Πηγή: Άλντο Νόβε
Όποιος κατέχει την Εξουσία, έχει τη δύναμη να παραποιήσει τον κόσμο προς όφελός του, αποβλακώνοντας τους ανθρώπους και υποβιβάζοντάς τους σε μια μάζα τρομοκρατημένων, υποανθρώπινων σκλάβων. Το μόνο πρόβλημα με την Εξουσία είναι ότι πρέπει συνεχώς να υιοθετεί νέες στρατηγικές και ολοένα και πιο περίπλοκα συστήματα. Επειδή, παραποιώντας συνεχώς, ακόμη και με παροιμιώδη βραδύτητα και τρομακτική καθυστέρηση, οι άνθρωποι βιώνουν από πρώτο χέρι ότι αυτό που τους λένε ή τους δείχνουν είναι ψευδές. Έτσι, αν αυτό που συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, πέρα από κάθε «θεωρία συνωμοσίας», αυτό που επιτεύχθηκε ήταν ένας τρομοκρατημένος κόσμος. Με τήν «Πράξη Πατριωτών» που προέκυψε: μια μείωση των ελευθεριών, μια προοδευτική εξόντωση των κοινωνικών απαιτήσεων... Τότε αυτός ο φόβος, αντί να τελειώσει, εξασθενούσε. Και έτσι έπρεπε να ενισχυθεί δείχνοντας σε ολόκληρο τον κόσμο, για παράδειγμα, ότι το Τραπεζικό Σύστημα, ένα είδος αδίστακτης και βίαιης θρησκείας, ήταν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα (2008, Lehmann Brothers): ο καθένας μπορεί να βρεθεί από πλούσιος έως άστεγος από τη μια μέρα στην άλλη.
Και ούτω καθεξής, με συνεχώς νέους «συναγερμούς» και κρίσιμες μέρες για όσους δεν υπακούν, για όσους δεν δέχονται «να χάσουν τα πάντα και να είναι ευτυχισμένοι» (όπως στο σχέδιο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης).
Αυτή ακριβώς είναι η Τάξη.
Να φοβάστε και να υπακούτε. Μέχρι του σημείου να θέσετε ολόκληρο τον κόσμο σε κατ' οίκον περιορισμό το 2020 και να επιβάλετε την «υγεία» με μιλιταριστικές τεχνικές και πρωτοφανή υπαρξιακό και ηθικό εκβιασμό. Αλλά πάντα κάτι δεν πάει καλά με τον μηχανισμό. Οι «μαγικές δόσεις» (που έχουν χάσει τη δύναμη της υποβολής με την πάροδο του χρόνου και σήμερα δεν είναι πλέον αποτελεσματικές ως βίαιη υπόδειξη υποταγής και θανάτου) έχουν αντικατασταθεί πρώτα από την περιβαλλοντική τρομοκρατία (για την οποία ευθύνεται το άτομο, προφανώς, αυτός που πετάει το πλαστικό καπάκι στο έδαφος, όχι αυτός που ρίχνει τις βόμβες) και τέλος, σήμερα, από την κατανάλωση κάθε πόρου για να οπλιστούμε ενάντια σε μια πολεμική απειλή που δεν υπάρχει. Εν τω μεταξύ, το απερίγραπτο Κράτος αποφάσισε να εξοντώσει τους εξολοθρευτές, τα πάντα και τους πάντες, επειδή είναι οι Εκλεκτοί, και τη σιωπή. (Ίσως) είμαστε κοντά στο σημείο θραύσης. Πιστεύω ότι εμείς οι άνθρωποι, άτρωτοι από την τρέλα της Εξουσίας, είμαστε διαλυμένοι. Φυσικά, δεν τελειώνει εδώ. Το ετοιμοθάνατο φίδι (Η Δύναμη) δεν το αφήνει: αντίθετα, παραληρεί όλο και περισσότερο, επιδεικνύει τους μύες του (όπως έχω ήδη γράψει) που δεν έχει, και αποκαλύπτεται. Μάλιστα, επιταχύνει απίστευτα, και τα ηχεία του (για παράδειγμα, στην Ιταλία, αυτό που ονομάζεται «Repubblica») δεν έχουν καμία επιρροή σχεδόν σε κανέναν: ξεστομίζοντας ανοησίες, ξανά, κάθε μέρα, για χρόνια, βαριόμαστε. Και γι' αυτό η «Ύπατη Εκπρόσωπος για τις Εξωτερικές Υποθέσεις» Κάγια Κάλλας, η οποία μέρα με τη μέρα μας προετοιμάζει για τον επικείμενο (κατά τη γνώμη της) πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, για τον οποίο πρέπει να ξοδέψουμε πολύ περισσότερα από όσα έχουμε, επειδή η Ρωσία είναι τόσο κακή, κ.λπ... Αλλά εμείς (όλο και περισσότερο) βαριόμαστε. Κάθε μέρα, και όχι μόνο σήμερα, είναι 11 Σεπτεμβρίου. Και ίσως είναι πολύ αργά, αλλά ίσως και όχι, και αυτή η διαβόητη ημερομηνία (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) θα τελειώσει