Έχοντας φτάσει σε μιά κρίσιμη ηλικία, αφήνοντας πίσω μου ψευδαισθήσεις και ελπίδες, βρίσκομαι να ευχαριστώ τον Θεό που γεννήθηκα τη δεκαετία του 1950. Μπόρεσα να δω τον κόσμο του χθες, να ζήσω σε αυτόν για λίγο και μετά να γίνω μάρτυρας της Μεγάλης Μεταμόρφωσης. Ίσως φταίει το ληξιαρχείο, αλλά η σύγκριση είναι ενοχλητική. Ευτυχώς, είμαι γένους boomer (γεννημένος μετά τόν 2ο παγκόσμιο μέ τό μπουμ τών γεννήσεων) , και μάλιστα σεξουαλικά φυσιολογικός.
Αφήνω πρόθυμα το παρόν και το μέλλον στις νεότερες γενιές, ζητώντας συγχώρεση που δεν πάλεψα αρκετά σκληρά και που τους άφησα έναν κόσμο ακυβέρνητο και ανεστραμμένο. Αυτή είναι η εποχή των «τελευταίων ανθρώπων» που περιέγραψε ο Νίτσε, ο προφήτης του θανάτου του Θεού, που είναι επίσης το τέλος της ανθρωπότητας. Δημιουργός και πλάσμα διαλύονται σε χλευασμό. «Η γη έχει γίνει μικρή, και πάνω της πηδάει ο τελευταίος άνθρωπος , κάνοντας τα πάντα μικρά». Μικρή, παιδαριώδης, αδύναμη, ακόλαστη, γεμάτη τικ και εθισμούς, ένα χειρότερο αντίγραφο του άθλιου ανθρωπάκου από τον Φάουστ του Γκαίτε, για το οποίο οι άτυχες νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν τίποτα, με τους ώμους τους σκυμμένους πάνω από τα smartphones τους και την αδύναμη κουλτούρα των Συχνών Ερωτήσεων, των προκατασκευασμένων ερωτήσεων και απαντήσεων στο διαδίκτυο.
Κάποια πράγματα, ωστόσο, ούτε ο Νίτσε θα μπορούσε να τα φανταστεί. Η κρετινοποίηση των μαζών, ο εκφυλισμός των «τελευταίων ανθρώπων» δεν είχαν φτάσει ακόμη σε ορισμένα επίπεδα. Ανατριχιάζουμε στη σκέψη του τι θα είμαστε/θα είναι σε δέκα χρόνια. Η τελευταία καλοκαιρινή τάση, η πιπίλα ενηλίκων, φαίνεται να έχει φτάσει από την Κίνα, ή μάλλον από το TikTok. Ενήλικες; Ίσως για τις ταυτότητές τους, άμυαλα βρέφη, παραδομένα χαρούμενα στο σύστημα της εξουσιοδοτημένης μόδας. Μηδενική συλλογιστική, επίπεδο εγκεφαλογράφημα: η παιδοποίηση του ανθρώπου -ιδιαίτερα του αρσενικού δείγματος του είδους που αποκαλείται υπερβολικά homo sapiens- εκδηλώνεται ακόμη και στο στοματικό εξάρτημα που δεν ντρέπεται να επιδείξει.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι TF1, στην ενότητα Υγεία (!!!). «Πιπίλες ενηλίκων: το μικρό αντικείμενο που προορίζεται για νεογέννητα γίνεται ένα μοντέρνο συναισθηματικό αντικείμενο». Η πρακτική της τοποθέτησης πιπίλας στο στόμα προφανώς ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες. «Στα κοινωνικά δίκτυα, ορισμένοι χρήστες επιδεικνύουν τις γιγάντιες πιπίλες τους, επαινώντας τα οφέλη τους για την καταπράυνση του στρες, του άγχους και την προώθηση του ύπνου». Το TF1 εξηγεί με μορφωμένο ύφος ότι το πιπίλισμα κάνει καλό. «Το πιπίλισμα, ένας φυσικός τρόπος για να ηρεμήσετε», διαβεβαιώνει ο συντάκτης της έκθεσης. Μικρή αναρρόφηση, μικρό όφελος· μεγάλη αναρρόφηση, μεγάλο όφελος: για όσους πιπιλίζουν γιγάντιες πιπίλες, η πρακτική «φέρνει μια αίσθηση γαλήνης», αφού το πιπίλισμα δεν είναι «ένα αντανακλαστικό αποκλειστικά για νεογέννητα». Ο Laurence Roche, ειδικός της έκθεσης, είναι κατηγορηματικός: το πιπίλισμα «δεν στοχεύει μόνο στη σωματική θρέψη, αλλά και στη σωματική και φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Παρέχει μια αίσθηση άνεσης και ασφάλειας».
