Bok: "Våre sjeler om natten"

Forfatter: Kent Haruf (1943-2014)
Originaltittel: Our Souls at Night, omsett av Solveig Moen Rusten
Utgitt: 2015
Min utgåve: 2016
Format: Innbundet, 232 sider
Forlag: Pantagruel

Den amerikanske forfatteren Kent Haruf er ein prisbelønna forfatter som var finalist til National Book Award i 1999. Han var godt utdanna, og alle hans romaner har hatt sin base i Colorado slik som forfatteren sjølv. Our Souls at Night er den siste romanen han skreiv før han gikk bort etter kreftsjukdom i 2014.

Våre sjeler om natten handler om Addie Moore som ein kveld går bort til nabo Louis og ber han om noko heilt spesielt. Dei har begge vore aleine lenge etter deira respektive gikk bort, og Addie kjenner på einsemda om natta. Nå spør ho Louis om han vil ligge hos henne om natta, og etter litt betenkningstid svarer han ja. Dette blir starten på samtaler og eit vennskap ulikt alt anna. I den vesle byen Holt går ryktene og snakket, men Addie og Louis er begge så gamle at dei gidder ikkje bry seg. Det blir verre då dottera til Louis og sonen til Addie får nyss i det.

Romanen er filmatisert av Netflix med stjernene Robert Redford og Jane Fonda i hovudrollene. Filmen har vore i radaren min ei stund, men det var ikkje før tidlegare i veka eg oppdaga at det er ein roman bak filmen. Eg angrer ikkje på at eg les boka først, men nå undrer eg meg over om eg vil sjå filmen. Våre sjeler om natten er heilt spesiell, og er eit lite stykke kjærleikshistorie mellom to einsame mennesker. Det var aldri meininga at det skulle bli dei to, men romanen kunne med fordel ha vore litt lenger så ein kunne fått vite om Addie kom heim igjen til Holt. Bygdesnakket er berykta, og det er ikkje lett å snike seg rundt når det er øyrer og auge overalt, men det skal ein av og til plystre langt etter. Muligens fleire burde vore som Addie og Louis. Anbefales!

XOXO

Samleomtale #2

I påskeveka har eg fått lest og halvert haugen med manusbøker eg hadde liggande. Det er veldig kjekt å få bøker på denne måten, og eg er sikker på at eg ein dag kjem til å få ei bok som eg aldri hadde lest hadde det ikkje vore for at den dumpa ner i postkassen.



 

Tittel: Ville hester
Forfatter: Jeannette Walls
Originaltittel: Half Broken Horses
Utgitt: 2009
Min utgåve: 2012
Oversetter: Kirsti Vogt
Format: Manus
Forlag:  Pantagruel

Tittel: Byttet (#1 i Trylle-trilogi)
Forfatter: Amanda Hocking
Originaltittel: Switched
Utgitt: 2010
Min utgåve: 2012
Oversetter: Svein Svarverud
Format: Manus (mottatt nov-11)
Forlag: Pantagruel

Tittel: Jenta med snø i håret
Forfatter: Ninni Schulman
Originaltittel: Pigen med sne i håret
Utgitt: 2012
Min utgåve: 2012
Oversetter: Kari Engen
Format: Manus
Forlag: Cappelen Damm

Eg har ikkje lest Jeannette Walls forrige bok, Krystallslottet, men eg har fått med meg såpass at den handler om hennar mor og oppveksten i Arizona. Det var ein spennande og interessant bok, men det var enkelte gonger eg syns det vart litt for fantastisk til at det faktisk kunne vera ekte. Walls har sagt sjølv at enkelte plasser har ho dikta litt, men eg har ikkje skilnad på fiksjon og virkelighet akkurat her og nå. Alt i alt grei bok, og vips så var du ferdig.

Amanda Hockings første bok i Trylle-trilogien, Byttet, kan eg med handa på hjartet sei at den hadde aldri komt innføre døra hjå meg ved hjelp av andre midler. Eg er ganske lei av overnaturlige bøker med vampyrer, varulver, alskens slikt, men etter eit par andre bloggomtaler så fant eg ut at boka faktisk må leses før eg kan gjer meg opp ei meining. Og boka er ikkje så verst! Den irriterte meg, eg hadde sympati med Wendy og syns enkelte gonger at ho var heilt dust. Uhyre spennande slutt, og dei to neste bøkene må kanskje leses viss eg får inspirasjon.

