HEEN EN TERUG NAAR DE ARDÈCHE

Nergens iets groens in huis, al die weken die ik hier ben al niet. Niets binnnen en ook niet op het balkon, zo verschrikkelijk kaal. Niets voor mij, ik hou van groen. Gelukkig kijk ik wel uit op een paar prachtige grote bomen. Maar gisteren was ik eindelijk in staat om met dochter Floor naar een leuk tuincentrum hier in de buurt te rijden waar ik van alles gekocht heb. Ik had alle lege sierpotten meegenomen dus dat was makkelijk vullen. Alleen deze blauwvaren moest even in de aarde gezet worden en dat werd daar keurig voor me gedaan. In deze sierpot op houten pootjes staat altijd juist deze varen en die doet het geweldig goed bij mij. De rechtse plant kon ik echt niet laten staan, een 'kindje op moeders schoot', zo'n leuke plant. Links dan weer iets straks, ik hou van tegenstellingen in planten. Ook in mijn hoekje met dierbare spulletjes nog wat groens. Het sierpotje vond ik jaren geleden in de kringloop, echt zeventiger jaren. Dit is voorlopig binnenshuis en ik ben er heel...

De laatste dagen dagen regen gehad maar vandaag hadden we de hele dag zon. Lekker om weer wat buiten te gaan doen. De inhoud van die twee grote hangpotten die ik had gekocht heb ik in deze langwerpige aardewerk bakken gezet. Een paar jaar geleden heb ik dat ook gedaan met die gevulde ronde plastic potten en dat is me heel goed bevallen. Ze kosten wel wat maar hier heb je de hele zomer plezier van. Regelmatig water geven, af en toe met wat mest en ze bloeien dat het een lieve lust is Zeven verschillende planten in iedere bak. De bakken staan op een muurtje van de cour en dat muurtje is nu nog wat groen uitgeslagen maar binnen enkele dagen gaat Mart hier met de hoge drukspuit aan het werk, wat zal dat opknappen.

Het goot gisterochtend, niet leuk maar zulke dagen gebruiken we graag om boodschappen te doen. Eerst  gingen we naar die fijne kweker in Aubenas om wat planten te halen. Ik kocht twee grote hangpotten met planten die opeenvolgend bloeien en waar je de hele zomer plezier van hebt. Ze gaan niet hangen bij mij maar ik laat jullie nog een keer zien wat ik er dan wel mee ga doen. Drie vlijtige liesjes gingen ook mee voor in dat mooie plantenrek op de cour. Nog wat sla en bietenplanten en dat was het. Hij had al tomatenplanten staan 'maar als u geen kas hebt moet u ze niet kopen' was zijn raad. Dat was ik helemaal met hem eens, de hagel valt nu uit de lucht terwijl ik dit schrijf.

De grote rij potten die de winter doorstaan hebben achter de tuinmuur zijn voor een deel door Mart naar beneden gehaald en door mij al schoongemaakt. Wat verse aarde hier en daar erbij en wat koemestdrab en ze mogen aan de groei. De drie agapanthussen en een heel oud roosje wat toch weer ieder jaar bloeit  krijgen een plekje op dit terras. Verder nog twee salvia's, een grote en kleine pot. Maar die hou ik achter de hand om eventuele gaten in de border op te vullen. Vandaag wordt de tweede lading naar beneden gehaald waar ik mee aan de slag ga. Het is nu warmer geworden en als ik dan zo aan de tuintafel met die planten bezig ben met het zonnetje op mijn rug voel ik me een gelukkig mens.

En die geraniums kwamen er ook. Gistermiddag naar een wat groter tuincentrum gereden en daar kwamen ze net binnen, karren vol. Ik had liever de kleinbloeiende gehad maar deze zagen er zo goed uit dat ik ze met plezier voor lief nam. We beseffen het niet altijd maar we zijn zo verwend  met de kwaliteit van planten en struiken in ons land.  Het is nog vroeg in het jaar en daarom zijn tuincentra voorzichtig met het aanbieden van bepaalde planten. Een nachtje vorst kan zorgen voor boze klanten terwijl die klanten eigenlijk zelf ook wel weten dat ze om deze tijd van het jaar veel tuingoed nog niet buiten moeten zetten. Deze planten staan nu op ons balkon maar geeft het alsnog vorst op dan gaan ze naar binnen. Terwijl we naar de uitgang liepen heb ik niet teveel om me heen gekeken. Er stond zoveel moois, zo verleidelijk. Maar dit hier kon ik niet weerstaan. Voor deze bak met viooltjes in van die tere kleuren is vast nog wel plek in de auto, desnoods neem ik hem op schoot. 

De eerste zonnebloemen die we konden snijden staan in de vaas te pronken maar wel een beetje vreemd die twee kleuren geel van één plant. Maar dat is nog niet alles. Als ik naar het zakje kijk waaruit het zaad kwam heb ik toch een heel andere kleur voor ogen. Ik had me verheugd op zonnebloemen met een bruin hart. En die bestaan hoor, toen ik even zocht kwam ik het zaad tegen op internet, 'Avondzon' heet deze zonnebloem. Hij is prachtig. Dus zit er nu verkeerd zaad in mijn zakje? Ach, het is ook niet zo belangrijk, ik heb in ieder geval zonnebloemen in de vaas en er komen er nog meer. En dan nog even de hoogte. Op het zakje staat toch echt 1.60m. We schatten dat deze planten ruim vier meter hoog zijn. Mart heeft een ladder gebruikt om ze te knippen. Aavankelijk groeiden ze met dat slechte weer niet zo goed dus op een andere plek tegen de muur heb ik er later nog een paar gepoot. Mart zal zijn ladder nog heel wat tevoorschijn moeten halen.  

Dit is een van mijn meest geliefde planten in mijn border, hier misschien nog niet herkenbaar. In het eerste stadium van de bloei. Maar op deze foto zullen de meesten van jullie waarschijnlijk wel weten welke plant dit is. Hier is de plant goed herkenbaar als de Echinacea Purpurea, ofwel de Rode Zonnehoed. Het is een prachtige plant, maar nog veel meer dan dat; het is een plant met superkrachten. Echinacea heeft namelijk eigenschappen die bijdragen aan onze weerstand. Rode zonnehoed is goedgekeurd als kruidengeneesmiddel voor het verminderen van verkoudheidsklachten, het verbeteren van de weerstand en behandeling van huiduitslag. Net had ik de vorige foto genomen en liet mijn camera al zakken toen deze citroenvlinder neerstreek. Ik klikte nog snel maar helaas, de vlinder kwam er niet helemaal op. Toch laat ik de foto zien want ik las op internet nog een bijzonder weetje over deze vlinder.  Citroenvlinders overwinteren als vlinder en zijn bestand tegen extreem lage temperaturen. Ze ...

Wat stonden mijn geraniums op de trap mooi te bloeien. Ik kocht ze in het voorjaar bij die kweker in Aubenas maar in het begin wilden ze niet erg. Toen het de laatse weken wat warmer werd kwamen ze prachtig in bloei met mooie grote bloemen. Totdat we verleden week een avond opeens heel veel wind hadden, ik niet aan de geraniums dacht en de volgende dag de middelste plant een stuk lager zag liggen, de helft van zijn takken afgebroken.  Hij staat er nu wat zielig te zijn tussen zijn twee soortgenoten maar het komt wel goed denk ik. Als er in een plant geknipt wordt gaat die meestal snel weer groeien. Ik reken er maar op.

Op die dikke tuinmuur van ons groeit en bloeit van alles en ik hoef er niets voor te doen, het komt allemaal aanwaaien. Ik laat het maar groeien op één klein onkruidje na wat ik er uittrek. Ik sta er vaak van dichtbij naar te kijken, het is zo mooi allemaal wat er groeit. Dit is een gewone sedum, de Sedum sexangulare. Op de Nederlandse Rode lijst van planten als een soort die vrij zeldzaam is maar van nature voorkomt in Midden- en Zuid-Europa. De naam van dit plantje is zo leuk, spinnenwebhuislook (Sempervivum arachnoideum). De plant dankt zijn naam aan de spinnenwebachtige beharing. Klik maar even op de foto, dan zie je het duidelijker. Ook vrij zeldzaam in Nederland, de steenbreekvaren. Tot in 2017 zelfs wettelijk beschermd. Hier groeit het volop. Logisch want ze houden van oude muren en die zijn hier volop. De sempervivum, huislook, makkelijker kan niet. Vormt kleine plantjes om zich heen. Ook deze plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam. De schubvaren...

Zeven bloemen komen er in de agapanthus die in een pot op het terras staat. Vanaf de plek op de tuinbank waar ik tot nu toe veel te weinig zit heb ik er volledig zicht op en ik heb de stengels zien groeien en daarna de bloemen. Deze bloem is het verst, bijna volledig uit. Prachtig in dit stadium! Aan de andere kant van het terras staat nog een pot met dezelfde plant maar daar komen geen bloemen in terwijl ik die toch ook al een paar jaar heb. En in de border staat de derde agapanthus, piepklein want ik was hem na de hagelbui verleden jaar bijna kwijt. Tot mijn verbazing komen daar nu twee bloemen in, klein maar wel blauw wat ik zo graag wilde. Wat ga ik nu van de winter doen met die twee op het terras? Tot nu toe gingen ze in het najaar uit de pot en dan in de volle grond in de moestuin. Maar mijn zus in Drenthe laat ze altijd overwinteren in de pot. ze zet ze dan wat beschut weg. Zou ik dat ook aandurven, het is wel weer minder werk. Ik heb even gegoogled op dit onderwerp maar de meni...

Het weer is dit voorjaar erg onbetrouwbaar en op de weerberichten kan je ook niet blind varen. Zaterdagavond nog werd er veel regen voor de volgende dag voorspeld en wij hadden ons er al bij neergelegd, dat wordt binnen blijven. Echter, geen regen zondagmorgen, dat was naar de middag verschoven en dat gaf ons voldoende tijd om op de fiets koffie te gaan drinken in Saint Sauveur de Montagut. Later bleek er die hele dag geen druppel te vallen. We fietsten vanaf onze garage naar beneden en bij de brug bij het huis van Annie en Rudolp bleef ik even wachten, Mart moest terug, hij was iets vergeten. Ik pakte mijn camera uit het fietsvoortasje en maakte wat foto's. Eerst van dit tere bloempje op de stenen brugrand, klein maar met een grote naam: Glanzige ooievaarsbek. Deze bloem zal wel herkend worden, de gewone vlier. Die bloeit op het ogenblik met zijn grote bloemschermen en staat hier overvloedig, het is net onkruid. Beneden mij de Auzène, het riviertje wat door onze vallei stroomt. Ov...

Van mijn zus kreeg ik een jaartje geleden deze plant in een klein glazen potje, het was een stekje van een stekje. Af en toe een beetje water en de plant groeide voorspoedig, hij begon ook allemaal stekjes rondom te maken. Daar moest ik wat mee gaan doen dacht ik toen we nog in Nederland waren en daar had ik kleine potjes voor nodig. Die heb ik bij de kringloop in Reeuwijk nog op de kop kunnen tikken. Ik heb de p lant uit het potje gewrongen en de kleine stekje kwamen meteen los en die heb ik allemaal in die kleine potjes gepoot. De foto is genomen net na het uitpoten. Ziet er goed uit toch. De grootste plant ging in die oude schaal waar ik Mart een gaatje in heb laten boren Er stond nog een groot stenen blad en daar paste de potjes precies op. En nu lekker gaan groeien jongens. Maar...ondertussen hebben die leuke potjes twee verschrikkelijke hoosbuien achter de rug en hebben ze vol water gestaan. Vanmorgen zijn de potjes voor de tweede keer afgegoten en nu onder een afdak gezet maar o...

Ik had de vlijtige liesjes die ik een paar weken geleden kocht met hun plastic potten in de stenen potten gezet waar ze altijd in staan maar het werd nu echt tijd dat ze met wat extra potgrond overgezt werden in de stenen potten. Het duurde zo lang omdat ik een probleem had met die potten, ze waren wit uitgeslagen door de kalk, echt heel erg en dat al jaren en ik wilde er nu wat aan doen. Ik had natuurlijk nieuwe potten kunnen kopen, zo duur zijn ze nu ook weer niet maar ik wilde eerst weleens proberen of  ik ze schoon kon krijgen. Azijn had ik bedacht en ik las het ook op internet. Schoonmaakazijn had ik genoeg in de bijkeuken staan dus de potten en hun onderzetter hebben een paar dagen in azijnwater gestaan. Ik heb geen foto van hoe ze er van tevoren uitzagen maar zo zagen ze erna  uit, alleen de onderste randjes nog wat wit uitgeslagen. Dat heb ik met een hard borsteltje nog even behandeld en toen was ik aardig tevreden.  De planten met wat aarde in de potten en nu sta...

Meestal lopen we 's morgens na het ontbijt een rondje om het dorp maar als ik alleen loop neem ik vaak een iets kortere route om wat meer te zien en vooral te fotograferen. Ik neem dan vanaf het weggetje wat bovenlangs ons dorp loopt naar Seignebelle een pad naar beneden, dwars door het dorp en langs de huizen. Overal zijn muurtjes of gewoon maar randjes met stenen waar mossen en vetplantjes op groeien. De mossen zijn er in allerlei tinten met daarop veel soorten vetplantjes. Om deze tijd van het jaar bloeiten deze leuke bloempjes, vaak in grote plakkaten. Ik geloof dat het zeepkruid is. Hier in twee tinten langs een pad wat naar beneden loopt. Bij verschillende buren bloeien de seringen nog. Die van mij is bijna uitgebloeid. Door het hele dorp staan seringen in allerlei kleuren, een prachtig gezicht. Bij onze buurman Bernard is hier de witte mooi gecombineerd met rode valeriaan maar dat is stom toeval. De valeriaanplanten zijn nakomelingen van de drie plantjes die ik ooit heb meeg...