To już druga z serii książek o historii Polski z czasów międzywojennych i okresu II woj. światowej, którą dosłownie pochłonąłem. Po „Gorzkiej Chwale”, a więc po okresie dwudziestolecia, wybucha wojna, której skutki determinują kształt Świata i Europy na dziesiątki lat.
„Sprawa honoru”, napisana przez parę amerykańskich autorów, znaną między innymi z biografii korespondentów zatrudnionych przez Murrow’a (tak, tak – Good Night, and Good Luck) opowiada szeroko o losach Polski w czasie II wojny światowej, pokazując na pierwszym planie dzieje polskich pilotów myśliwskich.
Z jednej strony więc poznajemy wojenne losy kilku bohaterów (m.in. Zumbach, Łokuciewski, Urbanowicz) – nieco o początkach wojskowej awiacji w Polsce, widzianych oczami małych chłopców, przyszłych asów lotnictwa, szkołę w Dęblinie, wrzesień i ucieczkę na Zachód, walki we Francji w 1940 roku (oraz rosnącą frustrację Polaków), następnie czasy Bitwy o Anglię i czasy Polaków bohaterów, powszechnie hołubionych i towarzysko rozchwytywanych. Dowiadujemy się również, dlaczego popularność się kończy i co (i dlaczego) dzieje się z myśliwcami po wojnie.
Z drugiej strony dostajemy solidny traktat o historii Polski z okresu wojny – łamanych paktach przez sąsiadów-agresorów, wywiązywaniu się z sojuszów i ich zrywaniu. Książka dotyka wielu tematów – września, Katynia, holocaustu, powstania, państwa podziemnego, walki na wszystkich frontach, zniszczeń i ofiar. Dowiadujemy się, kto, gdzie, kiedy i dlaczego decydował o losie tak dużego kraju – o wynikającej z tego niesprawiedliwości i niewyobrażalnej krzywdzie.
w nagrodę za recenzję...
Czyta się świetnie – momentami niczym powieść przygodową. Losy pilotów na tle historii i sprawy polskiej w tamtych czasach. Autorzy pozbawieni są (o czym pisze niemal każda recenzja) bagażu Polskości przez co w obiektywny sposób pokazuję losy środkowo europejskiego narodu, mordowanego i grabionego przez sąsiadów i zdradzanego przez sojuszników, wyrzuconego na lata poza nawias Europy, będącego dzisiaj w efekcie lata za Europą. Przez to również czyta się tę książkę trudno. Jestem młody i oczywiście nie pamiętam wojny, czasy komunizmu to dla mnie kolejka za kawą, niemniej ‘Sprawa honoru’ dotyka mnie do żywego i uzupełnia moją historyczną świadomość losów Polaków i ich kraju. Krew mnie zalewa, jak widzę, że pięćdziesiąt lat po wojnie ludzie w moim wieku jeżdżą na Wyspy za lepszym życiem, wykonując tam mało znaczące prace…
Z całego dotychczas wydanego cyklu do przeczytania została mi jeszcze jedna cześć - „Dług honorowy” – od której, po prawdzie, powinienem zacząć. Mówi bowiem o losach amerykańskich pilotów, którzy organizują pierwszą eskadrę lotniczą w Polsce w okresie wojny polsko-bolszewickiej oraz o ich zmaganiach i poniesionej ofierze. Bohaterów tych wydarzeń można znaleźć zresztą i w „Sprawie Honoru”. Wkrótce recenzja.
Stanley Cloud, Lynne Olson
Sprawa honoru. Dywizjon 303 Kościuszkowski
„Sprawa honoru”, napisana przez parę amerykańskich autorów, znaną między innymi z biografii korespondentów zatrudnionych przez Murrow’a (tak, tak – Good Night, and Good Luck) opowiada szeroko o losach Polski w czasie II wojny światowej, pokazując na pierwszym planie dzieje polskich pilotów myśliwskich.
Z jednej strony więc poznajemy wojenne losy kilku bohaterów (m.in. Zumbach, Łokuciewski, Urbanowicz) – nieco o początkach wojskowej awiacji w Polsce, widzianych oczami małych chłopców, przyszłych asów lotnictwa, szkołę w Dęblinie, wrzesień i ucieczkę na Zachód, walki we Francji w 1940 roku (oraz rosnącą frustrację Polaków), następnie czasy Bitwy o Anglię i czasy Polaków bohaterów, powszechnie hołubionych i towarzysko rozchwytywanych. Dowiadujemy się również, dlaczego popularność się kończy i co (i dlaczego) dzieje się z myśliwcami po wojnie.
Z drugiej strony dostajemy solidny traktat o historii Polski z okresu wojny – łamanych paktach przez sąsiadów-agresorów, wywiązywaniu się z sojuszów i ich zrywaniu. Książka dotyka wielu tematów – września, Katynia, holocaustu, powstania, państwa podziemnego, walki na wszystkich frontach, zniszczeń i ofiar. Dowiadujemy się, kto, gdzie, kiedy i dlaczego decydował o losie tak dużego kraju – o wynikającej z tego niesprawiedliwości i niewyobrażalnej krzywdzie.
w nagrodę za recenzję...
Czyta się świetnie – momentami niczym powieść przygodową. Losy pilotów na tle historii i sprawy polskiej w tamtych czasach. Autorzy pozbawieni są (o czym pisze niemal każda recenzja) bagażu Polskości przez co w obiektywny sposób pokazuję losy środkowo europejskiego narodu, mordowanego i grabionego przez sąsiadów i zdradzanego przez sojuszników, wyrzuconego na lata poza nawias Europy, będącego dzisiaj w efekcie lata za Europą. Przez to również czyta się tę książkę trudno. Jestem młody i oczywiście nie pamiętam wojny, czasy komunizmu to dla mnie kolejka za kawą, niemniej ‘Sprawa honoru’ dotyka mnie do żywego i uzupełnia moją historyczną świadomość losów Polaków i ich kraju. Krew mnie zalewa, jak widzę, że pięćdziesiąt lat po wojnie ludzie w moim wieku jeżdżą na Wyspy za lepszym życiem, wykonując tam mało znaczące prace…
Z całego dotychczas wydanego cyklu do przeczytania została mi jeszcze jedna cześć - „Dług honorowy” – od której, po prawdzie, powinienem zacząć. Mówi bowiem o losach amerykańskich pilotów, którzy organizują pierwszą eskadrę lotniczą w Polsce w okresie wojny polsko-bolszewickiej oraz o ich zmaganiach i poniesionej ofierze. Bohaterów tych wydarzeń można znaleźć zresztą i w „Sprawie Honoru”. Wkrótce recenzja.
Stanley Cloud, Lynne Olson
Sprawa honoru. Dywizjon 303 Kościuszkowski
Adrian Stolarczyk