Η ευρωπαϊκή ματριόσκα (μπάμπουσκα) της ασχετοσύνης

 Pepe Escobar 

Πηγή: Red Jackets

Κανείς δεν έχει χάσει ποτέ χρήματα στοιχηματίζοντας στα πολιτικά αυτοκτονικά ένστικτα της μετα-Οργουελιανής ΕΕ, ακρωνύμιο για την εικονική Ευρώπη.

Αποκαλέστε τους, αν θέλετε, παιδικούς διπολικούς ψυχοπαθείς ή μια αγέλη τσιουάουα που γαβγίζουν: καμία φωνή λογικής, ούτε με το ύφος του Δία ούτε με την ευστροφία του Ερμή, δεν κατάφερε να βάλει μυαλό στη “ηγεσία” των Βρυξελλών και στους αυλικούς της στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες - ναι, υπάρχουν και κάποιες αξιοπρεπείς εξαιρέσεις - να καταλάβουν ότι οι ηττημένοι στους πολέμους δεν υπαγορεύουν τους όρους.

Κι όμως, αυτοί οι φωστήρες του Πολεμικού Συμβουλίου –με πρωταγωνιστή την τοξική Μέδουσα της Pfizer και τον Εσθονό συνεργό της, ανίκανο ακόμη και να διευθύνει έναν πάγκο με ρέγγες στις χώρες της Βαλτικής– επιμένουν ότι ουσιαστικά η μεγα-διεφθαρμένη συμμορία του Κιέβου πρέπει να επικρατήσει, μέχρι τον τελευταίο θάνατο του Ουκρανού, και επιπλέον να υπαγορεύσουν τους τελικούς όρους της μη παράδοσής τους.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Το Σχέδιο Α ήταν να μην μιλήσουμε ποτέ, πόσο μάλλον να διαπραγματευτούμε, με τη Ρωσία. Και εξακολουθεί να μην υπάρχει Σχέδιο Β.

Έτσι, μετά το Θέατρο του Παραλόγου των 28 σημείων —το οποίο δεν είναι καν σχέδιο του Τραμπ, αλλά ένα συνονθύλευμα που ενορχηστρώθηκε από το δίδυμο Βίτκοφ-Ντμίτριεφ με την προσθήκη «γνώσεων» από τον νεοσυντηρητικό Ρούμπιο και τον σιωνιστή-εθισμένο Τζάρεντ Κούσνερ— η διαμάχη έχει γίνει εκρηκτική, οδηγώντας σε ένα έκτακτο «αντισχέδιο» που είναι, τι άλλο, ένα Μανιφέστο των Ηττημένων.

Ακόμα και ο Ρούμπιο απολάμβανε μια στιγμή δόξας: «Ποιο σχέδιο;» Θα μπορούσαμε ακόμη και να το ονομάσουμε το φιλί του θανάτου του ευρώ.

Εν τω μεταξύ, η Ρωσία συμπεριφέρεται σαν τον Λάο Τσε περιτριγυρισμένο από λυσσασμένα αδέσποτα σκυλιά. Οι όροι για τις διαπραγματεύσεις είχαν καθοριστεί λεπτομερώς από τον Πούτιν ήδη από τον Ιούνιο του 2024. Δεν είναι διαπραγματεύσιμοι και θα επέτρεπαν την έναρξη συνομιλιών: Το Κίεβο αποσύρεται από τις τέσσερις περιοχές και δεσμεύεται επίσημα να μην ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ.

Ένα από τα σημεία του «αντισχεδίου» της ΕΕ είναι μια 30ήμερη εκεχειρία, με όλες τις εδαφικές διαφορές να επιλύονται στη συνέχεια. Αυτό σημαίνει ότι όλα θα παγώσουν κατά μήκος της τρέχουσας γραμμής του μετώπου και ότι η Ουκρανία δεν θα αποσυρθεί από τις περιοχές του Ντονμπάς που εξακολουθούν να κατέχονται.

Τίποτα από αυτά —και πολλά περισσότερα— δεν είναι έστω και στο ελάχιστο αποδεκτό από τον πραγματικό νικητή του πολέμου, τη Ρωσία. Δεν θα ήταν αποδεκτό ακόμη και αν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ έμπαιναν στη Μόσχα αύριο.

