Πηγή: Il Fatto Quotidiano
Εκφράζεται η θερμή ελπίδα ότι η χθεσινή συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών στην Κοπεγχάγη, η οποία δεν ανταποκρίθηκε σε όλες τις προσδοκίες, θα είναι η τελευταία πριν από τη διάλυση αυτού του χάους βραστών οστρακοειδών που αυτοαποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνέχιση αυτής της επιθετικής αντιμετώπισης θα ήταν όχι μόνο μάταιη, αλλά και επιβλαβής. Με αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα και την Ουκρανία, οποιοσδήποτε φυσιολογικός άνθρωπος θα είχε προτείνει συγκεκριμένες και δραστικές λύσεις. Και θα είχε αναγκάσει τους άλλους να παραμείνουν σε συνεδρίαση επ' αόριστον, ακόμη και για έναν ολόκληρο μήνα, μέχρι να επιτευχθεί μια συμφωνία αντάξια της δραματικής κατάστασης. Στην Ουκρανία, ήταν θέμα αναγνώρισης της ήττας επί τόπου και της αποτυχίας της πολιτικής του ολοκληρωτικού πολέμου μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό, με όπλα στο Κίεβο και κυρώσεις στη Μόσχα, και αντιστροφής πορείας 180 μοιρών, εξαρτώντας την περαιτέρω βοήθεια από την αποδοχή ενός εδαφικού συμβιβασμού με τη Ρωσία που θα έθετε τέλος στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία της χώρας. Το ζήτημα με τη Γάζα ήταν η έναρξη των πρώτων εμπορικών κυρώσεων και του πρώτου εμπάργκο όπλων κατά του Ισραήλ: κάτι που, ενώ γαργαλάει το μεγαλύτερο έθνος του κόσμου, θα μπορούσε να ανησυχήσει σοβαρά ένα μικροσκοπικό και οικονομικά εύθραυστο έθνος.
Αντ' αυτού, τα 27 ασπόνδυλα επέλεξαν το αντίθετο μονοπάτι: επιμένοντας στις αποτυχημένες πολιτικές για τον ρωσοουκρανικό πόλεμο και κάνοντας τα στραβά μάτια στην ισραηλινή εξόντωση στη Γάζα, καταφέρνοντας να διχαστούν και ακόμη και να αποτύχουν στη φάρσα των κυρώσεων κατά των βίαιων εποίκων (σίγουρα όχι κατά του Κράτους του Ισραήλ). Η δικαιολογία που εφηύρε η αμήχανη Κάλλας για ένα ακόμη αδιέξοδο στη Γάζα είναι ότι, δυστυχώς, η Ουγγαρία αντιτίθεται στις κυρώσεις και μπλοκάρει όλες τις άλλες: κρίμα που ο κακός Όρμπαν αντιτίθεται και στις αντιρωσικές, κάτι που δεν έχει εμποδίσει την ΕΕ να λανσάρει 18 πακέτα και να ανακοινώσει το 19ο. Ο Όρμπαν είναι ένα δόλωμα για να αποσπάσει την προσοχή από τη γενική αδράνεια και να κάνει την ΕΕ ακόμη πιο αντιδημοκρατική καταργώντας την ομοφωνία. Η Γερμανία είναι επίσης αντίθετη στις κυρώσεις (ο Μερτς είναι αυτός που λέει «ο Νετανιάχου κάνει τη βρώμικη δουλειά για όλους μας»). Και σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν εμποδίζει τα κράτη να τις υιοθετήσουν στο εσωτερικό τους, ανεξάρτητα, ακόμη και αν άλλοι διαφωνούν. Αν οι μεγάλες χώρες - Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πολωνία - αναλάμβαναν δράση, θα έκαναν στον Νετανιάχου πολύ μεγαλύτερη ζημιά από όλες τις άλλες μαζί. Το έκαναν εναντίον της Ρωσίας εφευρίσκοντας τους Προθύμους. Και όσον αφορά τη σφαγή στη Γάζα, πού είναι οι Προθύμοι; Επομένως, είναι καλύτερο για την ΕΕ να διαλυθεί ή να εγκαταλείψει την εξωτερική πολιτική και να επιστρέψει σε οικονομικά ζητήματα και άλλα χόμπι της χρυσής εποχής της, όπως το μέτρημα μπιζελιών και αγγουριών: να αφαιρέσει τα δύο κλασικά άλλοθι από κράτη που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να προκαλούν ζημιά («η Ευρώπη μας το ζητά», «η Ευρώπη είναι διχασμένη») και να τα αναγκάσει να κάνουν επιτέλους κάτι χρήσιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου