Καθώς το Ισραήλ διαπράττει μια σειρά από φρικαλεότητες ναζιστικού τύπου εναντίον των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένου του λιμού, ετοιμάζεται να διαπράξει μια άλλη: την κατεδάφιση της Πόλης της Γάζας, μιας από τις παλαιότερες πόλεις στη Γη. Βαρύς μηχανικός εξοπλισμός και γιγάντιες θωρακισμένες μπουλντόζες κατεδαφίζουν εκατοντάδες κτίρια που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Μπετονιέρες παράγουν σκυρόδεμα για να γεμίσουν τις σήραγγες. Ισραηλινά τανκς και μαχητικά αεροσκάφη χτυπούν γειτονιές για να σπρώξουν τους Παλαιστίνιους που έχουν εγκλωβιστεί στα ερείπια της πόλης προς τα νότια.
Θα χρειαστούν μήνες για να μετατραπεί η πόλη της Γάζας σε πάρκινγκ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το Ισραήλ θα αναπαράγει την αποτελεσματικότητα του Ναζί στρατηγού των SS Έριχ φον ντεμ Μπαχ-Ζελέφσκι, ο οποίος επέβλεψε την καταστροφή της Βαρσοβίας. Πέρασε τα τελευταία του χρόνια σε κελί φυλακής. Είθε η ιστορία, τουλάχιστον από αυτή την άποψη, να επαναληφθεί.
Καθώς τα ισραηλινά τανκς προελαύνουν, οι Παλαιστίνιοι τρέπονται σε φυγή και γειτονιές όπως η Σάμπρα και η Τούφα εκκενώνονται από τους κατοίκους τους. Το πόσιμο νερό είναι σπάνιο και το Ισραήλ σκοπεύει να το διακόψει στη βόρεια Γάζα. Οι προμήθειες τροφίμων είναι είτε σπάνιες είτε υπερβολικά ακριβές. Ένα σακί αλεύρι κοστίζει 22 δολάρια το κιλό, ή την ίδια τη ζωή . Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή από την Ολοκληρωμένη Ταξινόμηση Φάσεων Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC), την κορυφαία παγκόσμια αρχή για την επισιτιστική ανασφάλεια, επιβεβαίωσε για πρώτη φορά λιμό στην πόλη της Γάζας. Σύμφωνα με την IPC, περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι στη Γάζα αντιμετωπίζουν «πείνα, ένδεια και θάνατο» και «καταστροφικές συνθήκες» αναμένεται να επεκταθούν στο Ντέιρ αλ-Μπαλάχ και το Χαν Γιουνίς τον επόμενο μήνα. Σχεδόν 300 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων 112 παιδιών, έχουν ήδη πεθάνει από την πείνα .
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, μαζί με τον Τζο Μπάιντεν και τον Ντόναλντ Τραμπ, μας υπενθυμίζουν το πραγματικό μάθημα του Ολοκαυτώματος. Δεν είναι το «Ποτέ ξανά», αλλά το «Δεν μας νοιάζει». Είναι πλήρως συνένοχοι στη γενοκτονία. Κάποιοι σφίγγουν τα χέρια τους και λένε ότι είναι « αποτροπιασμένοι » ή « λυπημένοι ». Κάποιοι καταγγέλλουν τον λιμό που ενορχηστρώνει το Ισραήλ . Κάποιοι λένε ότι θα αναγνωρίσουν ένα παλαιστινιακό κράτος .
Αυτό είναι το θέατρο Καμπούκι: ένας τρόπος, όταν τελειώσει η γενοκτονία, για να επιμείνουν αυτοί οι Δυτικοί ηγέτες ότι ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, ακόμα και όταν εξόπλισαν και χρηματοδότησαν τους γενοκτόνους δολοφόνους , ενώ παράλληλα διώκουν , φιμώνουν ή ποινικοποιούν όσους καταδίκασαν τη σφαγή.
Το Ισραήλ μιλάει για κατοχή της πόλης της Γάζας. Αλλά αυτό είναι ένα τέχνασμα. Η Γάζα δεν πρέπει να καταληφθεί. Πρέπει να καταστραφεί. Να σβηστεί. Να σβηστεί από προσώπου Γης. Θα απομείνουν μόνο τόνοι συντριμμιών, τα οποία θα απομακρυνθούν με κόπο. Το σεληνιακό τοπίο, φυσικά απαλλαγμένο από Παλαιστίνιους, θα αποτελέσει τη βάση για νέους εβραϊκούς οικισμούς.
« Η Γάζα θα καταστραφεί ολοσχερώς, οι άμαχοι θα σταλούν... νότια, σε μια ανθρωπιστική ζώνη χωρίς τη Χαμάς και χωρίς τρομοκρατία, και από εκεί θα αρχίσουν να φεύγουν σε μεγάλους αριθμούς προς τρίτες χώρες », ανακοίνωσε ο Ισραηλινός υπουργός Οικονομικών, Μπεζαλέλ Σμότριτς, κατά τη διάρκεια συνεδρίου για την επέκταση των εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη.
