beleef ik de dingen heel intens met haar in de buurt.
Komt ook omdat ik me open durf/kan stellen.

Het besluit om naar Parijs te gaan in 2018 was een hoogtepunt.
Merken dat ik het opeens durf en kan en wil is een teken dat ik toch weer vooruit gegaan ben.
Weer hulp zoeken bij psychologen vind ik ook het vermelden waard.
Hoe vreemd ook het mag klinken ik vind het heel prettig.
Ik verwacht weer verder te komen.

Hoewel de relatie met mr. X best wel wat te verduren heeft gehad, wat ik trouwens helemaal niet zo gek vind hoor, hebben vele fijne dingen meegemaakt.
Dan denk ik aan onze avonden bij de open haard, een avond miss Saigon, paar films met een lach en een traan, de reizen naar de Moezel en ga zo maar even door.

Ik heb zin in het nieuwe jaar maar het is niet zo heftig als andere jaren.
Dan kon ik niet wachten tot de december hel was afgelopen.
Nu ik de boel verandert heb, zo simpel kan het zijn, hoe ik me nergens druk over te maken.
Het kerstdiner is bij stiefdochter en we hoeven niets te doen en nieuwjaarsreceptie hier met schoonfamilie heb ik ook afgeschaft.
Als het kerstdiner geen bal aan is is het niet mijn verantwoording.
Dat woog altijd zo zwaar bij mij want ja ik wilde mr. X niet teleurstellen en elk dingetje werd een klein drama voor mij op zo een avond.
Zo hadden we het verkeerde bier in huis, geen blender en stiefdochter lustte mijn toetje niet en dat had ik kunnen weten maar ik was dat vergeten.
Jaja nu zeg ik ook lekker belangrijk maar toen niet.

Oud en nieuw komen meisje met rode haar en man bij ons eten.
Wij blij, zij blij.
Misschien komt er iemand bij als ze alleen thuis is of dat graag wil.
Ieder kan dan weer naar huis wanner hij/zij dat wil.
Ik wil graag om 12 uur in bed liggen en zij willen dan bij hun hond zijn.
Prima geregeld allemaal.
Zo makkelijk kan het leven zijn.

Heb ik veel voornemens?
Valt mee want met sommige ben ik al begonnen in november.
Wel moet ik 2 kronen en plekje weg laten halen op mijn lijf.
Op zoek naar ander tandarts en kapper.
Mijn kapper is echt VRE_SE_LIJK
Ze zijn met zijn tweeen.
De ene knipt te weinig de ander veel te veel.
Bij de laatste zei ik dat ik alles op een lente wilde laten groeien maar dat vond ze niets dus knipte ze het weer in lagen.
Staat veel beter, vond ze.
De ander is zooooo langzaam en heeft vreselijke stem, bij elke zin stopt ze met knippen.
De nieuwe tandarts, vind ik niet leuk, zijn praktijk veel te onrustig en druk en tijdens de behandeling kwamen er 3 keer iemand binnen om iets te pakken of te vragen.
Dus daar ben ik na 2 bezoekjes ook weer klaar.

Ik vind het dat het heft in eigen handen nemen, denk dus aan kerst, tandarts, kapper, afspraken met mensen en noem maar op, je veel zelfvertrouwen geeft.
Je hoeft als mens niet zo veel als je denkt.
Ja dat heeft dan wel weer gevolgen want het kan zijn dat je contacten kwijtraakt of niet meer gevraagd wordt voor sommige dingen maar ik voel me er wel beter door.
Rustiger ook.

Heb jij nog voornemens?
Goed of slecht?

zondagavond

Zo.
Dat was weer het weekend.
Een weekend dat natuurlijk begon met de expo van Ans. M.arkus en die het hele weekend door mijn hoofd heeft gespookt.
Op een prettige manier dan.
Ik ben iedere keer zo onder de indruk van wat zij schildert.

Zaterdag was rustig.
Vandaag kwamen onze vrienden I en E bij ons lunchen en dat was zeer gezellig.
Pas tegen vijven gingen ze weer weg.
Natuurlijk is het voor mij weer dood eng mensen over de vloer maar dan dacht ik gewoon hoe zij dat altijd doet en deed hetzelfde.
Zij maakt zich echt niet druk, doet alles op het gemak en ja als het huis niet zo netjes is is dat voor haar zeker geen probleem.
Ik heb al een tijd geleden besloten dat als het huis schoon genoeg is voor ons het ook goed genoeg is voor de visite, dus ik ga echt geen ramen lappen of opeens achter de bank zuigen.
Doe ik anders ook niet.
En is er niet genoeg dan gaan we gewoon verderop naar het eetcafé.
Natuurlijk verliep alles goed.
Het was fijn om elkaar weer te zien, er bleef bijna niets over, en dat aten we samen in de avond op, de soep was goed en vooral het was gezellig.
I en ik kennen elkaar al 15 jaar en later zijn onze mannen vrienden geworden.
Zij hoort bij ons clubje buitenlandse vrouwen/
De mannen gaan regelmatig met elkaar naar concerten of de film.

Veel leuke dingen dus de afgelopen dagen.
Zo komen we de maand wel door.

Ik heb dus die groep  buitenlandse vrouwen, al meer dan 20 jaar, denk zo 23 ondertussen en ben het afgelopen jaar niet zo heel druk er mee bezig geweest.
Hield me op de achtergrond en was benieuwd wat er zou gebeuren.
Er gebeurde dus vrij weinig.
Nu merk ik dat anderen het aan het overnemen zijn.
Gaat heel natuurlijk en is heel logisch maar ik merkte dat ik er van schrok.
Zo stelde iemand die er maar 2 jaar bij zit om Sinterklaas bij haar te gaan vieren wat leuk was en iemand stuurde een app of we naar haar toe kwamen om te vergaderen over volgend jaar.
He, ik doe dat soort dingen altijd!!!!
Gek is dat toch dat het niet leuk is en dat ik toch de leiding wil blijven houden terwijl ik helemaal niet meer zo enthousiast ben.
Anders werd er eerst aan mij gevraagd of het goed was als sinterklaas of een vergadering geregeld werd maar nu doen ze het gewoon.
Heel normaal hoor maar toch......
Ach een mens zit maar raar in elkaar he.

Ik vraag me trouwens af of ik wel door wil gaan in de groep.
Ik merk dat ik er niet meer zo blij van wordt.
Maar ja sprak ik mijn onzekerheid uit tegen I. wat komt er dan voor in de plaats?
I. werkt dus is er niet zo vaak bij en is al hele tijden niet enthousiast meer/
Ik denk er ook over na over de boetseergroep me nog genoeg voldoening geeft.
Ik zou daar eens in de 2 weken heen kunnen gaan ipv iedere week en bij mijn vriendinnengroep hoef ik ook niet aan alles mee te doen.
Ik zie wel hoe het loopt .
Ik heb het idee dat groepen me steeds zwaarder vallen.

Het gaat goed met me.
Geen sombere gedachten.
Ik vermaak me prima.

Ik hoop dat het bij jullie ook goed gaat.
Ik denk veel aan die lieve Marja en aan de kleindochter van NZMZ.

Maak er weer een goede week van.

weekend

De grote vermoeidheid door de EMDR is weer uit het lijf.

Gisteren maakte ik heerlijke momenten door op de tafel  van mijn masseur.

Echt geen fysio of andere masseur die aan mijn lijf mag komen.

Die man is zo goed.

Echt een happy ending dus.

En ik had me zo voorgenomen om niet nog een afspraak te plannen omdat ik het niet zo druk wil hebben en ik ook moest kiezen voor avondje theater of een half uur met hem.

Maar mijn wil was sterker dan mijn verstand en ja hoor, volgende week mag ik weer.



Daarna ging ik met meisje met rode haar naar Amstelveen naar expositie van Ans. M.arkus.

Ik ga er eigenlijk iedere jaar heen en kan er geen genoeg van krijgen.

Bij 2 schilderijen kreeg ik werkelijk tranen in mijn ogen., zo erg raakten ze mij.

Het waren kleine onopvallende maar ik trok vriendin toch even terug om ze te laten zien en vertellen wat het met me deed.

Ik heb zo het gevoel dat ik die Ans begrijp daarom doet het me ook zo veel.

Bij haar collectie verborgen verdriet een schilderij van een heel verdrietig jongetje die zo sprekend op het neefje leek dat mijn hart brak.

Dit kind heeft ook zoveel eenzaamheid en verdriet gekend en nog steeds.



Heerlijke middag weer met het meisje met rode haar.

en Ans M.



De koffie is nu op, kip loopt hier rond met haar kleine lieve geluidjes.

Zo gezellig.

Zo meteen, boodschappen doen.

Bah, de betovering verbroken maar het moet ook gebeuren.

Gelukkig gaat X met me mee.

Als ik er eenmaal ben gaat t wel maar leuk is anders.

Vandaag niets bijzonders.

Morgen weer wel.





Geniet van het weekend en besef dat als je het veel te druk hebt met van alles en nog wat in deze maand, je de enige bent die het kan veranderen.

We hoeven geen kaarten te sturen naar al die vage mensen die we nooit zien.

We hoeven geen 3 dagen "leuk"kerst te vieren met mensen en vele boodschappen.

Ik vond kerst en nieuwjaar verleden jaar vreselijk en besloot op 2 januari dat ik het in 2017 helemaal anders ging doen.

En zo geschiedde.

Ik ben trouwens wel dol op kerstkaarten dus natuurlijk verstuur ik ze ook.



De zon schijnt hier en echt ik geniet zo van mijn kippetje met haar verhaaltjes zo 50 cm bij me vandaan.

Wordt die dan echt een eerste leuke december maand van deze eeuw?

De clip van de zangeres is een ontdekking van kortgeleden en sindsdien staan ze hier vaan aan en dans ik mee terwijl ik het huishouden doe.

eenden en zo

De grootste eend, links was altijd alleen.
Totdat ik km verderop nog een eens zag van dit soort en ik dacht dat die 2 vast bij elkaar hoorden en elkaar kwijt waren geraakt.
Ik weet dat die eenden, ben even de naam kwijt, barbarie in het frans, trouw zijn aan elkaar.
Enfin de dierenambulance werd erbij gehaald en ze waren opeens met zn vieren en wijken geen meter van elkaar.
Ik vind nu dus dat het mijn eenden zijn en heb er weer een zorg bij.
Want o jee, als ze de weg oplopen of dat ik er 1 niet meteen zie.
Ik heb eendenvoer voor ze gekocht.
Muskus eend. Zo heten ze.
Zo tam als maar kan.
Ik zou ze het liefst in de tuin willen maar gelukkig is daar de Mr. X die mij in heel veel dingen tegenhoudt.
Ik lijk zo op mijn moeder wat dat betreft.
Dat doet me dan weer glimlachen en voel ik haar dicht bij me.

Moe ben ik.
Ongelofelijk moe.
Dat kwam opzetten na de EMDR.
Het is niet eens een onprettig gevoel maar ik zou alleen maar in een holletje willen liggen en niets doen.
Mijn armen en benen zijn zo moe.
Gisteren ven bij vriendin met mooie tuin koffie gaan drinken en lunchen met nog 3 andere meiden van onze club.
Drie heel veel pratende vrouwen en ik werd er helemaal gek van.
Ik had ze vrijdag nog gezien/gehoord en ze gingen gewoon door met praten waar ze gestopt waren.
Een simpele vraag als ; wat ga jij doen met de kerst werd een hele lang verhaal over de familie problematiek die ik al lang kenden en waar we al een hele ochtend aan besteed hadden begin van het jaar.
Gelukkig had ik Soop bij me die slap op mijn schoot lag na een wandeling in de sneeuw.
Het lag ook aan mij hoor, ik kan gewoon steeds minder hebben.
Had het vrijdag met een vriendin van de club over, waar je wel normaal mee kan praten, dat je met ouder worden je je wereld kleiner maakt.
Je energie is anders en minder, je hebt geen zin meer om van hot naar her te vliegen en je tijd te verdoen.
Zelf hou ik me vaak liever bezig met muskus eenden ;-)

In mijn bijbel, de Libelle, las is dat elke relatie saai wordt.
Ik geloof best wel dat als je 30 bent dat een probleem kan zijn maar op mijn leeftijd vind ik het heerlijk.
Ik noem het zeker niet saai maar rustig en regelmatig.
Het belangrijkste is dat het in huis netjes en gezellig is en het eten lekker en gezond.
Daartussen kunnen we leuke dingen doen, gaan we op tijd naar bed en weten we wat we aan elkaar hebben.

Een buurman belt net aan dat onze heg is omgevallen.
Dat wisten we al maar ik vind het zo aardig dat mensen de moeite nemen om het te komen melden.
Ik blijf me na alweer bijna 3 maanden hier wonen verbazen over de totaal andere mentaliteit hier.
Wat boffen we toch.
Ze komen het niet alleen melden maar bieden ook aan om te helpen hem overeind te zetten.
Het geeft mij altijd een veilig gevoel .
Toen het maandag zo sneeuwde vroeg ik aan een buurman of hij me dinsdag weg kon brengen omdat ik niet met gladheid durf te rijden en wel naar de EMDR wilde.
Hij zei meteen ja.
Het was uiteindelijk niet nodig omdat mr. X vrij had genomen om met me mee te gaan.

Vandaag een hele stille dag, tussen 2 drukke dagen in.
Moest gisteren zoveel boodschappen doen in verschillende winkels.
(na die lunch)
En morgen naar de masseur met wonderhanden en een expositie.

Maar eerst vandaag.

therapie en zo

Zo, had ik me gisteren me toch een heerlijke maandag.

Zoals ik vaker vertel heb ik vaak het gevoel dat mijn leven zich onder een stolp afspeelt.

Heel veel dingen voel ik gewoon niet.

Af en toe, weet niet hoe, gaat de stolp af en komt er zulke mooie dingen binnen.

Gisteren zette ik muziek op en het raakte me zo diep.

Zo mooi.

En allemaal muziek die ik goed ken hoor.

Zoals; als de liefde niet bestond of is dit nu later maar ook een zangeres die ik pas ontdekt hebt en tango muziek.

Heerlijk.

Daarna ging ik op de thee bij  meisje met rode haar.

Na uren kletsen bleek haar man een etentje te hebben en sleepte ik haar mee naar mijn huis zodat zij bij ons aan tafel schoof.

Mr. X ging daarna sporten en wij bleven tot we stijf waren aan tafel kletsen.

Het ging maar door.

Ik voelde me weer zo verbonden met haar.

en met alles om me heen.

Door het weer, de sneeuw, wat is het toch mooi, de tijd van het jaar, het jaar is bijna afgesloten,  de therapie en mr. X die weer aan het werk is gebeuren er allerlei dingen in mij.

Door de therapie wordt je weer heel bewust van je gevoelens, van wat je wel en niet doet, wat je wil veranderen aan jezelf en aan je leven.

Er gebeurt van alles.

Ik hou mijn maandoverzicht ook goed in de gaten.

Er MOETEN lege dagen tussen zitten en blijven.

Zo kan ik op laatste moment altijd beslissen wat ik wil gaan doen.

Het geeft heel veel rust.

Beetje jammer dat ik door een voorval weken geleden weer last heb van verstijfde spieren in schouders en nek en dat ik toch mijn masseur moet bellen.

Ik hoop dat hij tijd heeft.

Fysiotherapeuten heb ik afgezworen.

Ik geloof daar absoluut niet meer in.

Mijn masseur helpt me gegarandeerd van mijn klachten af in 1 of 2 keer, iets wat een fysio in maanden en maanden nooit gelukt is.

Ik hou van die man. ;-)

Vanmorgen mijn eerste EMDR sessie gehad.

Ik kende haar nog niet dus is altijd even afwachten maar het voelde goed.

Er gebeurde van alles in mijn lijf.

Ik heb echt zelden hart kloppingen maar mijn hart gaat nu nog steeds te keer.

Ik werd ook misselijk en zo ontzettend moe.

Ik wil zo graag in een holletje kruipen en slapen.

Het mooi is dat ik dat kan en mag.

Moest het van haar ook heel rustig aan doen.

Nou dan zit je bij mij goed.

Ik vertelde geloof ik dat ik een beetje aan het tekenen ben en met verf en krijt in de weer.

Mr. X mocht bij hoge uitzondering kijken naar mijn gekrabbel en vond het zo leuk.

Ik niet ik vind het zeer kinderachtig.

Nu is meisje met het rode haar, heel erg creatief en maak prachtige schilderijen en beelden.

Laat je tekeningen aan haar zien zei X gisteren.

En echt ik durf dat echt nooit maar liet het zien en ook zei vond het hartstikke leuk en gaf me kleine tips waar ik iets aan had.

Of ik het leuk vond als ze bij mij aan zou schuiven als ik bezig was want zij doet op dit moment heel weinig en het zou haar motiveren.

