HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Een verrassing was het niet, de sneeuw van gistermorgen was tenslotte voorspeld. Maar zoals altijd met sneeuw, zelfs met een dun laagje, zag het  er weer verrassend mooi uit. Jammer dat het al regende toen ik om half negen even het balkon opstapte om deze foto te maken. En regenen deed het, de hele dag. We waren van plan geweest om een stukje te gaan lopen maar dat plan konden we laten varen, het werd niet droog, geen moment. We lazen alletwee een mooi boek uit, dronken thee en troostten onszelf met heerlijke Leonidas bonbons meegebracht door dochter die met haar broer en zijn twee zonen in Antwerpen was geweest en onze auto had geleend. Van zulke bedankjes houden wij wel.

De leuke B&B die we in Antwerpen hadden is van een goede vriend van onze oudste zoon en een echte aanrader. Heel rustig gelegen aan een mooi pleintje, op vijf minuten loopafstand van het centrum en de Schelde. Vlakbij is er een parkeergarage.  Kamer was super schoon, lekker uitgebreid ontbijtje en de vintage inrichting sprak ons wel aan. We zijn nog lang niet uitgekeken in Antwerpen dus aankomend najaar boeken wij vast en zeker weer hier .

De foto's van deze twee muurschilderingen zijn in Gent genomen toen we daar begin oktober waren en waar opeens bleek dat ik een niersteen had. Nou, dit gezicht drukt aardig uit met welke pijn dat begon. Zulke zware pijn heb ik nu gelukkig niet meer, de niersteen nog wel. Tenminste, dat neem ik aan maar het zou ook zo maar kunnen dat het verfoeide ding mijn lichaam inmiddels al verlaten heeft.  Afgelopen week is er weer een CT scan gemaakt, de zoveelste, ik ben de tel kwijtgeraakt. En dan spreek ik volgende week  mijn uroloog weer om te horen wat zij wel of niet gezien heeft. Ondertussen probeer ik, nu al bijna vier maanden lang, er het beste er van te maken. Dat gaat met de stent in mijn lijf gelukkig wat beter dan met de uitwendige drain. Ik moet wel heel vaak plassen dus lang leve de plasgoot, die zorgt voor mijn vrijheid.

Deze murals zag ik in Antwerpen in een steegje wat volgekladderd was met minder fraaie zaken maar waar deze twee tussenuit sprongen als zijnde leuk en mooi getekend.  Dat steegje was zo nauw dat ik de foto's echt niet met mijn fototoestel kon maken maar dan brengt mijn telefoon uitkomst. Ik stond plat tegen de tegenoverliggende muur, telefoon tegen mijn borst geklemd zodat deze vogel met het lichaam van een giraffe er op kwam. Het ging maar net aan. Deze schildering over de hele muur verdeeld vond ik heel leuk. Jammer dat ik niet meer ruimte had om hem wat beter op de foto te krijgen.

Bessie en Resa Cohen uit Rusland. Zij waren passagiers op de Zeeland, 1921 Migratie is van alle tijden: miljoenen mensen over de hele wereld lieten (en laten) wat vertrouwd is achter, om elders op zoek te gaan naar een nieuwe toekomst. Tussen 1850 en 1940 trekken zo'n 60 miljoen landverhuizers weg uit Europa, op zoek naar een beter leven. Wie via Antwepen reist komt meestal uit Duitsland en Oost-Europa. De Verenigde Staten zijn de belangrijkste eindbestemming. Dezelfde Bessie Cohen als op de bovenste foto (Rusland 1910), toen zij als elfjarig meisje aankwam in New York op 17 april 1921. Later reisde zij door naar Californië.   Israel Beilin (1888-1989) groeide op in Siberië. De familie Beilin is van Joodse origine en armoe, discriminatie en antisemitisme zorgt ervoor dat ze hun hun heil willen zoeken in Amerika. Vijf jaar is Israel als hij met de rest van zijn familie emigreert naar de Verenigde Staten. Na een armoedige jeugd in de immigrantenwijken van New York werkt Israel zich o...

Eigenlijk waren we nadat we de oude kranen aan de Schelde in Antwerpen bekeken hadden op weg naar het MAS oftewel Museum aan de Stroom maar een ander museum trok onze aandacht dus het MAS moet maar wachten tot de volgende keer dat we Antwerpen bezoeken en dat bezoek gaat er zeker komen. Wij liepen tegen deze historische loodsen op waar sinds 2013 h et Red Star Line Museum is gevestigd.  De Red Star Line was een Belgische rederij die een geregelde dienst onderhield tussen Antwerpen en New York en soms tussen Antwerpen en Philadelphia. Het is de Belgische versie van de Holland-Amerika Lijn die in Nederland de dienst onderhield tussen Rotterdam en New York. De maatschappij werd gesticht in 1872 en in 1873 voer het eerste schip de oceaan over. In 1935 ging de maatschappij failliet ten gevolge van de beurscrash van 1929. In het Red Star Line Museum volg je het pad van de landverhuizers. Vanaf hun vertrek uit het land van herkomst, via de lange reis en hun tijdelijke verblijf in Antwerpe...

Terwijl we in Antwerpen langs de Schelde op weg waren naar de plek waar die mooie oude kranen stonden waar ik gisteren over blogde zagen we dit gebouw  voor ons opdoemen. Het leek wel een kasteel maar dat zou het wel niet zijn, dat paste totaal niet bij de omgeving.  Nergens vonden we een verwijzing die ons kon vertellen wat dit grote oude gebouw ooit gehuisvest had. Het was wel duidelijk dat het helemaal leeg stond. We hebben het op laatst maar aan iemand gevraagd en die vertelde ons dat dit het Loodswezen was.  Gebouwd in 1895 was het altijd een historisch baken in de skyline van Antwerpen. Het staat sinds een aantal jaren leeg en gaat nu een nieuwe bestemming krijgen. Het Loodswezen wordt nu een Vlaams Culinair Centrum. In het beschermde gebouw langs de Schelde komen behalve een restaurant onder meer een kooklab voor chefs, een microbrouwerij en winkels. Nou, van zo'n gebouw valt wel wat te maken. Ooit ga ik er nog eens kijken hoe ze dat gedaan hebben.  Wat ik nie...

We zagen ze al staan langs de Schelde in Antwerpen toen we daar een paar weken geleden aan kwamen rijden, een serie mooie oude kranen. Die wil ik wel op de foto zetten dacht ik toen meteen en dat zijn we onze tweede dag in Antwerpen ook gaan doen. Vanuit onze B&B konden we er zo naar toe wandelen, erg makkelijk. Op de Scheldekaaien kun je 12 van de 18 reusachtige museumkranen van het MAS (Museum aan de Stroom) bewonderen, het is  de grootste museumcollectie havenkranen ter wereld.  Tussen de kranen is de jongste knaap uit 1963 en dateert het oudste exemplaar van 1907. Eind 2002 werden de kranen als monument beschermd. Prachtig dat dit mooie monumentale erfgoed bewaard blijft. Om de kranen goed in beeld te krijgen ben ik via een trap naar een ijzeren platform geklommen waar ik een prachtig gezicht op de kranen had. Het is goed te zien dat de kranen nu bijgehouden worden, alles zit goed in de verf. Als je van fotograferen houdt is dit een prachtige locatie om rond te lopen. ...

Ik had thuis al geoefend voor dat blauwe uurtje  en de instellingen die ik met mijn fototoestel had gebruikt netjes opgeschreven. Ook had ik op internet opgezocht wanneer het verschijnsel zich voordeed op de datum dat wij in Antwerpen waren, dat kan je op de minuut af vinden, in dit geval van 16.58 tot 17.17 uur. Met deze gegevens vertrokken wij gewapend met fototoestel en statief vroeg genoeg naar de Grote Markt om daar een poging te doen om een goede foto te krijgen van de mooie kerstverlichting. De foto's die ik nam voor de eigenlijke tijd vertoonden duidelijk een bleekblauwe lucht maar toen de juiste tijd eenmaal daar was kreeg het verlichte stadhuis de achtergrond die het verdiende. Er is duidelijk veel werk gemaakt van de feestverlichting in de stad, onze zoon had ons al verteld hoe mooi we dat zouden gaan vinden. Hij had beslist niet teveel gezegd. Kijk die verlichte gevels eens met dat mooie blauw erachter, ze staan te shinen. De toegangsstraten naar de Grote Markt waren vo...

Echt veel muurschilderingen kwamen we niet tegen in Antwerpen, ik heb er maar een paar kunnen fotograferen. Ongetwijfeld zullen er wel meer zijn geweest maar die hebben wij niet gezien. Dit vond ik wel de mooiste en die kwamen we tegen op een pleintje midden in het stadscentrum. Misschien was het een Japans restaurant, naast de afbeelding zat een deur van donker glas. Maar dat is eigenlijk niet belangrijk, het gaat om de afbeelding en die was een foto meer dan waard. De kleuren, dat fijne Aziatische gezicht wat zoveel vriendelijkheid uitstraalt. Ja, dit was de mooiste die we zagen in Antwerpen. 8 december 2021

Oudste zoon die heel veel in Antwerpen komt, meestal in het gezelscahp van zijn twee zonen, zei dat we beslist eens in de hal van het Cetraal Station Antwerpen moesten gaan kijken en dat deden wij natuurlijk. De buitenkant alleen al beloofde heel wat. In de hal zelf val je stil en kan je alleen maar om je heen kijken, wat een schoonheid. Station Antwerpen-Centraal is een van de mooiste gebouwen van Antwerpen en deze Spoorwegkathedraal (in de volksmond ook 'middenstatie' genoemd) aan het Koningin Astridplein is het derde station dat op deze plek is gebouwd en werd op 11 augustus 1905 in gebruik genomen.  Ook op het perron is het een en al schoonheid, zo ook het kunstwerk op de voorgrond. Tot 2007 was het een kopstation: treinen die aankwamen moesten na aankomst in tegengestelde richting weer vertrekken. Maar na een zeer grootscheepse verbouwing hoeven treinen niet meer te keren en kan bijvoorbeeld de hogesnelheidslijn door Antwerpen rijden. Boven de wachtzaal is een enorme koe...