Στο μωρό, ακριβώς, αλλά το μάθημα είναι σαφές: ας θηλάσουμε όλοι και ο κόσμος θα γίνει ένα καλύτερο μέρος. Φυσικά, ο διακεκριμένος επιστήμονας των θηλών συνοφρυώνεται, ο θηλασμό; μπορεί να γίνει εθισμός. Οι γιατροί ανησυχούν: «Αυτή η τάση αντανακλά μια αδιαθεσία, ακόμη και μια παιδοποίηση του ενήλικα». Όχι, δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ εκεί! Εδώ αναδεικνύεται η σημασία των πολλών ετών μελέτης, μελετώντας προσεκτικά τα βιβλία.
Ένας εξέχων ψυχολόγος, ο Δρ. Tayeb Hamdi, ρωτήθηκε σχετικώς. Πιστεύει ότι οι πιπίλες έγιναν δημοφιλείς κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω της πανδημίας. Εικάζει ότι πιθανότατα πωλούνταν κρυφά για να ηρεμήσουν οι πελάτες που δεν ήξεραν πλέον αν έπρεπε να πίνουν τον καφέ τους καθιστοί ή όρθιοι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ολοκληρωτικού πολέμου ενάντια στον ύπουλο ιό, τα μικρά δεν μεγάλωναν - κάποια δεν έφυγαν ποτέ από το σπίτι - και τα μεγαλύτερα υποχώρησαν. Δυστυχώς, «η υποχώρηση, η οποία υποτίθεται ότι ήταν προσωρινή, έγινε μακροχρόνια, αποκαλύπτοντας μια ανεκπλήρωτη συναισθηματική ανάγκη». Έκτοτε, η πιπίλα έχει καθιερωθεί ως μέσο «αντιμετώπισης μιας πραγματικότητας που θεωρείται ασταθής, αγχωτική και δύσκολη στην αντιμετώπιση».
Το μόνο μειονέκτημα, δυστυχώς, είναι η στοματική υγεία. Οι οδοντίατροι ανησυχούν: οι πιπίλες μπορούν να βλάψουν τα δόντια, «να προκαλέσουν αλλοιώσεις στον ουρανίσκο και ένταση στο σαγόνι». Πάνω απ' όλα, «το επαναλαμβανόμενο πιπίλισμα μπορεί να προκαλέσει πόνο στην αυχενική περιοχή». Ένα νέο μέτωπο για την κοινωνική ασφάλιση. Σύμφωνα με την TFI Santé, η τάση των πιπίλων για ενήλικες προέρχεται από την Κίνα. Το TikTok είναι δημιούργημα του Δράκου, ο οποίος δεν μπορεί να πιστέψει ότι πολεμά την παρακμιακή Δύση με ένα τόσο ισχυρό όπλο των μέσων ενημέρωσης. Δεν ήταν ο Σουν Τζου που διατύπωσε τη θεωρία της «νίκης χωρίς μάχη» στο βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου», πριν από είκοσι πέντε αιώνες; Αναφερόταν στην ικανότητα να επιτυγχάνεται η νίκη μέσω έξυπνων στρατηγικών, προσεκτικού σχεδιασμού και βαθιάς κατανόησης του εχθρού, αποφεύγοντας έτσι το κόστος και την καταστροφή του πολέμου.
Η γαλλική εφημερίδα Le Figaro έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου το 2022. «Πώς η Κίνα προστατεύει τα παιδιά της και μετατρέπει τα δικά μας σε ηλίθιους με το κοινωνικό δίκτυο TikTok». Η παριζιάνικη εφημερίδα εξηγούσε ότι «οι διαφορές μεταξύ της κινεζικής και της διεθνούς έκδοσης του TikTok εγείρουν ένα ερώτημα: την κακοποίηση των νέων από ξένη ήπια ισχύ ». Το TikTok έχει 1,5 δισεκατομμύριο μηνιαίους χρήστες παγκοσμίως, κυρίως νέους. Και ενώ οι δυτικές ελίτ ανησυχούν για την επιρροή των Ρώσων χάκερ στις εκλογικές μας επιλογές και κλαίνε για την απειλούμενη δημοκρατία, προσποιούνται ότι αγνοούν ότι τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να δημιουργήσουν γενιές ηλιθίων. Αυτή είναι πιθανώς η πραγματική τους λειτουργία.
Η απόδειξη βρίσκεται στην πιπίλα. Λανσαρισμένη από την Kim Kardashian, η πιπίλα με την επωνυμία Dior ή Vuitton, διακοσμημένη με στρας, θα γίνει αξεσουάρ μόδας. Θα παραχθεί από τους Κινέζους γίγαντες Temu και Shein, οι οποίοι είναι επίσης υπεύθυνοι για τη διαφημιστική καμπάνια. Θα προτείνουμε μερικά σλόγκαν: "Θηλή για όλους!", "Ελευθερία, ισότητα, πιπίλισμα!". Σίγουρα θα γίνει τεράστια επιτυχία. Είναι περίεργο που η τάση να φοράμε γλάστρα ως κάλυμμα κεφαλής δεν έχει ακόμη απογειωθεί, κάτι που σίγουρα θα προκαλούσε τον ενθουσιασμό των τελευταίων ανδρών, της πλειοψηφίας του κόσμου, αντίστροφα.
Είμαστε πεπεισμένοι —και μάλιστα θαυμάζουμε— ότι η εξουσία μάς γνωρίζει καλύτερα από ό,τι γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι τούς ίδιους και μπορούν να εφαρμόσουν στην πραγματικότητα τα ευρήματα όχι μόνο της ψυχολογίας και της τεχνολογίας, αλλά ακόμη και τις διαισθήσεις των φιλοσόφων. Ο ανθρωπόμορφος που έχουν πλάσει είναι η συγκεκριμένη ενσάρκωση του τελευταίου ανθρώπου που περιέγραψε ο Ζαρατούστρα: «το πιο αξιοκαταφρόνητο ον, αυτός που δεν ξέρει πλέον πώς να περιφρονεί τον εαυτό του, που είναι ανίκανος να γεννήσει αστέρια επειδή του λείπει η ζωτική ώθηση. Η φυλή του είναι τόσο άσβεστη όσο αυτή του ψύλλου του σπιτιού».
Ο τελευταίος άνθρωπος είναι βυθισμένος σε παθητικό μηδενισμό, ζώντας επιδιώκοντας άμεσες απολαύσεις, που μπορούν να επιτευχθούν μέσω ναρκωτικών διαφόρων ειδών. Συμμορφώνεται με τις μάζες και παρηγορείται από αυτές, και δεν έχει δική του θέληση. Ακολουθεί ασυνείδητα τη θέληση που επιβάλλεται από πάνω, θεωρώντας τον εαυτό του καλό και δίκαιο. Στο Ecce Homo, ο Νίτσε δίνει έναν εντυπωσιακό ορισμό: « Οι καλοί είναι ανίκανοι να δημιουργήσουν: είναι πάντα η αρχή του τέλους: σταυρώνουν αυτόν που γράφει νέες αξίες σε νέες πλάκες, θυσιάζουν το μέλλον για τον εαυτό τους, σταυρώνουν κάθε μέλλον του ανθρώπου! » Είναι, με άλλα λόγια, ιδανικοί σκλάβοι.
Ο τελευταίος άνθρωπος θέλει να σβήσει κάθε μεγαλείο και να κάνει τους πάντες ίσους του, πράους και μέτριους, να καταπνίξει εν τη γενέσει κάθε πιθανή απειλή για την κοινωνική του θέση και την ευημερία του. Ο μικρός άνθρωπος με την πιπίλα, ο άνθρωπος στη διαφήμιση που ενδιαφέρεται για το πλύσιμο και τήν πρόπλυση, η «μαμά» που δεν παίρνει το παιδί της στην αγκαλιά της αλλά το κουβαλάει στην αγκαλιά της, το αιώνιο παιδί με την κουβέρτα Linus και την πιπίλα TikTok, είναι ήδη παρόν.
Η Εξουσία έχει πάρει το μάθημα των ενηλίκων και έχει καταφέρει να δημιουργήσει γενιές Πίτερ Παν, του παιδιού που δεν θα μεγάλωνε, που χρειάζεται μια πιπίλα, ένα συναισθηματικό και μεταβατικό αντικείμενο, μια μετάβαση που δεν συμβαίνει ποτέ, και μιμητών του Κέντλουικ, του τεμπέλη παιδιού που πείθει τον Πινόκιο να τον ακολουθήσει στη Χώρα των Παιχνιδιών, όπου μπορούν πάντα να παίζουν και να κάνουν ό,τι θέλουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το ταξίδι λαμβάνει χώρα σε ένα κάρο που οδηγείται από έναν ψεύτικα καλό άνθρωπο, αλλά πραγματικά κακό, τον Άνθρωπο του Βούτυρου, του οποίου η πραγματική δουλειά, μόλις φτάσουν στον προορισμό τους, είναι να πουλήσει τα παιδιά, μεταμορφωμένα σε γαϊδούρια, στην αγορά.
Μεταφορικά ή πραγματικά, η πιπίλα του Tik Tok είναι η φυλάκιση τής παιδικής ηλικίας, το εικονικό φάρμακο του φόβου της ζωής και της μάχης, το γλυκό ρύγχος της ανικανότητας, η αλυσίδα που δένεται με τη θέληση της δύναμης για να σβήσει τη θέληση που ο Οδυσσέας εξηγεί στον Δάντη ως εξής: «το πάθος που είχα για να γίνω ειδικός στον κόσμο, και στις ανθρώπινες κακίες και την ανδρεία · αλλά ξεκίνησα στην ανοιχτή θάλασσα». Κανείς με πιπίλα στο στόμα του δεν γίνεται άντρας, κανείς δεν ξεκινά στην ανοιχτή θάλασσα. Ακριβώς αυτό που θέλουν οι αφέντες της ανθρώπινης κτηνοτροφίας. Αλλά γιατί σας το λέω αυτό, αδιάφορη, άτυχη, κομφορμίστρια, τατουαρισμένη Γενιά Ζ;
Ρομπέρτο Πεκιόλι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου