Wokół książek cz. 100

Z okazji okrągłej rocznicy taką odę znalazłam na temat czytania:

Proszę o odpowiedź na pytanie zawarte na końcu.

Do Witala

Wital z Garbatych Mazur! Ty jesteś me zdrowie,

Ile się podkuruję, ten tylko się dowie,

Kto tu zjechał. Dziś "zdrowość" Twą w całej ozdobie

Czuję w stawach i duszy, i tęsknię po Tobie!

Tak mnie kurujesz sprawnie, bo zdrowie stracone,

Prawie co dzień przenosisz me stawy zmienione

Do tych sal gimnastycznych, do tych sal kochanych

Po całych budynkach A i B porozrzucanych;

Do tych sal zapełnionych sprzętem rozmaitem,

Wypełnionych jękami, wypełnionych potem,

Gdzie rehabilitanci wszystkim pomagają,

Gdzie na nogi stawiają, stawy usprawniają.

Sanatorium Witalu, Ciebie mi nie zbędzie,

Bowiem ja Ciebie kocham, na wieki i wszędzie!

 Wkrótce fotorelacja z sanatorium i Gołdapi!

Do jezyka polskiego

Polski, języku ojczysty! Ty jesteś jak zdrowie;

Ile Cię trzeba się uczyć, ten tylko się dowie,

Kto Cię liznął. Dziś piękność Twą w całej ozdobie

Widzę i smakuję, bom zakochana w Tobie!

Tak mnie drzewiej lekcjami polskiego karmiono,

Że co dzień przenosisz mą duszę utęsknioną

Do tych literek wszelkich, do tych słów złożonych

Równiutko we wszytkich słownikach zamieszczonych;

Do tych wierszy pisanych piórem rozmaitem,

Okraszonych środkami i rymem obfitem;

Do tych książek tak pięknie dla ludzi wydanych,

W których znajdę historyj mnóstwo opisanych.

Mój języku ojczysty, Ciebie mi nie zbędzie,

Bo jam Ci polonistka, na wieki i wszędzie!