Only in Norwegian! Det var ei grei bok, og utvilsomt ei bra debutbok. Ninni Schulman er veldig flink med karakterer, men har, etter min smak, litt mange karakterer og historier på ei gong. Det er nokon forfattere som klarer å sjonglere mellom mange karakterer på ei gong; eg er usikker på om Schulman klarte dette med glans. Boka mi er eit leseeksemplar frå forlaget derfor har eg fokusert lite på tekstoppbygging, språk og diverse, men det vart litt langtrukkent mot slutten. Likev...moreDet var ei grei bok, og utvilsomt ei bra debutbok. Ninni Schulman er veldig flink med karakterer, men har, etter min smak, litt mange karakterer og historier på ei gong. Det er nokon forfattere som klarer å sjonglere mellom mange karakterer på ei gong; eg er usikker på om Schulman klarte dette med glans. Boka mi er eit leseeksemplar frå forlaget derfor har eg fokusert lite på tekstoppbygging, språk og diverse, men det vart litt langtrukkent mot slutten. Likevel skal Ninni Schulman ha ros for måten ho skjulte morderen på. Eg hadde ikkje peiling kven det kunne vera før eg såg namnet på trykk. Mistankene mine var mange, og eg innser at hadde eg fulgt betre med på namn og den slags så hadde eg kanskje gjetta det, kanskje ikkje. Ho skriver drivande og klarer å halde på lesaren, men minuspoeng for langtrukkenhet. XOXO

Samleomtale #1

Disse 4 bøkene har blitt lest i mars/april, og som eit litteraturmål skreiv eg at ikkje alle bøkene får eit eige innlegg. Sidan eg ikkje har så altfor mykje å sei om disse bøkene så får dei eit felles innlegg.

Forfatter: Danielle Steel
Originaltittel: One Day at a Time
Utgitt: 2009
Min utgåve: 2009
Format: Innbundet
Forlag: Schibsted
Frå: Mi bokhylle (13. bok i 'Off the Shelf')




Forfatter: Karen Kingsbury
Utgitt: 2012
Format: Kindle
Forlag: Zondervan
Diverse: Siste bok i Bailey Flanigan-serien.








Forfatter: Sarah Blake
Originaltittel: The Postmistress
Utgitt: 2011 (på norsk i 2012)
Format: Manus mottatt desember-11
Forlag: Pantagruel







Forfatter: Nora Roberts
Utgitt: 2011
Format: Kindle
Forlag: Penguin
Diverse: Første bok i ein ny serie Inn at Boonsboro. Andre bok blir utgitt i mai.

Danielle Steel-boka følger same oppskrift som tidlegare: Gutt møter jente, dei forelsker seg, dei finner ut at dei er ikkje kompatible, slår opp, men finner tilbake til kvarandre til slutt. Ganske basic, men likevel har Danielle Steel millionvis med lesere over heile verda. Så kvifor les eg dei? Enkelt svar: Nokon dager trenger ein bøker der ein ikkje trenger å tenke, og lukkeleg slutt er nødvendig til tider. Ok tidtrøyte!

Karen Kingsbury har skrevet bøker i årevis. Eg oppdaga henne for to år sidan, og har lest samtlige bøker om Baxter-familien, og nå om Bailey Flanigan. Loving er siste bok i serien om Bailey (som forøvrig er løselig basert på Kingsburys eiga dotter) og eg har venta på denne boka sidan desember. Det som er genialt med Kindle er at du kan forhåndskjøpe upubliserte bøker, også får du ein mail den dagen boka blir levert til Kindle'n. Veldig greit. Eg hadde eit lite håp om ein anna brudgom for Bailey, så litt skuffa. Nå skal eg ha ein lang Kingsbury-pause (med mindre dama skriver videre om Baxter eller Flanigan) for eg er ganske lei av Kingsburys univers.

Sarah Blake har ein roman på samvittigheten frå før, men eg hadde aldri høyrt om ho før Hvis du får dette brevet dumpa ner i postkassen frå Pantagruel i desember. Då andre bokbloggere begynte å lese denne, fant eg ut at for å gjer meg opp ei meining så må eg faktisk lese boka. Som sagt, så gjort! Sanninga er at den kunne godt stått og godgjort seg litt lenger i bokhylla. Eg er ikkje overbegeistra. Historien var grei, men den skifta fokus så ofte at eg kom aldri innpå karakterene. Eg har ikkje behov for å kjøpe denne i ferdig form.

Nora Roberts er ei av mine yndlingsforfattere, og denne boka kunne absolutt fått ein eigen omtale. Sanninga er at eg planla det, men neste bok kjem ikkje ut før i mai og siste bok sannsynligvis på hausten ein gong. Når eg har lest alle 3 bøkene, så skal eg laga ein skikkelig omtale. Då eg leste boka som eg fant tilfeldig på Amazon, var eg litt sur på meg sjølv for eg hadde absolutt ikkje tid til 3 Nora Roberts-bøker der og då. Så oppdaga eg at neste bok ikkje har komt ut, og vart litt usikker på om eg var glad eller lei meg. Kom til slutt fram til at eg kan vera glad, og har nok ein gong forhåndsbestillt ei bok til Kindle'n. Nora Roberts følger som regel ei oppskrift ho og (som Danielle Steel), men eg syns Roberts er flinkare til å variere mellom handling, sted, rik/fattig, og diverse andre ting. Spennande og litt creepy bok (ei av hovudpersonane blir forfulgt), og siste del av boka vart lest midt på natta for eg kunne ikkje legge den frå meg. Bra bok, og gleder meg til fortsettelsen.

XOXO

Bok: "Snøbarnet"

Forfatter: Eowyn Ivey
Originaltittel: The Snow Child
Utgitt: 2011
Denne utgåve: 2011
Oversetter: Heidi Grinde
Format: Hardback
Forlag: Pantagruel
Frå: Biblioteket

Baksidetekst: Alaska 1920. Jack og Mabel har én stor sorg i livet - de har aldri klart å få barn. Savnet har skapt et tomrom i ekteskapet og hverdagen sammen bærer preg av en distanse. I et forsøk på å begynne et helt nytt liv, flytter de fra Amerikas østkyst til Alaska. Den lange, mørke vinteren tar tar på. Men et nytt, gåtefullt bekjentskap blir etter hvert et lyspunkt i deres tilværelse: en liten jente dukker til stadighet opp i skogkanten nær gården. Med uendelig tålmodighet vinner de to hennes vennskap. Hvem er hun? Er jenta virkelig eller en eventyrskikkelse? Eller - slik naboene mener - bare en hallusinasjon, skapt av de to ensomme menneskenes mørketidsdepresjon? For når våren kommer, blir hun borte... Eowyn Ivey har skrevet en vakker og magisk roman om to mennesker som sliter for å bygge noe nytt og finne fram til hverandre igjen - i det vakre og storslåtte landskapet langt mot nord under midnattssola, der underlige ting kan skje...

Denne romanen har gått som ein farsott i bokbloggmiljøet, eg syns ihvertfall at alle utanom meg har lest den. Nå har eg gjort noko med det, og det er eg ikkje lei meg for. Snøbarnet er ei nydelig bok om eit ektepar som blir nybyggere i Alaska grunna barnløshet; dei sliter og strever med å få kvardagen og maten til å gå rundt, og ein dag bygger dei eit snøbarn av den første snøen. Etterpå får dei besøk av ei jente som heiter Faina, men Jack og Mabel er usikre på om ho er virkelig eller ikkje. Kan snøen bedra, eller skjer undre i villmarka? Personlig syns eg slutten var sår og vanskelig, og eg kunne lett ha ønskt meg ein anna slutt. I eit brev skrevet av søsteren til Mabel beskriver ho det samme dilemmaet:

For en tragisk historie! Jeg fatter ikke hvorfor slike eventyr for barn alltid må ende med forferdelse. Jeg tror at hvis jeg noen gang skal fortelle barnebarna mine det eventyret, skal jeg forandre slutten og la dem leve lykkelige alle sine dager. Vi har lov til det, vel, Mabel? Å dikte vår egen slutt og snu sorg til glede?

Romanen bærer preg av Eowyn Iveys kjærlighet til Alaska, og innimellom kan eg levande forestilla meg fjellene, markene og den lille hytta til Jack og Mabel.

På baksiden er Julie sitert:

Tenk om jeg hadde gått glipp av denne. Da hadde jeg vært en fantastisk opplevelse fattigere.

Ei nydelig debutbok!

XOXO