Το μυαλό μας είναι η λειτουργία του οργάνου που ονομάζεται εγκέφαλος, το οποίο είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα. Ο εγκέφαλος αποτελείται από πολλά μη διασυνδεδεμένα κύτταρα, των οποίων τις λειτουργίες δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει πλήρως, και από ένα εξαιρετικά διασυνδεδεμένο σύστημα κυττάρων που ανταλλάσσουν χημικά και ηλεκτρικά ερεθίσματα. Ο τύπος και ο βαθμός της εγκεφαλικής διασύνδεσης καθιστούν έναν εγκέφαλο πιο επιδέξιο σε ορισμένες εργασίες από ό,τι σε άλλες. Γενικά, όσο λιγότερες διασυνδέσεις, τόσο πιο περιορισμένη είναι η νοητική δραστηριότητα, τόσο πιο περιορισμένη είναι η συμπεριφορά και οι ικανότητες του ατόμου.
Το MIT διεξήγαγε ένα πείραμα σχετικά με την εγκεφαλική λειτουργία τριών διαφορετικών ομάδων. Περιλάμβανε τη συγγραφή μιας σύντομης σύνθεσης σχετικά με το θέμα. Η μία ομάδα έπρεπε να χρησιμοποιήσει μόνο τις δικές της νοητικές ικανότητες, η δεύτερη μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Διαδίκτυο και την Google, η τρίτη βασιζόταν σε αυτόματα συστήματα γραφής. Παρακολουθήθηκαν κατά τη διάρκεια του πειράματος, όσοι ανήκαν στη δεύτερη ομάδα έδειξαν χαμηλότερη εγκεφαλική συνδεσιμότητα περίπου 40% σε σύγκριση με την πρώτη. Η τρίτη έδειξε 55%.
Ιστορικά, γνωρίζουμε ότι επειδή η βιολογία βασίζεται στην αρχή της χρήσης και επαναχρησιμοποίησης ορισμένων δομών και λειτουργιών, όσο λιγότερο τις χρησιμοποιούμε τόσο λιγότερο αποτελεσματικές θα είναι και τελικά θα εξαφανιστούν. Στην πράξη, όλη μας η πρόοδος στην απελευθέρωσή μας από την λειτουργική κόπωση της ανάγκης να κάνουμε κάτι, τροποποιεί την ίδια μας τη βιολογική χροιά.
Το ζήτημα, από νοητικής άποψης, ήταν γνωστό κατά τη μετάβαση από τις προφορικές κουλτούρες που απαιτούσαν τεράστιες μνημονικές ικανότητες και από εκείνες με εξωτερική υποστήριξη (αρχειοθετήσιμη γραφή) που τις ατροφούσαν, ενώ παράλληλα αποκτούσαν νοητικό χώρο για άλλες λειτουργίες.
Τώρα, ωστόσο, τα ψηφιακά υποστηρίγματα της γνώσης και ιδιαίτερα αυτά της γραφής επηρεάζουν τις λειτουργίες του νου: φαντασία, δημιουργικότητα, ενσωμάτωση νοημάτων, παραγωγή σκέψης, σχεδιασμό, επαλήθευση και διόρθωση και την κρίσιμη λειτουργία της αυτοπαρακολούθησης που επιτελεί ο νους στον εαυτό του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη νοητική παθητικότητα, την απουσία αυτόνομης και κριτικής σκέψης, τους αυτοματισμούς, την απουσία απορρόφησης του προϊόντος της νοητικής δραστηριότητας και επομένως τη βαθιά μνήμη.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ), υποθέτοντας και πολύ σπάνια αποδεχόμενοι ότι μπορεί να οριστεί ως «νοημοσύνη», είναι άμεσα υπεύθυνη για την εξαθλίωση της φυσικής νοημοσύνης.
Αυτό το περιορισμένο ερώτημα είναι μόνο το άγκιστρο για μια ευρύτερη συζήτηση.
Η γενική μορφή γνώσης στον πολιτισμό μας ισοπεδώνεται σε μια ενιαία διάσταση που οδεύει προς την κατεύθυνση της υπερεξειδίκευσης, η οποία παράγει, όπως είναι γνωστό, αποξένωση επειδή στερεί το ανθρώπινο νου από την επαφή με το σύνολο.
Η επαγγελματική κατάρτιση δεν έχει θετικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της ιδιότητας του πολίτη.
Η προπαγάνδα, τις τελευταίες δεκαετίες, καταστρέφει τις ατομικές και ομαδικές νοητικές λειτουργίες.
Ο πλουραλισμός της πληροφόρησης βρίσκεται πλέον στο χαμηλότερο σημείο του.
Η δημόσια εκπαίδευση σαμποτάρεται υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχει ποτέ χρόνος για να καλλιεργηθούν έστω και πρόθυμες διαδικασίες αυτομόρφωσης, έχουν χαθεί ευκαιρίες για δημόσιο διάλογο στον οποίο όχι μόνο ακούει κανείς, αλλά προσπαθεί να πει, να συζητήσει, να προσπαθήσει να πείσει, διακινδυνεύοντας να πειστεί για κάτι άλλο οι ίδιοι, επαληθεύοντας την πραγματική μας ικανότητα να επιχειρηματολογούμε.
Η πνευματική λειτουργία που ασκείται από τους πολίτες που ασχολούνται με αυτή τη δραστηριότητα (ατομικά ή ως επιχείρηση), μπορεί να έχει να κάνει μόνο με τον βαθμό και την ικανότητα γενικής πρόσληψης σκέψεων και ιδεών. Ενεργοποιείται επομένως ένας ενισχυτικός κύκλος, όπου όσο περισσότερο αποδυναμώνεται η ατομική και γενική νοητική ικανότητα, τόσο περισσότερα πράγματα, ιδέες και σκέψεις θα γράφονται και θα δημοσιεύονται στο επίπεδο της πιθανής πρόσληψης.
Κάθε πολιτισμός, στο τέλος του κύκλου του, παράγει τους λόγους που θα τον κάνουν να καταρρεύσει.
Ο δικός μας ακολουθεί χωρίς δισταγμό αυτόν τον χρυσό κανόνα που στην πραγματικότητα δεν παράγει τίποτα πολύτιμο και, αντίθετα, υπονομεύει ανεπανόρθωτα το υπαρξιακό θεμέλιο του ανθρώπου: την αξιοπρέπεια.
[Σχετικά με το πείραμα του MIT: https://www.corriere.it/.../chatgpt-cervello-risultati...]
[Σχετικά με το πείραμα του MIT: https://www.corriere.it/.../chatgpt-cervello-risultati...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου