Wilczy gang

Autor: Marcin Szumowski

Tytuł: Wilczy gang i inne opowieści Kazimierza Nóżki

Wydawnictwo: Oficyna 4eM

Cykl: Inne historie Kazimierza Nóżki

Tom: 2

Liczba stron: 304

Oprawa: twarda

Data wydania: 2020

ISBN: 978-83-66242-38-8

Niespełna rok temu ukazała się książka dziennikarza Marcina Szumowskiego Niedźwiedzica z Baligrodu i inne opowieści Kazimierza Nóżki. Po jej przeczytaniu polubiłam fanpage Nadleśnictwa Baligród i na żywo podglądałam zwierzęta. Niektóre ze zdjęć rozpoznałam w najnowszej książce pasjonata przyrody Wilczy gang i inne opowieści Kazimierza Nóżki. Zapraszam do krainy niedźwiedzia i wilka.

To jest przyroda, Marcinku. Tu nie ma taryfy ulgowej. (s. 56)

Tematem przewodnim są wilki. Wilczym gangiem z Polanek dowodzi stara wadera, nazwana Zołzą. Rządzi wilkami twardą… łapą. Przy niej jest młodszy od niej samiec alfa. Byłam pod wrażeniem taktyki łowieckiej tych groźnych zwierząt i współpracy w trakcie polowania, szczególnie ich zasadzki na jelenie. Wilki to mądre zwierzęta, ale i bardzo brutalne. Widać to w czasie pozbawiania życia ofiary i w zachowaniu hierarchii w watasze. Jedna scena zmroziła mi krew w żyłach, kiedy to wilki pokazały swoją zajadłość. Sceny mlaskania pod jabłonkami i wilcza sjesta pokazały inne oblicze tych intrygujących zwierząt. A to nie jedyny gang opisany w tej książce.

Natura jest bezwzględna. (s. 211)

Bliskie leśniczemu są niedźwiedzie, szczególnie niedźwiedzica Aga, która teraz wychowuje Jasia i Małgosię. Te maluchy kiedyś odstawiły cyrk na jabłonce i napędziły Kazkowi stracha. Moją uwagę przykuł zawodowy złodziej, młody niedźwiedź Józefek. Rozrabiaka i leń jakich mało. Jego psoty bawią, ale i przynoszą ludziom szkody. Podziw wzbudził Ferdek, baligrodzki superdzik, który umie przechytrzyć wilki.

Kazek im ten las przynosi do domu. Jest jak posłaniec z dobrą wiadomością. (s. 95)

O leśniczym, co z niedźwiedziami rozmawia

Autor: Marcin Szumowski

Tytuł: Niedźwiedzica z Baligrodu i inne historie Kazimierza Nóżki

Wydawnictwo: Oficyna 4eM

Liczba stron: 304

Cykl: Inne historie Kazimierza Nóżki

Tom: 1

Oprawa: twarda
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-66242-07-4

Rozwichrzona, siwa czupryna i zawadiacki uśmiech pod wąsem to on, leśniczy Kazimierz Nóżka z leśnictwa Polanki w Nadleśnictwie Baligród w Bieszczadach. Leśniczy z ponad czterdziestoletnim doświadczeniem to prawdziwa skarbnica wiedzy, o czym miałam się okazję przekonać w trakcie czytania książki Marcina Szumowskiego Niedźwiedzica z Baligrodu i inne historie Kazimierza Nóżki. Autor to dziennikarz Polsatu, zakochany w Bieszczadach i przyrodzie Karpat. Obaj razem chodzą po zapomnianych sadach, przeprawiają się przez wartkie strumienie i błotniste szlaki, wieczorami siedzą przy ognisku. 

 Są zatem: Damianek, Józefek, Dawidek, Karolek oraz Romanek. (s. 45)

Kazek kocha niedźwiedzie i cieszy się ze spotkania z nimi jak dziecko. One go rozpoznają i z nim rozmawiają. Są tak bliskie leśniczemu, że traktuje ich jak ludzi. Nawet nadał im imiona od swoich dobrych znajomych. Damianek, Dawidek i Karolek to niedźwiedzia młodzież, ucząca się życia. Zdarza im się przewrócić ul, rozkopać mrowisko, przestraszyć turystę. Szalony Józefek lubi taplać się w czymkolwiek, co jest w stanie przyczepić się do futra, ot choćby w żubrzym łajnie! Borysław, Borys to olbrzymi niedźwiedź, przed którym leśniczy czuje respekt. I jest jeszcze ukochana niedźwiedzica Aga, która darzy leśniczego zaufaniem i lubi się czochrać o pnie świerków w przeciwieństwie do samców tarzających się w ścierwie. 