Nou ik ben het liefst alleen maar af en toe is het best leuk om samen bezig te zijn.

Het was voor mij echt een hele grote stap om mijn tekeningen te laten zien.

Weer een stap verder in het proces van me schamen voor van alles en nog wat.

Oh ik val echt om van de slaap.

Even wat eten en ga ik een paar uur in een holletje.

Wachten tot Sofietje terug is want die zit bij schoonpapa.

maandag

Onze straat



Wat een feestje gisteren die sneeuw, maar wat was t koud.
Was niet goed genoeg gekleed en blote handen.
Voor t eerst een foto van ons huis hier geplaatst.
Dat komt omdat ik zoals de meeste weten gek ben van ons huis maar als ik een foto wil maken en er anders naar kijk vind ik het een lelijk, gewoon huis.
Maar nu zie ik wel het mooi er van..
In mijn gedachten is ons huis altijd veel mooier dan in het echt.
Ik maak dus ook nooit foto's van de buitenkant.
Met sneeuw is alles zoveel mooier.
Het was echt even genieten.
Ben al een beetje bang voor morgen want ik moet naar de EMDR therapeut, wil dat niet missen maar durf niet te rijden als het glad is.
Ik probeer al iemand te bedenken die me zou kunnen brengen maar kan niet veel verzinnen.
Maar goed mijn nieuwe ik probeert niet aan morgen te denken of juist wel maar dan positief; alles komt goed.

Genoten van het weekend al was het wel weer super rustig.
Ik hoop niet TE rustig.
Ik ben lekker creatief bezig geweest met waterverf en krijt, lijm en schaar.
In de serre terwijl de sneeuw viel.
Zaterdag even winkelcentrum geweest en vond ik een kleurboek over Parijs.
Ik  ben in mijn hoofd supercrea maar mijn handen doen toch echt niet wat ik wil.
Soms baal ik daar vreselijk van maar ik probeer mezelf te dwingen blij te zijn met de resultaten want anders zou ik nooit meer iets in die richting doen en dat zou jammer zijn want het is zo leuk om te doen.

De open haard  brandde weer volop.
We maakten kaasfondu en liet het ons goed smaken.
Zeker voor herhaling vatbaar.
Keken een beetje TV.
Niets noemenswaardig gezien.
X is dol op Hollands Hoop en ik kijk mee maar vind het niet leuk.
Zag een slechte film met mijn favoriete acteur; Ryan Gosling.
Heb favoriete serie Victoria gemist, was aan het plakken, tekenen enz.
Oh en ja er is een serie die ik al verschillende keren heb gezien maar ik blijf t grappig vinden.
Mom.
Het gaat over dochter met 2 kinderen en haar moeder.
Moeder en dochter zijn allebei zwaar verslaafd geweest aan de drugs en drank evenals hun vriendinnen.
De moeder heeft een relatie met een man in een rolstoel.
Ze maken echt overal grapjes of harde opmerkingen over maar er zitten ook momenten die mij ontroeren omdat ze ondanks alles altijd voor elkaar en hun vriendinnen klaarstaan.
Ik moest er heel erg inkomen hoor maar nu ben ik dol op al die vrouwen en de man in rolstoel die zelf het leven ook niet zo zwaar neemt.
Het komt iedere dag.
Ik vind wat er op TV komt vaak zo tenenkrommend irritant met iedere keer dezelfde bn ers koppen waar niets echt aan is, oh kijk ons eens leuk met elkaar omgaan, en wat doen we toch veel voor het goede doel en wat zijn we toch knap met zn allen en politiek correct.
Nee, geef mij dan maar zo een serie.
Worden jullie niet doodziek van die bn"ers?
En zou jij als eerste RTL Bo.ulevard bellen als je vader net een uurtje overleden is?
Ik vind de meeste mensen al zo nep laat staan die bn~ers.
Oh ik ben gisteren bevallen en pas nu alweer in mijn mini bikini, kijk mijn eens lopen op t strand met kokosnoot in de hand.
Oeps niet eens gemerkt dat die foto gemaakt is maar ik plaats hem toch maar even op het net want ja jullie zitten er allemaal op te wachten.


Enfin het is weer maandagmorgen.
Ik voel me goed en kan me niet voorstellen dat het echt december is.
De voor mij vreselijkste maand van het jaar valt hartstikke mee.
De dagen vliegen voorbij.
Ik ga vandaag vast, tegen mij geloof in op maandag, even langst bij meisje met rode haar want we hebben elkaar een week niet gezien.
Wel ge-appt natuurlijk.

Morgen dus EMDR en het is best spannend.
Ik heb het eerder gehad dus dat is het niet maar gaat het mij helpen om verder te komen?
Kijk zo lang ik me redelijk voel is het redelijk te doen om mijn gedachten positief om te zetten en aan iets anders te denken maar ik wil van angsten af die volop komen als het minder gaat.
Nou ja we zien het allemaal wel.

sinterklaas kapoentje

Wat een leuke en lieve reactie weer op mijn vorige blog.
Doet me echt goed/
De depressieve gevoelens verdwenen net zo snel als ze gekomen waren.
Woensdag was ik weer normaal zeg maar.
Ik weet ook hoe het kwam dat het er was.
Krijg ik teveel prikkels is het niet goed maar te weinig is dat ook niet.
In het weekend deed ik zo weinig, omdat ik dat zelf graag wilde maar op maandag brak het me op.
Ingewikkelde gebruiksaanwijzing.

Wat me opviel:
Toen ik dinsdagochtend dus mijn ochtendje boetseren had had zoals ik al zei de juf erge kiespijn, een ander veel pijn aan haar rug en ik vertelde van mijn depressie.
Toen we weer naar huis gingen wensten iedereen de kies en rugpijn lijder veel sterkte maar niemand zei dat tegen mij.
Wel wat erg die kiespijn he.
Ik besef weer eens hoe vreemd een depressie moet zijn voor een ander die het niet kent.

Wat me ook opviel;
we kijken Robinson eiland als het zo uitkomt.
Echte bikkels vind ik het want het is allemaal erger dan we zien.
Ze hebben helemaal niets, kunnen zich niet wassen, weinig eten, geen vermaak, geen fatsoenlijke bedden.
En dan het allermooiste wat ze kunnen overkomen is een berichtje van thuis.
Dan huilen ze stuk voor stuk.
Ontroerend om dat te zien en te beseffen dat dat uiteindelijk het belangrijkste is.

en ook;
hoe onzeker ik kan zijn.
Ging gisteren naar een vriendin van het clubje en zag voor me P. rijden dus ik dacht ik ga er achteraan want ik weet het toch niet te vinden.
Al snel zag ik dat ze verkeerd reed, ik vond het in 1 keer en zij kwam half uur later binnen.
Op terugweg zou ik acht D en I. rijden want ja zij wisten de weg.
Binnen 1 km zag ik dat ze fout reden, sloeg ik af en wist de weg feilloos te vinden.
Zij kwamen in andere woonplaats terecht via grote omweg.
Ik MOET ophouden met te denken dat een ander alles beter weet en kan dan ik.
Ik ben veel slimmer dan heel veel mensen.

-----------------\

We vierden gisteren Sinterklaas met zijn elven bij M. thuis.
Met lunch, kadootjes en gedichten.
De landen, Peru, Chili, Mexico, indonesie 3x, Frankrijk, Oostenrijk , Groningen ;-) en NL werden vertegenwoordigt.
We hebben gezongen, gelachen, geergerd, hier en daar een traantje gelaten.
Kreeg net alweer een app wanneer onze volgende afspraak is.
Ha, die is al gepland, laatste donderdagavond in januari.

Ik kreeg in een paar dagen tijd 4 uitnodigingen voor de maand december.
Ik zei; nee, nee, nee en misschien.
Ik vind mijn maand al vol genoeg.
Nog 2 keer theater en een expositie, kerstavond bij stiefdochter, therapietje tussendoor.
Iedereen zat gisteren te klagen over druk, druk, druk die maand december en raad eens?
Ikke niet he.
Ik heb alles onder controle.
Vele kaarten zijn al de deur uit.
Versieringen en kadootjes zijn al voor elkaar.
Twee kerstdagen niets net als oud en nieuw.

Het blijft mij maar verbazen hoe de meeste mensen hun leven indelen.
Tuurlijk moet ieder dat voor zich weten hoor maar ze vinden het zelf vaak niet leuk.
Hopen dat de decembermaand snel voorbij zal gaan want ja dan wordt het weer rustig.
Velen hebben niet eens in de gaten dat ze het zelf in de hand hebben.
Ik hoef echt geen 96 kaarten te versturen bijv.
Tuurlijk als ik me suf pieker lukt het me wel om zoveel namen te verzinnen maar ik ga me daar niet suf over piekeren.
Wel over andere dingen zoals hoe ik het voor mezelf makkelijker kan maken om door het leven te stappen.

Werd gisteren trouwens wel met vele open armen ontvangen.
Daar zou ik ook wat meer bij stil moeten staan.
Het was leuk om elkaar weer te zien.
De laatste bijeenkomst, een filmavond, was ik er niet bij, dus ik had ze al 2 maanden niet gezien.

Geen afspraken dit weekend.
Vandaag, zo beginnen aan de grote opruimklus van alles wat ik hem laten liggen de afgelopen dagen.
Lief, hoe onvervangbaar is hij, heeft de boodschappen gedaan en bood aan om te stofzuigen.
Ik hoor hem boven bezig.
Straks gaat hij met zijn zoon naar een huis kijken.
Ik ga genieten van weer orde in huis te scheppen.
Vanavond gaan we kaasfondu uitproberen, of het iets voor ons is.
Morgen MOETEN we echt iets gaan doen, en is een wandeling al genoeg mits die lang is anders zit ik maandag weer met hetzelfde als afgelopen maandag.

De zon schijnt, de koffie smaakte heerlijk, en een lege agenda.

merde

Johnny Halliday is overleden.
Ik vind het iedere keer weer zo confronterend.
Ik "kende" hem al zeker 50 jaar.
Sommige platen vond ik geweldig.
74 jaar.
Dood.

Maandagmiddag besprong het me opeens weer.
De depressieve gevoelens.
Iedere keer weer doodeng.
Ze zeggen weleens dat alles went maar neem van mij aan dat het niet zo is.
Gistermorgen me toch naar mijn kleiochtend gesleept, zat daar misselijk en angstig maar uiteindelijk werd het toch een fijne ochtend.
De juf huilde af en toe van de kiespijn.
Ik vond dat zooo zielig.
Het is een harde die juf van ons daarom extra erg.

Daarna ging ik naar de kringloopwinkel.
Kocht een kaasfondueset, gloedje nieuw en boekjes over Parijs om lekker in te knippen.
Ben al begonnen met een plakboek.

Tja en nu is het de kunst om mijn hoofd boven water te houden en niet weg te glijden in de negativiteit.
Een heel gevecht, dat kan ik je wel zeggen.
Ik heb totaal geen reden om me zo te voelen.
Psychs willen dan weten wat er gebeurt is maar er is niets gebeurt.
Het greep me maandagmiddag gewoon opeens weer.
Kan straks weer over zijn als ik maar de juiste dingen doe maar ja dat is iedere keer weer anders.
We zien het wel.

maandag

Het is weer maandag.

Het was een rustig weekend.
Kreeg dochter met hond van een vriendin op bezoek.
Bracht kerstversieringen aan.
Beetje lezen, beetje opruimen.

Gisteren naar schoonvadertje.
Die is alweer gewend in zijn nieuwe kamer.
En wij eigenlijk ook.
Mr. X kookte weer al J.amie O.liver
Open haard  en kaarsjes aan.
Weinig op TV jammer genoeg, behalve op vrijdagavond de serie Victoria.
Oh en voetbal maffia op zondag vind ik wel te doen.
Keek nog even naar de serie papadag en kon het vreselijk dus die ging uit.


Als je in therapie bent,  ben ik veel bewuster van de dingen die ik vanzelfsprekend vind.
Zoals me heel snel irriteren aan van alles en nog wat, wat denk je van 2 dames met hun karretje midden in het pad in de supermarkt die aan het bijkletsen zijn, en ook van hoe snel ik stress en onzekerheid heb.
Vriendin C. stuurde een kort antwoord op mijn app en dat was genoeg voor mijn onzekerheid.
Ik verbood mezelf om te piekeren of te appen of er iets was.
Iedere keer als ik er aan dacht dwong ik mezelf tot andere gedachten.
En ja die dames in de supermarkt, ach.
Dat laatste komt omdat ik ALTIJD eraan denk dat ik een ander niet in de weg zit en ik verwacht dan dat een ander dat ook voor mij doet.
Dat doen ze dus niet.
Maar ze doen het ook niet om mij te irriteren.
En als vriendin kortaf was om wat voor reden dan ook; kom op zeg.
Die onzekerheid moet ik kwijt.
en de stress dus ook minderen.

Het bleek uit de testen dat ik totaal geen vertrouwen heb in een ander.
Wat heel logisch is als je eigen familie er geen moeite mee heeft om je te belazeren waar je bij staat.
Ik vertrouw alleen mr. X.
Voor zo ver je een mens kan vertrouwen.
Ben natuurlijk ook best teleurgesteld in mijn BFF die er toch echt niet voor me was de maanden dat het zo moeilijk ging.
En hoewel we elkaar nog veel zien, zeker 2 keer in de week en het heel gezellig is, is er toch iets verandert.
Ik begrijp haar wel hoor maar ik begrijp mezelf daarin ook.

Je moet niet zo veel van anderen verwachten schreef iemand.
Nou ik kan zeggen dat ik helemaal niet veel van een ander verwacht maar toch wel wat.
En zo gek is dat helemaal niet.

Aan de andere kant maak ik mijn eigen leven leuk.
Zo een heerlijke dag in het Rijksmuseum met mijn X bijvoorbeeld.
En ik kan nog steeds slapeloze nachten hebben van onze reis naar Parijs.
Dat is voor mij zoiets groots.
Vannacht was het weer zo ver.
Het zijn hele leuke gedachtes hoor, maar ik kan dan niet slapen, zo opgewonden ben ik dan.
Daarom ook ben ik zo hard aan het werk met mezelf zodat ik zo goed mogelijk kan genieten daar.

Vrienden van ons vroegen ons mee naar een film over het milieu.
Ik weet dat ze daar van alles over lezen en kijken maar echt, ze doen er verder niets mee.
En ik kan het toch niet laten om daar een mening over te hebben.
Ik vind dat dus zo raar.
Ze zaten ook met 5 man in de bios.
daar zaten wij niet bij want voor mij is het allemaal te heftig en te confronterend en X doet liever zijn ogen dicht voor de ellende
Dan kregen we gisteravond laat de vraag van mooie schoonzus of we zaterdag bij haar kwamen eten met andere zus en zwager.
Nu kan ze goed koken dus dat is het probleem niet.
Mooieschoonzus zien we best vaak maar we zijn het erover eens dat dat toch met mate moet.
Gisteren even een uurtje was prima.
Erg is die andere zus.
Best een aardige meid, echt waar, maar ik verdraag haar niet zo goed.
De zwager valt dan wel weer mee maar die gaat toch de hele tijd met mr. X zit te praten en zit ik met 2 schoonzussen opgescheept en verhalen die ik al ongelofelijk vaak heb gehoord.
De ene mankeert van alles, is ook echt zo, maar kan er zooooooo vreselijk lang en saai over vertellen.
Dat dokter Jan dit en dat zei en dokter Viktor erbij moest halen, terwijl zuster Saskia ook niet wist wat ze met de situatie aan moest dus in paniek raakte en zuster Iris en Edith snel ter plekke waren.
Ondertussen hoor ik dan naast me X en zwager dubbel liggen om een flauwe opmerking die een van de twee maakt en die helemaal niet meeluisteren over al die zusters en dokters en parkeerwachters op het ziekenhuis terrein die ze ook bij naam kent.
Als het aan mij ligt ga ik NIET maar moet eerst even horen hoe belangrijk het voor mr. X is.
Zo een afspraak is voor mij net aan een 4 en ik wil zo min mogelijk aan afspraken onder de 7 doen en als ik t doe is het alleen voor mijn X.
Het probleem met hem is dat hij anderen niet wil teleurstellen.
Als dat nu weer zo is gaat hij maar lekker alleen.
Ik heb er ondertussen minder moeite mee om te teleurstellen.
Is helemaal niet eng.

Goed nog even over het weer.
Ik heb er geen last van.
Ik loop niet met chagrijnig hoofd in de regen, ik zeik er niet over in de winkels, want ik vind het prima.
Als het droog is ga ik met Soop wandelen of de tuin in, is het nat zit ik lekker binnen.
Dat donkere en mistige vond ik best gezellig afgelopen weekend.