Έτσι, το «αντισχέδιο», που καταρτίστηκε σε συνεργασία με την αδιανόητα διεφθαρμένη κλίκα του Κιέβου, είναι ουσιαστικά μια επιχείρηση σαμποτάζ για να εξαγοραστεί επιπλέον χρόνος και να αγοραστούν αμερικανικά όπλα αξίας περίπου 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για τον ευρέως διακηρυγμένο Αέναο Πόλεμό τους. Αυτό είναι εντάξει για τη Μόσχα, καθώς η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση θα συνεχίσει να λειτουργεί με πλήρη ταχύτητα.

Οι ηττημένοι βομβαρδίζουν ένα ειρηνευτικό σχέδιο

Το αντισχέδιο 24 σημείων της ΕΕ περιέχει στοιχεία όπως η απόκτηση νομικά δεσμευτικών εγγυήσεων ασφαλείας από την Ουκρανία από την Αυτοκρατορία του Χάους και τους υποτελείς της - μια de facto απάτη του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ με διαφορετική ορολογία.

Επιπλέον, δεν υπάρχουν περιορισμοί στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και την αμυντική βιομηχανία· έλεγχος του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Ζαπορόζιε (με την Αυτοκρατορία του Χάους στο κέντρο του) και του φράγματος Κάκοφκα· ανεμπόδιστη πρόσβαση στον ποταμό Δνείπερο· και έλεγχος του ποταμού Κίνμπερν.

Και το τελειωτικό πλήγμα: η Ουκρανία να «αποζημιωθεί οικονομικά» – μεταξύ άλλων μέσω ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν κλαπεί μέχρι στιγμής, τα οποία θα παραμείνουν κλεμμένα μέχρι η Μόσχα να καταβάλει αποζημιώσεις.

Όσο για τις κυρώσεις, αυτές «θα μπορούσαν» —αυτή είναι η λέξη-κλειδί— να χαλαρώσουν «μερικώς» —μια άλλη λέξη-κλειδί— μόνο μετά από μια «βιώσιμη ειρήνη», με αυτόματη επαναφορά σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας. Μετάφραση: Η Δύση μπορεί να επιβάλει εκ νέου κυρώσεις στη Ρωσία όποτε το κρίνει σκόπιμο. Καμία αναφορά για τις προκλήσεις ΕΕ/ΝΑΤΟ μέσω Ουκρανίας —η ίδια η πλεκτάνη που οδήγησε στον πόλεμο.

Αυτό που προτείνει λοιπόν το «αντισχέδιο» – προφανώς καταρτισμένο από μια ομάδα Ευρωκρατών που δεν ξέρουν καν πώς να χρησιμοποιήσουν σωστά ένα όπλο – είναι ένα ακριβές αντίγραφο του έργου που οδήγησε στο άνοιγμα του πεδίου μάχης και στην ανοιχτή πολεμική σύγκρουση τον Φεβρουάριο του 2022.

Η Ρωσία, για άλλη μια φορά, παίζει με απεριόριστη υπομονή. Το σχέδιο του Τραμπ, το οποίο δεν είναι στην πραγματικότητα σχέδιο του Τραμπ, θεωρείται διπλωματικά ως «καλή βάση» για περαιτέρω σοβαρές διαπραγματεύσεις, ενώ το πλήθος που φωνάζει αποκλείεται από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό είναι όλο, στην καλύτερη περίπτωση.

Άλλωστε, η Ρωσία απολαμβάνει μια σειρά από αλληλεπικαλυπτόμενα ασύμμετρα πλεονεκτήματα στο πεδίο της μάχης: συστηματική και τακτική προσαρμογή, ένα τεράστιο πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (μη επανδρωμένα αεροσκάφη οπτικών ινών) και τη χρήση κατευθυνόμενων βομβών μεγάλης εμβέλειας.

Το «αντισχέδιο» των Τσιουάουα ουσιαστικά προβλέπει έναν παγωμένο πόλεμο, μια επαναστρατιωτικοποιημένη Ουκρανία, ένα επαναστρατιωτικοποιημένο ΝΑΤΟ και, τελικά, έναν αέναο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Έχει ήδη μεταφορικά βομβαρδίσει το αρχικό σχέδιο του Τραμπ, το οποίο δεν είναι ακριβώς του Τραμπ.

Το «αντισχέδιο» θα πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως μια τακτική αντιπερισπασμού τώρα που η έρευνα της NABU αρχίζει να διερευνά το σκοτεινό υποκείμενο της διαφθοράς στο Κίεβο, παρόλο που ο εκπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Νεμπένζια, είχε επανειλημμένα προειδοποιήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι «είχατε να κάνετε με μια διεφθαρμένη συμμορία που επωφελείται από τον πόλεμο». Ο Νεμπένζια ορθώς σημείωσε επίσης ότι καμία δυτική χώρα δεν έχει πει λέξη για το σκάνδαλο διαφθοράς στο Κίεβο. Φυσικά, επειδή μια σωστή έρευνα αναπόφευκτα θα ακολουθήσει την ιεραρχία της διαφθοράς μέχρι τους κύκλους λήψης αποφάσεων στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες.

Το μεταφυσικό κενό των «ελίτ» της ΕΕ

Ο Εμάνουελ Τοντ, στο πρωτοποριακό του βιβλίο «Η Ήττα της Δύσης», που εκδόθηκε στη Γαλλία στις αρχές του περασμένου έτους (η πρώτη κριτική στα αγγλικά είναι εδώ), ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος αναλυτής που εμβάθυνε στην αδιαθεσία της ΕΕ, παράλληλα με την ολοκληρωμένη ανάλυσή του για τον πόλεμο δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία.

Πρόσφατα, σε μια αξιοσημείωτη διάλεξη στη Χιροσίμα, ο Τοντ εντόπισε μια εντυπωσιακή συσχέτιση μεταξύ Ρωσοφοβίας και Προτεσταντισμού. Αξίζει να παρατεθούν ορισμένα αποσπάσματα εκτενώς:

«Αυτό που έχουμε δει πρόσφατα στην Ευρώπη είναι μια ειδικά ευρωπαϊκή ρωσοφοβία, μια ειδικά ευρωπαϊκή πολεμοχαρή στάση, με επίκεντρο τη Βόρεια Ευρώπη, την Προτεσταντική Ευρώπη. Προτεσταντική Ευρώπη είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, το μεγαλύτερο μέρος της Γερμανίας, η Σκανδιναβία, δύο από τις τρεις χώρες της Βαλτικής».
Ταυτόχρονα, ο Τοντ σημείωσε ότι «η Ισπανία, η Ιταλία και οι καθολικές χώρες γενικά δεν είναι ούτε ρωσοφοβικές ούτε πολεμοχαρείς».

Το βασικό επιχείρημα του Τοντ είναι ότι ο Προτεσταντισμός «είναι πιο επικίνδυνος στην μηδενιστική του κατάσταση από τον Καθολικισμό»: «Ο Προτεσταντισμός είναι πιο ικανός να αφήσει πίσω του μια μηδενιστική κοινωνία. Ο Προτεσταντισμός, και το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για τον Ιουδαϊσμό, ήταν μια πολύ απαιτητική θρησκεία. Υπήρχε Θεός, υπήρχαν πιστοί, και ο κόσμος ήταν δευτερεύων. Η ομορφιά του κόσμου ειδικότερα απορρίφθηκε, μεταξύ άλλων, με την απόρριψη των εικόνων, την απόρριψη των εικαστικών τεχνών. Όταν τέτοιες θρησκείες, εμμονικές με την υπέρβαση, εξαφανίζονται, τίποτα δεν μένει. Ο ίδιος ο κόσμος είναι αδιάφορος, είναι άδειος. Αυτό το έντονο κενό ανοίγει μια ιδιαίτερη πιθανότητα μηδενισμού. Ο Καθολικισμός είναι μια λιγότερο απαιτητική, πιο ανθρώπινη θρησκεία, η οποία μπορεί να αποδεχτεί την ιδέα ότι ο κόσμος είναι, από μόνος του, όμορφος. Οι εικόνες δεν απορρίφθηκαν στον καθολικό κόσμο, και ο καθολικός κόσμος είναι γεμάτος καλλιτεχνικά θαύματα. Σε μια καθολική χώρα, αν χάσεις τον Θεό, σου μένει η αίσθηση αυτής της ομορφιάς του κόσμου. Αν είσαι Γάλλος, εξακολουθείς να έχεις την αίσθηση ότι ζεις - χωρίς αμφιβολία μια ψευδαίσθηση - στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου».

Λοιπόν, το ζήτημα είναι λίγο πιο λεπτό. Τι γίνεται με τις —σκληρές— Σταυροφορίες και την Ισπανική Ιερά Εξέταση; Η Γερμανία πράγματι αναγκάστηκε από μια μαζική εκστρατεία δημοσίων σχέσεων να γίνει Ρωσοφοβική, σε αντίθεση με τα Τσιουάουα της Βαλτικής. Μεγάλο μέρος της Προτεσταντικής Ευρώπης είναι ουσιαστικά αθεϊστικό —και το επόμενο βήμα μετά τον αθεϊσμό είναι ο μηδενισμός. Η Ρουμανία είναι ως επί το πλείστον Ορθόδοξη Χριστιανική —όπου το μίσος για τη Ρωσία είναι σαν εθνικό άθλημα. Και ο Προτεσταντισμός ήταν ουσιαστικά ο Χριστιανισμός που ενισχύθηκε στην εποχή του Κεφαλαίου. Έτσι, η κύρια σύγκρουση είναι στην πραγματικότητα ο δυτικός τούρμπο-νεοφιλελευθερισμός εναντίον της χριστιανικής ορθόδοξης Ρωσίας.

Ας επιστρέψουμε στα βασικά. Όποιος έχει IQ πάνω από τη θερμοκρασία δωματίου γνωρίζει ότι το καθεστώς του ΝΑΤΟ στο Κίεβο βασίζεται στην κλοπή και τις λεηλασίες. Τα φώτα είναι σβηστά. Η θέρμανση είναι σχεδόν εντελώς κομμένη. Ο στρατός καταρρέει σταθερά κατά μήκος των 1.200 χιλιομέτρων της γραμμής του μετώπου..

Ωστόσο, οι ελίτ της ΕΕ -ο μηχανισμός των Βρυξελλών απλώς εκτελεί τις εντολές τους- έχουν επενδύσει απεριόριστα στην αναπόφευκτη (στα όνειρά τους) κατάρρευση και λεηλασία της Ρωσίας. Γι' αυτό δεν υπήρξε ποτέ Σχέδιο Β.

Αν η ΕΕ παραδοθεί τώρα, αν παραδεχτεί ότι είναι ο ανεπανόρθωτος ηττημένος αυτής της παράλογης περιπέτειας, η οικονομική κατάρρευση θα είναι επική. Το δίδυμο ΕΕ/ΝΑΤΟ μπορεί να παίξει μόνο τον ρόλο αξιολύπητων τσιουάουα που γαβγίζουν. Είναι το τίμημα που πληρώνουν για μια ματριόσκα ύψιστης βλακείας: να προκαλούν και να απειλούν μια υπερδύναμη με το πιο προηγμένο πυρηνικό και υπερηχητικό οπλοστάσιο στον πλανήτη. Η τρέχουσα «νίκη» τους συνίσταται στον βομβαρδισμό του ήδη ασταθούς «ειρηνευτικού» σχεδίου του Τραμπ.

Τόσοι πολλοί τρόμοι, τόσος λίγος χρόνος. Σε μια πιο αισιόδοξη νότα, ας δώσουμε στον Τοντ τον τελευταίο λόγο:

Αν είσαι Ιταλός, στην πραγματικότητα ζεις στη χώρα του κόσμου όπου βρίσκονται τα πιο όμορφα πράγματα, αφού η ίδια η Ιταλία έχει γίνει έργο τέχνης. Σε τέτοια πλαίσια, ο φόβος του μεταφυσικού κενού είναι λιγότερο έντονος και επομένως ο κίνδυνος του μηδενισμού είναι μικρότερος. Κατά τη γνώμη μου, η χώρα στην Ευρώπη που απειλείται λιγότερο από τον μηδενισμό είναι η Ιταλία, επειδή στην Ιταλία όλα είναι όμορφα.

Απελευθερωθείτε λοιπόν από το μεταφυσικό σας κενό, εγκαταλείψτε αυτά τα πολεμικά τσιουάουα και αγκαλιάστε την ομορφιά της Ιταλίας ως ένα ζωντανό έργο τέχνης. Αυτό ακριβώς θα κάνω τώρα.

strategic-culture.su — Μετάφραση από τον Old Hunter

La matrioska europea dell'irrilevanza