Walka nie tylko o miłość

Autor: Amy Harmon

Tytuł: Królowa i Uzdrowiciel

Tłumaczenie: Marcin Machnik

Wydawnictwo: Editio

Cykl: The Bird and the Sword

Tom: 2

Liczba stron: 296
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2018

ISBN: 978-83-283-4233-0

Będzie bitwa. Musisz chronić swoje serce!

Rzadko okładka książki magnetyzuje mnie swoim widokiem. Tak było z powieścią Amy Harmon Królowa i Uzdrowiciel. Zelektryzowały mnie oczy kobiety, patrzące gdzieś daleko przed siebie, niekoniecznie w rzeczywistości, jakby nieobecne, jakby chciały mnie prześwietlić i zajrzeć w głąb mnie.

Moja pani nie żyje. Ty mnie uzdrowiłeś. Teraz należę do ciebie. (s. 26)

W Królestwie Jeru panuje względny spokój, wciąż istnieje zagrożenie ze strony Volgarów – monstrualnych ptakoludzi. Kjell z Jeru, bękart, przyrodni brat króla Tirasa z Jeru, jako dowódca gwardii królewskiej jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo. Ze swoją drużyną przemierza dalekie prowincje królestwa w poszukiwaniu niedobitków Volgarów. Pewnego dnia natknął się na umierającą dziewczynę. Postanowił ją uzdrowić, choć nic do niej nie czuł, dlatego obiecał jej, że spróbuje ją pokochać.

Widziałam twoją śmierć. Szpony przebijające ci serce. (s. 94)

Uratowana Sasha była niewolnicą w Solemn. Nie pamiętała swej przeszłości, ale widzi wiele rzeczy – ma wizje. Dzieli się z nimi z Kjellem w czasie ich dalszej podróży. Chroni go, gdyż widziała jego śmierć. A kapitana gnębi poczucie winy, do tego zmaga się z własną niechęcią i oczekiwaniami innych. Oprócz pokonania starych wrogów musi sprostać nowym wyzwaniom, a zwłaszcza jednemu – zaakceptować samego siebie takim, jaki jest naprawdę i jakim widzi go Sasha. W jego pobliżu kręci się zazdrosna, egoistyczna Zmieniaczka, Ariel z Firi, która potrafi się zmienić w każde zwierzę. Nie ma dobrych zamiarów, stanowi zagrożenie dla wszystkich z otoczenia kapitana, a on sam tego do końca nie rozumie. Nikt nie jest bezpieczny…

Odtąd jechała w jego ramionach, spała przy jego boku i wkradała się w jego wnętrze. (s. 105)

Opowieść o magicznym lecie

Autor: Grażyna Krynicka

Tytuł: Opowieści minionego lata

Wydawnictwo: Psychoskok

Liczba stron: 110
Oprawa: miękka
Data wydania: 2017

ISBN: 978-83-8119-015-2

Sięgnęłam po książkę dla młodszych dzieci zainspirowaną naturalnym pięknem, urokiem, tajemniczością Mazur, będącą swobodną kontynuacją książki Ukryte znaczenia. To Opowieści minionego lata Grażyny Krynickiej, którą można czytać oddzielnie.

Odkąd zło zalęgło się w jeziorze, nic już nie było takie jak przedtem. (s. 45)

Chata w Leśnej Dolinie tętni tego lata życiem. Na wakacje przyjechała ciotka Agata oraz Marta i Kacper. Pewnego dnia sielskość przerywa gwałtowna burza. Ich domek został porwany przez nurt rzeki i zmierzał do Jeziora Granatowego. Wyskakując z domku, uratowali się. Burza szalała, lecz jeziora było czarne i gładkie. Z dna wyłoniła się czarna góra i wznosiła się na środku. Po niej uwijały się długaśne postacie z fioletowym, świecącym warkoczykiem na czubku wydłużonej głowy. To Cieniasy z Krainy Ciemności – Siły Zła, które posiadają magiczne przedmioty i niezliczone bogactwa. Ich marzenia to opanowanie świata, zamienienie go w mroźną i ponurą krainę, podporządkowanie sobie ludzi i zwierząt.

Niemożliwe jest jednak możliwe. Nie tylko w bajkach, ale czasem i w życiu. (s. 16)

Na ratunek dzieciom i ciotce Agacie pospieszył nieco roztargniony krasnoludek Frumos, który wybrał życie wśród ludzi. Zamienił ich w maleńkie jak kciuk stworzenia, aby wszyscy mogli zamieszkać w Orzechowych Domkach na Orzechowym Polu w Środku Lasu.

[Frumos] rozumiał też, że dzieci mogą naprawdę sporo zrobić, w przeciwieństwie bowiem do dorosłych była w nich świeżość i bezinteresowność, a tylko istoty o takich cechach mogły pokonać Siły Zła. (s. 64)

Droga Gniewomira

Autor: Piotr Skupnik

Tytuł: Ścieżka Gniewomira

Wydawnictwo: Psychoskok

Liczba stron: 210
Oprawa: miękka
Data wydania: 2017

ISBN: 978-83-8119-007-7

Niedźwiedzie kły i pazury chronią wojownika przed niebezpieczeństwem. (s. 75)

Zgadnijcie, jakiego wojownika, z jakich stron i przed jakim niebezpieczeństwem? Dodam tylko, że był to biały niedźwiedź… I coś było na rzeczy! Szczegóły poznacie z powieści Ścieżki Gniewomira autorstwa Piotra Skupnika.

Majowy poranek anno domini 1050. Nieopodal Gniezna mieszka w swej posiadłości stary, doświadczony wojownik. To Oli Egilsson, znany jako Gniewomir. To on za namową księdza Anzelma zaczyna spowiedź. Jednak nie jest to zwykła spowiedź w konfesjonale – to historia jego życia spisywana na kartach pergaminu przez księdza...

Opowiem wam o młodości spędzonej w Norwegii. (s. 8)

W małej chatce na skalnym klifie, nieopodal miejscowości Egilsgard znajdującej się na jednym z fiordów norweskich, prawdopodobnie w połowie maja 980 roku przyszedł na świat chłopiec. Był to syn wojownika i kowala, wikinga modlącego się do Thora i Odyna Egila Ralfssona oraz fińskiej niewolnicy Ally, skrycie wyznającej Białego Chrystusa. Oil wychowywał się w towarzystwie przyrodniej siostry Gurdun, która nie chciała mieszkać z rodzicami. Z jednej strony poznawał opowieści o Jezusie, z drugiej chętnie słuchał Gorma opowiadającego skandynawskie sagi. W wyniku nieprzewidzianych zdarzeń zainteresował się nim ojciec i wziął go pod swoje wojownicze skrzydła. Oil uczył się tego wszystkiego, co powinien umieć wojownik. Już jako nastolatek musiał się wykazać, gdyż los szybko wystawił go na próbę, bo życie w tamtych czasach nie było łatwe.

Widziałem, jak walczyłeś, gniewnie i skutecznie. Winieneś nazywać się Gniewomir. 

(s. 89)

Oil wierzy w Thora, Odyna i Jezusa, nosi krzyżyk i pogański amulet. W sytuacjach kryzysowych potrafi się modlić do wszystkich znanych mu bogów. Jednak to jego cechy charakteru i umiejętności od początku kształtowały go na prawdziwego wojownika – mądrość i rozwaga, pomysłowość i spryt, odwaga i waleczność, otwarty umysł i dojrzałość, umiejętność dokonywania wyborów oraz szybkiej nauki języków obcych. Zapracował też na pewien przydomek…

W Norwegii Olaf Tryggvason krzewił chrześcijaństwo. Bywało, iż czynił to pokojowo. Gdy jednak napotkał zdecydowany opór, to nie wahał się użyć ognia i miecza. (s. 58)

Literkowo - indiańska historia

Witajcie o poranku!

Dziś zabawa indiańska. Myślę, że bardziej dla dzieci, niż dla dorosłego, ale jak ktoś chce poćwiczyć swoją wyobraźnię, to wiek na pewno nie stoi na przeszkodzie.

W oryginalnej wersji powinno się wpierw odczytać historię wyprawy handlarza muszli, ale link do niej nie działa (tekst był także zamieszczony w jednym z podręczników do języka polskiego dla kl. 4). Dlatego jesteś tylko Ty i Twoja wyobraźnia. Na podstawie piktogramu indiańskiego plemienia Siuksów poniżej opowiedz historię wyprawy handlarza muszli Małego Kruka.