Όλα όσα μου ήταν οικεία από τότε που ζούσα στη Γάζα έχουν εξαφανιστεί. Το γραφείο μου στο κέντρο της πόλης της Γάζας. Ο ξενώνας Marna στην οδό Ahmed Abd el Aziz, όπου μετά από μια μέρα δουλειάς έπινα τσάι με τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη, έναν πρόσφυγα από το Safed στη βόρεια Γαλιλαία. Τα καφέ που σύχναζα. Τα μικρά καφέ δίπλα στην παραλία. Φίλοι και συνάδελφοι, με λίγες εξαιρέσεις, είναι εξόριστοι, νεκροί ή, στις περισσότερες περιπτώσεις, αγνοούμενοι, αναμφίβολα θαμμένοι κάτω από βουνά από συντρίμμια. Κατά την τελευταία μου επίσκεψη στο Marna House, ξέχασα να επιστρέψω το κλειδί του δωματίου μου. Δωμάτιο αριθμός 12. Ήταν προσαρτημένο σε ένα μεγάλο πλαστικό οβάλ με την επιγραφή "Marna House Gaza". Το κλειδί είναι στο γραφείο μου.
Το επιβλητικό φρούριο Κασρ αλ-Μπάσα στην Παλιά Πόλη της Γάζας, που χτίστηκε από τους Μαμελούκους Σουλτάνους Μπαϊμπάρ τον 13ο αιώνα και ήταν γνωστό για το ανάγλυφο γλυπτό του με δύο αντικριστά λιοντάρια, έχει εξαφανιστεί. Το ίδιο και το κάστρο Μπαρκούκ, ή Καλάτ Μπαρκούκα, ένα οχυρωμένο τζαμί της εποχής των Μαμελούκων που χτίστηκε το 1387-1388, σύμφωνα με μια επιγραφή πάνω από την πύλη εισόδου. Η περίτεχνη αραβική καλλιγραφία κοντά στην κύρια πύλη έγραφε κάποτε:
«Στο όνομα του Αλλάχ, του Παντελεήμονα, του Πολυεύσπλαχνου. Τα τζαμιά του Θεού θα τηρούν τακτικές προσευχές, θα ασκούν τακτική ελεημοσύνη και δεν θα φοβούνται κανέναν άλλον εκτός από τον Θεό.»
Το Μεγάλο Τζαμί Ομάρι στην πόλη της Γάζας, το αρχαίο ρωμαϊκό νεκροταφείο και το Πολεμικό Νεκροταφείο της Κοινοπολιτείας —όπου είναι θαμμένοι περισσότεροι από 3.000 Βρετανοί και στρατιώτες της Κοινοπολιτείας από τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο— βομβαρδίστηκαν και καταστράφηκαν, μαζί με πανεπιστήμια, αρχεία, νοσοκομεία, τζαμιά, εκκλησίες, σπίτια και πολυκατοικίες. Το λιμάνι της Ανθηδώνας, το οποίο χρονολογείται από το 1100 π.Χ. και όπου κάποτε αγκυροβολούσαν βαβυλωνιακά, περσικά, ελληνικά, ρωμαϊκά, βυζαντινά και οθωμανικά πλοία, βρίσκεται σε ερείπια.
Άφησα τα παπούτσια μου σε μια κρεμάστρα δίπλα στην είσοδο του Μεγάλου Τζαμιού Ομάρι, του μεγαλύτερου και παλαιότερου τζαμιού στη Γάζα, στη γειτονιά Νταράτζ της Παλιάς Πόλης. Έπλυνα τα χέρια, το πρόσωπο και τα πόδια μου στις κοινόχρηστες βρύσες, εκτελώντας την τελετουργική κάθαρση πριν από την προσευχή, γνωστή ως βουντού. Μέσα στον σιωπηλό χώρο, με τα μπλε μοκέτα στο δάπεδο, η κακοφωνία, ο θόρυβος, η σκόνη, οι αναθυμιάσεις και ο φρενήρης ρυθμός της Γάζας έσβησαν.
Η καταστροφή της Γάζας δεν είναι απλώς ένα έγκλημα κατά του παλαιστινιακού λαού. Είναι ένα έγκλημα κατά της πολιτιστικής και ιστορικής μας κληρονομιάς, μια επίθεση στη μνήμη. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, ειδικά όταν πρόκειται για Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς, αν δεν κατανοήσουμε το παρελθόν.
Η ιστορία αποτελεί θανάσιμη απειλή για το Ισραήλ. Αποκαλύπτει τη βίαιη επιβολή μιας ευρωπαϊκής αποικίας στον αραβικό κόσμο. Αποκαλύπτει την αδίστακτη εκστρατεία αποαραβοποίησης μιας αραβικής χώρας. Υπογραμμίζει τον εγγενή ρατσισμό απέναντι στους Άραβες, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους. Αμφισβητεί τον μύθο ότι ( σύμφωνα με τα λόγια του πρώην Ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Μπαράκ) οι Σιωνιστές δημιούργησαν « μια βίλα στη μέση μιας ζούγκλας ». Χλευάζει το ψέμα ότι η Παλαιστίνη είναι αποκλειστικά εβραϊκή πατρίδα. Υπενθυμίζει αιώνες παλαιστινιακής παρουσίας και αναδεικνύει την ξένη κουλτούρα του Σιωνισμού, που έχει εμφυτευτεί σε κλεμμένη γη.
Όταν κάλυψα τη γενοκτονία στη Βοσνία, οι Σέρβοι ανατίναξαν τζαμιά, απομάκρυναν τα ερείπια και απαγόρευσαν σε οποιονδήποτε να μιλήσει για τις κατασκευές που είχαν ισοπεδώσει. Ο στόχος στη Γάζα είναι ο ίδιος: να σβήσουν το παρελθόν και να το αντικαταστήσουν με μύθο για να συγκαλύψουν τα ισραηλινά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας.
Η εκστρατεία διαγραφής απαγορεύει την πνευματική έρευνα και εμποδίζει την ψύχραιμη εξέταση της ιστορίας. Εξυμνεί τη μαγική σκέψη. Επιτρέπει στους Ισραηλινούς να προσποιούνται ότι η εγγενής βία που κρύβεται πίσω από το σιωνιστικό σχέδιο, το οποίο χρονολογείται από την απαλλοτρίωση παλαιστινιακών εδαφών τη δεκαετία του 1920 και την ευρύτερη εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων το 1948 και το 1967, δεν υπάρχει.
Για αυτόν τον λόγο, η ισραηλινή κυβέρνηση απαγορεύει τις δημόσιες εορταστικές εκδηλώσεις για τη Νάκμπα, ή αλλιώς καταστροφή, μια ημέρα πένθους για τους Παλαιστίνιους στη μνήμη των σφαγών και της απέλασης 750.000 Παλαιστινίων από εβραϊκές τρομοκρατικές πολιτοφυλακές το 1948. Απαγορεύεται ακόμη και στους Παλαιστίνιους να φέρουν τη σημαία τους.
Αυτή η άρνηση της αλήθειας και της ιστορικής ταυτότητας επιτρέπει στους Ισραηλινούς να βυθίζονται στην αιώνια θυματοποίηση. Τροφοδοτεί μια ηθικά τυφλή νοσταλγία για ένα επινοημένο παρελθόν. Αν οι Ισραηλινοί αντιμετώπιζαν αυτά τα ψέματα, θα αντιμετώπιζαν μια υπαρξιακή κρίση. Θα αναγκάζονταν να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητά τους. Οι περισσότεροι προτιμούν την άνεση της ψευδαίσθησης. Η επιθυμία να πιστέψουν είναι πιο ισχυρή από την επιθυμία να δουν.
Η διαγραφή ασβεστοποιεί μια κοινωνία. Εμποδίζει τις έρευνες ακαδημαϊκών, δημοσιογράφων, ιστορικών, καλλιτεχνών και διανοουμένων που επιδιώκουν να εξερευνήσουν και να εξετάσουν το παρελθόν και το παρόν. Οι ασβεστοποιημένες κοινωνίες διεξάγουν έναν συνεχή πόλεμο ενάντια στην αλήθεια. Τα ψέματα και οι αποκρύψεις πρέπει να ανανεώνονται συνεχώς. Η αλήθεια είναι επικίνδυνη. Μόλις εδραιωθεί, είναι άφθαρτη.[Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ]
Όσο η αλήθεια κρύβεται, όσο όσοι την αναζητούν φιμώνονται, είναι αδύνατο για μια κοινωνία να αναγεννηθεί και να μεταρρυθμιστεί. Η κυβέρνηση Τραμπ συμβαδίζει με το Ισραήλ. Κι αυτή επιδιώκει να δώσει προτεραιότητα στον μύθο έναντι της πραγματικότητας. Κι αυτή φιμώνει όσους αμφισβητούν τα ψέματα του παρελθόντος και του παρόντος.
Οι ασβεστωμένες κοινωνίες δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με κανέναν εκτός των αιμομικτικών τους κύκλων. Αρνούνται τα επαληθεύσιμα γεγονότα, τα θεμέλια πάνω στα οποία βασίζεται ο ορθολογικός διάλογος. Αυτή η κατανόηση ήταν κεντρικής σημασίας για την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης της Νότιας Αφρικής. Όσοι ήταν υπεύθυνοι για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος του απαρτχάιντ ομολόγησαν τα εγκλήματά τους με αντάλλαγμα την ασυλία. Με αυτόν τον τρόπο, παρείχαν στα θύματα και τους δράστες μια κοινή γλώσσα, ριζωμένη στην ιστορική αλήθεια. Μόνο τότε ήταν δυνατή η θεραπεία.
Το Ισραήλ δεν καταστρέφει μόνο τη Γάζα. Καταστρέφει τον εαυτό του.
Πηγή: scheerpost.com
Σύνδεσμος: https://scheerpost.com/2025/08/23/chris-hedges-israels-assassination-of-memory/
Επιλέχθηκε και μεταφράστηκε από τον Markus για το comedonchisciotte.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου